ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1; Lost Venus
หิสาวอยู่ในุลุม้าวออมาบนแท่นยืน ลาห้อ ท่ามลาลุ่มนที่ล้อมรอบแท่นนั้นเป็นรึ่วลม เธอถอุลุมออ้าๆ วามันไว้ับพื้น่อนะนั่ลบนเ้าอี้ ัท่าอัวเอใหู้ส่าาม ