คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บริการ 1 :
“ปีใหม่แะไปเที่ยวไหน” หิสาว้า ๆ เอ่ยปาถาม หลัาที่ออมาาสำนัานเอนที่พวเาทำานประำอยู่ที่นั่น
“อืม... ไม่รู้ิ ยัไม่มีแพลนะไปเที่ยวไหนเลย หรืออาะนอนเล่นอยู่ที่ห้อ” เธออบในะที่มอ้ายแลวา ่อนะมอนาฬิาที่้อมือ
“เหรอ ถ้าแว่า ๆ ลอไปร้านอาบอบนวูิ แะไ้ผ่อนลาย รับรอว่าร้านนวร้านนั้นะทำให้แิใ” น้ำเสียและแววามีนัยแอบแฝ หาแ่เธอทำหน้าไม่เ้าใ
“็ีนะ ันอยาะลอไปอาบอบนวูบ้า อยารู้ว่าเานวันยัไ” เธอทำหน้าิาม
“อะ นามบัร ัน็ไม่เยไปหรอนะ แลอไปู” ว่าพลา็ยื่นบัรสี่เหลี่ยมเล็ ๆ ให้ับเพื่อนร่วมาม
ึ่เธอมีื่อว่า ปัยา หรือ พราว อายุยี่สิบห้าปีเศษ เพิ่เรียนบมหาวิทยาลัยไ้ไม่นาน
ใบหน้ารูปหัวใ ิ้วเรียวยาว มูเป็นสัน ริมฝีปาบาสีมพูอ่อนที่ถูแ่แ้มลิปสิเอาไว้ ับพวแ้มทั้สอ้าที่ปั้วยสีมพูอ่อนเพื่อให้เ้าับสีอริมฝีปา ผมยาวสีำที่สยายไปมาามแรลม
หิสาวอีนื่อ ลธมา หรือ ้นหอม มีอายุไล่เลี่ยับพราว และเป็นพนัานที่เียวัน แ่เนื่อาเธอเรียนบวุิแ่ปวส. ึทำให้เธอ ทำานที่นี่่อนพราว
ส่วนพราวเอไ้เรียนบปริารี ็ไ้เ้ามาทำานที่ัล่าว ึ่เยเป็นสถานที่ฝึาน เพราะทุนเป็นันเอับเธอมา าน็ไม่ไ้หนัหนาหรือมีวามัน ึทำให้เธอเลือที่ะลับมาทำานที่นี่
“แล้วทำไมแไม่ไป” เธอถามลับ ในะที่พลินามบัรไปมา ่อนะเ็บมันลระเป๋าสะพาย
“มันเหมาะับนโสอย่าแยะ” ว่าพลา็ยิ้มรุ้มริ่มเหมือนรู้ว่ามันไม่ใ่แ่ร้านนวธรรมา
“โสไม่โสมันเี่ยวอะไร” เธอถาม่อ ่อนะะเ้ออมอไปยับนท้อถนนที่มีรถรามามาย
“เออนะ ันไปล่ะ ไว้เอันหลัปีใหม่” ว่าพลา็โบมือลาพราวที่ไ้แ่ยืน เมื่อเพื่อนอน หย่อน้นนั่้อนท้ายผู้ายึ่เป็นแฟนหนุ่ม่อนที่ทั้สอะทะยานรถาไป
ความคิดเห็น