ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ~~นักเรียนใหม่ทั้ง4คน~~
###ความรัก.....ความทุกข์......ความสุข.....ความเจ็บปวด.....มิตรภาพ.....คำว่า\"เพื่อน\"..... พวกเราจะเข้าใจมั้ย......บางคนอาจจะไม่เข้าใจ.....แต่พวกเขาไมใช่......พวกเขาเข้าใจมันดีกว่าใคร......###
##############################################################
\"รา...คุรา...เฮ้ ตื่นได้แล้ว นอนขี้เซาจังนะนาย\"เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงสีขาวสะอาด ผมสีทองสุกสว่างปรกหน้าสวย ตาสีเขียวมรกตเหหลือบมองผู้เรียกชื่อ เจ้าของเสียงดังที่ปลุกคุราขึ้นมีผมสีดำ ตากลมโตสีน้ำตาลมองอย่างดุๆ
\"มีอะไรเหรอ กอร์น ปลุกซะเช้าเชียว\"คุราส่งเสียงถาม
\"เช้าบ้านนายน่ะสิ นี่มันจะ7โมงครึ่งแล้วนะ!!\"กอร์นตะโกนดังๆแล้วชี้มือไปทางนาฬิการูปนกพิราบสีขาวที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ขณะนี้เป็นเวลา 7.10 น.
\"เฮ้ย!!!!\"จิงด้วย กอร์นนายไปรอชั้นข้างล่างเลยนะ เดี๋ยวชั้นตามไป\"คุราพูดแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
\"ให้มันได้อย่างงี้สิเพื่อนชั้น\"กอร์นพูดกับตัวเองก่อนจะออกจากห้องไป
10นาทีต่อมา
\"รอนานมั้ยกอร์น\"คุราที่อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จแล้ว เดินมาหาเพื่อนร่วมห้อง
\"ไม่นานหรอก แค่10นาทีเอง มีเวลาไปโรงอาหารอีกตั้ง5นาทีแน่ะ\"กอร์นพูดประชด
\"งั้นไปกันเถอะ\"อีกคนดูเหมือนจะไม่รู้เลยที่เพื่อนพูดประชดตน
\"เออ\"
โรงอาหาร
\"อ้าว นั่นกอร์นนี่ หวัดดีกอร์น\"เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้คุราและกอร์นหันไปมองหาต้นสียงจนเจอ ต้นเสียงมาจากเด็กชายผมสีเงิน ดวงตาแมวสีดำจับจ้องอยู่ที่กอร์น ใบหน้าแสดงความดีใจที่ได้เจอกอร์น
\"อ้าว คิลัว หวัดดี\"กอร์นพูดแล้ววิ่งไปกอดคอคิลัว
\"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ตั้ง3เดือนแน่ะ\" คิลัวลูบหัวกอร์นเหมือนลูบหัวมิเกะ(จะลูบยังไงก็จินตนาการเอาเองนะคะ)
\"พวกนายนี่รักกันดีจังเลยนะ\"คุราพูดขึ้น
\"555 แหงอยู่แล้ว\"กอร์นกับคิลัวพูดเป็นเสียงเดียวกัน
\"ไปห้องเรียนกันได้แล้ว จะเข้าเรียนแล้วนี่\"คุราบอก
\"ป่ะ ไปกันเหอะ\" กอร์นพูดแล้วลากคิลัวไปด้วย
\"งั้นแยกกันตรงนี้นะ กอร์นนายไปม.4กับคิลัวนะ\" คุราสั่ง
\"อือ\"
ม.5ห้องA
ครืด__ เสียงคุราเปิดประตูห้องเรียนดังขึ้นทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวกัน
((มองไรกันฟะ))คุราคิดในใจ
\"แซ่ดๆๆๆ\"เสียงซุบซิบของคนในห้องดังขึ้น ขณะที่คุราเดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่ง
\"นี่นาย ตรงนั้นมันที่ชั้นนั่งย่ะ\"เสียงของเด็กสาวดังขึ้นทำเอาคุราสะดุ้งหันไปมองเด็กสาวตรงหน้า เธอมีผมสีเงินยาวถึงกลางหลัง ตาสีแดงเพลิงมองคุราอย่างดุๆ มือสีขาวจับกระเป๋าคุราไปไว้อีกโต๊ะอีกตัว
\"เธอ??.....\"คุรามองหน้าเด็กสาวอย่างสงสัย((ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับชั้นนะ))คุราคิดในใจ
\"มีอะไร\"เด็กสาวมองอย่างท้าทาย
\"ป่าว เธอชื่ออะไร\"คุราถามเด็กสาว
\"ชั้นมีความจำเป็นอะไรต้องบอกนายล่ะ\"เด็กสาวพูดขึ้น.....เสียงฟังดูน่ากลัวนิดๆแล้วเด็กสาวก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้คุรามองตามหลัง
\"อะ....เอ่อ ที่จิงก็ไม่มีหรอกนะ\"คุราเอ่ยขึ้น((ยัยนี่ทำไมถึงได้กวนขนาดนี้เนี่ย))
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
\"เอาล่ะนักเรียนทุกคน ครูชื่อ บิสเก็ตเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอนะ\"สาวน้อยร่างเตี้ย มัดแกละสองข้าง ตากลมโคสีเขียวมองอย่างเป็นมิตรให้นักเรียนทุกคน
\"ค่า/คร้าบ\"นักเรียนพูดอย่างเบื่อๆ
\"ก่อนที่เราจะถเริ่มเรียนกันครูมีเรื่องจะคุยด้วยนะจ๊ะ คือว่าเทอมนี้จะมีนักเรียนเข้าใหม่4คนนะจ๊ะ ช่วยเป็นเพื่อนกับพวกเค้าหน่อยนะ\"บิสเก็ตบอก
\"ค่า/คร้าบ\"นักเรียนพูดซ้ำอีก
\"เข้ามาสิจ๊ะ\" บิสเก็ตเรียกเด็กหญิงเเละชาย4คนให้เข้ามาข้างใน
เด็กชายผมสีดำ ตาสีฟ้าเข้ม เข้ามาในห้องตามมาด้วยเด็กชายผมทอง ตาสีฟ้าเข้มเช่นกัน หลังจากนั้น เด็กสาวผมดำ ตาสีดำที่ดูน่ากลัวก็เดินเข้ามา และคนสุดท้าย เด็กสาวผมสีเงินที่คุราเห็นเมื่อเช้า
\"ว้าวหล่อ~~/เฮ้ย สวยเว้ย\" นักเรียนในห้องฮือฮา
\"คารุโอมิ โคอิจิครับ\"ชายผมดำแนะนำตัว
\"คารุโอมิ โคจิครับ\"ชายผมทองพูดเหมือนคนแรก
\"นิคารุมิ คารินค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ\"สาวผมดำพูดเรียบๆ
\"คูลเลอ คีร่า ยินดีที่ได้รู้จัก\"สาวผมเงินพูดอย่างไม่เป็นมิตร
\"ทั้ง4คนไปนั่งข้างหน้าต่างนะจ๊ะ\"บิสเก็ตชี้มือไปทางหน้าต่างที่มีผ้าม่านลายพระจันทร์สีทอง ที่มีที่นั่งเหลืออีก5ที่ ข้างหน้าเป็นที่ของคุรา
\"ค่ะ/ครับ\" ทั้ง4รับคำแล้วเดินไปนั่งที่
พักกลางวัน
\"นี่ๆได้ยินมาว่าเธอมาจากต่างประเทศเหรอ ประเทศอะไรจ๊ะ\"เด็กสาวในห้องถามคารินและคีร่าที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ
\"........\"ทั้ง2คนไม่ได้ตอบกลับไปเพียงแต่มองหน้ากันแล้วก้มลงไปตั้งใจกับหนังสืออีกครั้ง
\"ถามอะไรก็ตอบเค้าหน่อยสิ คาริน คีร่า\"โคจิกระโดดเข้ามากอดคอคาริน
\"เหวอ~~~\"คารินร้องขณะที่คีร่าก้มตัวหลบแขนอีกข้างของโคจิได้ทัน
\"ปล่อยคารินเถอะน่าโคจิ\"โคอิจิลากโคจิออกจากตัวคารินที่เริ่มหน้าซีดเพราะหายใจไม่ออก
\"อะไรกันแค่หยอกเล่นเองนะ พี่ก็จิงจังไปได้\"โคจิพูดเบาๆ
\"ก็ที่นายรัดคอชั้นเนี่ย มันทำให้ชั้นหายใจไม่ออกนะเว้ย ไอ้โคจิ!!!!\"คารินตะเบ็งเสียงใส่
\"เห็นมั้ยเอาแล้ว2คนนี้\"โคอิจิพูดเบื่อๆ
\"เอ๋ หมายความว่าไงคะ ที่ว่าเอาอีกแล้ว\"สาวๆในห้องถามโคอิจิ
\"ก็2คนนี้น่ะ เจอกันทีไรเป็นทะเลาะกันทุกที แล้วแบบนี้เค้าจะรู้มั้ยเนี่ยว่านายคิดอะไรอยู่ โคจิ\" โคอิจิพูดอย่างเป็นห่วง
แล้วโคจิกับคารินก็เริ่มกัด เอ๊ย ทะเลาะกันไปตามระเบียบ โดยมีโคอิจิเป็นกรรมการ
***\"นี่คุรานายว่าใครสวยกว่ากัน ระหว่างคารินกะคีร่า\"พวกเพื่อนๆในห้องถาม
\"ชั้นไม่ขอออกความเห็นนะ ชั้นว่าก็ดูดีทั้งสองคนน่ะแหละ\" คุราตอบเรียบๆ***
##############################################################
\"รา...คุรา...เฮ้ ตื่นได้แล้ว นอนขี้เซาจังนะนาย\"เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงสีขาวสะอาด ผมสีทองสุกสว่างปรกหน้าสวย ตาสีเขียวมรกตเหหลือบมองผู้เรียกชื่อ เจ้าของเสียงดังที่ปลุกคุราขึ้นมีผมสีดำ ตากลมโตสีน้ำตาลมองอย่างดุๆ
\"มีอะไรเหรอ กอร์น ปลุกซะเช้าเชียว\"คุราส่งเสียงถาม
\"เช้าบ้านนายน่ะสิ นี่มันจะ7โมงครึ่งแล้วนะ!!\"กอร์นตะโกนดังๆแล้วชี้มือไปทางนาฬิการูปนกพิราบสีขาวที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ขณะนี้เป็นเวลา 7.10 น.
\"เฮ้ย!!!!\"จิงด้วย กอร์นนายไปรอชั้นข้างล่างเลยนะ เดี๋ยวชั้นตามไป\"คุราพูดแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
\"ให้มันได้อย่างงี้สิเพื่อนชั้น\"กอร์นพูดกับตัวเองก่อนจะออกจากห้องไป
10นาทีต่อมา
\"รอนานมั้ยกอร์น\"คุราที่อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จแล้ว เดินมาหาเพื่อนร่วมห้อง
\"ไม่นานหรอก แค่10นาทีเอง มีเวลาไปโรงอาหารอีกตั้ง5นาทีแน่ะ\"กอร์นพูดประชด
\"งั้นไปกันเถอะ\"อีกคนดูเหมือนจะไม่รู้เลยที่เพื่อนพูดประชดตน
\"เออ\"
โรงอาหาร
\"อ้าว นั่นกอร์นนี่ หวัดดีกอร์น\"เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้คุราและกอร์นหันไปมองหาต้นสียงจนเจอ ต้นเสียงมาจากเด็กชายผมสีเงิน ดวงตาแมวสีดำจับจ้องอยู่ที่กอร์น ใบหน้าแสดงความดีใจที่ได้เจอกอร์น
\"อ้าว คิลัว หวัดดี\"กอร์นพูดแล้ววิ่งไปกอดคอคิลัว
\"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ตั้ง3เดือนแน่ะ\" คิลัวลูบหัวกอร์นเหมือนลูบหัวมิเกะ(จะลูบยังไงก็จินตนาการเอาเองนะคะ)
\"พวกนายนี่รักกันดีจังเลยนะ\"คุราพูดขึ้น
\"555 แหงอยู่แล้ว\"กอร์นกับคิลัวพูดเป็นเสียงเดียวกัน
\"ไปห้องเรียนกันได้แล้ว จะเข้าเรียนแล้วนี่\"คุราบอก
\"ป่ะ ไปกันเหอะ\" กอร์นพูดแล้วลากคิลัวไปด้วย
\"งั้นแยกกันตรงนี้นะ กอร์นนายไปม.4กับคิลัวนะ\" คุราสั่ง
\"อือ\"
ม.5ห้องA
ครืด__ เสียงคุราเปิดประตูห้องเรียนดังขึ้นทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวกัน
((มองไรกันฟะ))คุราคิดในใจ
\"แซ่ดๆๆๆ\"เสียงซุบซิบของคนในห้องดังขึ้น ขณะที่คุราเดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่ง
\"นี่นาย ตรงนั้นมันที่ชั้นนั่งย่ะ\"เสียงของเด็กสาวดังขึ้นทำเอาคุราสะดุ้งหันไปมองเด็กสาวตรงหน้า เธอมีผมสีเงินยาวถึงกลางหลัง ตาสีแดงเพลิงมองคุราอย่างดุๆ มือสีขาวจับกระเป๋าคุราไปไว้อีกโต๊ะอีกตัว
\"เธอ??.....\"คุรามองหน้าเด็กสาวอย่างสงสัย((ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับชั้นนะ))คุราคิดในใจ
\"มีอะไร\"เด็กสาวมองอย่างท้าทาย
\"ป่าว เธอชื่ออะไร\"คุราถามเด็กสาว
\"ชั้นมีความจำเป็นอะไรต้องบอกนายล่ะ\"เด็กสาวพูดขึ้น.....เสียงฟังดูน่ากลัวนิดๆแล้วเด็กสาวก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้คุรามองตามหลัง
\"อะ....เอ่อ ที่จิงก็ไม่มีหรอกนะ\"คุราเอ่ยขึ้น((ยัยนี่ทำไมถึงได้กวนขนาดนี้เนี่ย))
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
\"เอาล่ะนักเรียนทุกคน ครูชื่อ บิสเก็ตเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอนะ\"สาวน้อยร่างเตี้ย มัดแกละสองข้าง ตากลมโคสีเขียวมองอย่างเป็นมิตรให้นักเรียนทุกคน
\"ค่า/คร้าบ\"นักเรียนพูดอย่างเบื่อๆ
\"ก่อนที่เราจะถเริ่มเรียนกันครูมีเรื่องจะคุยด้วยนะจ๊ะ คือว่าเทอมนี้จะมีนักเรียนเข้าใหม่4คนนะจ๊ะ ช่วยเป็นเพื่อนกับพวกเค้าหน่อยนะ\"บิสเก็ตบอก
\"ค่า/คร้าบ\"นักเรียนพูดซ้ำอีก
\"เข้ามาสิจ๊ะ\" บิสเก็ตเรียกเด็กหญิงเเละชาย4คนให้เข้ามาข้างใน
เด็กชายผมสีดำ ตาสีฟ้าเข้ม เข้ามาในห้องตามมาด้วยเด็กชายผมทอง ตาสีฟ้าเข้มเช่นกัน หลังจากนั้น เด็กสาวผมดำ ตาสีดำที่ดูน่ากลัวก็เดินเข้ามา และคนสุดท้าย เด็กสาวผมสีเงินที่คุราเห็นเมื่อเช้า
\"ว้าวหล่อ~~/เฮ้ย สวยเว้ย\" นักเรียนในห้องฮือฮา
\"คารุโอมิ โคอิจิครับ\"ชายผมดำแนะนำตัว
\"คารุโอมิ โคจิครับ\"ชายผมทองพูดเหมือนคนแรก
\"นิคารุมิ คารินค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ\"สาวผมดำพูดเรียบๆ
\"คูลเลอ คีร่า ยินดีที่ได้รู้จัก\"สาวผมเงินพูดอย่างไม่เป็นมิตร
\"ทั้ง4คนไปนั่งข้างหน้าต่างนะจ๊ะ\"บิสเก็ตชี้มือไปทางหน้าต่างที่มีผ้าม่านลายพระจันทร์สีทอง ที่มีที่นั่งเหลืออีก5ที่ ข้างหน้าเป็นที่ของคุรา
\"ค่ะ/ครับ\" ทั้ง4รับคำแล้วเดินไปนั่งที่
พักกลางวัน
\"นี่ๆได้ยินมาว่าเธอมาจากต่างประเทศเหรอ ประเทศอะไรจ๊ะ\"เด็กสาวในห้องถามคารินและคีร่าที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ
\"........\"ทั้ง2คนไม่ได้ตอบกลับไปเพียงแต่มองหน้ากันแล้วก้มลงไปตั้งใจกับหนังสืออีกครั้ง
\"ถามอะไรก็ตอบเค้าหน่อยสิ คาริน คีร่า\"โคจิกระโดดเข้ามากอดคอคาริน
\"เหวอ~~~\"คารินร้องขณะที่คีร่าก้มตัวหลบแขนอีกข้างของโคจิได้ทัน
\"ปล่อยคารินเถอะน่าโคจิ\"โคอิจิลากโคจิออกจากตัวคารินที่เริ่มหน้าซีดเพราะหายใจไม่ออก
\"อะไรกันแค่หยอกเล่นเองนะ พี่ก็จิงจังไปได้\"โคจิพูดเบาๆ
\"ก็ที่นายรัดคอชั้นเนี่ย มันทำให้ชั้นหายใจไม่ออกนะเว้ย ไอ้โคจิ!!!!\"คารินตะเบ็งเสียงใส่
\"เห็นมั้ยเอาแล้ว2คนนี้\"โคอิจิพูดเบื่อๆ
\"เอ๋ หมายความว่าไงคะ ที่ว่าเอาอีกแล้ว\"สาวๆในห้องถามโคอิจิ
\"ก็2คนนี้น่ะ เจอกันทีไรเป็นทะเลาะกันทุกที แล้วแบบนี้เค้าจะรู้มั้ยเนี่ยว่านายคิดอะไรอยู่ โคจิ\" โคอิจิพูดอย่างเป็นห่วง
แล้วโคจิกับคารินก็เริ่มกัด เอ๊ย ทะเลาะกันไปตามระเบียบ โดยมีโคอิจิเป็นกรรมการ
***\"นี่คุรานายว่าใครสวยกว่ากัน ระหว่างคารินกะคีร่า\"พวกเพื่อนๆในห้องถาม
\"ชั้นไม่ขอออกความเห็นนะ ชั้นว่าก็ดูดีทั้งสองคนน่ะแหละ\" คุราตอบเรียบๆ***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น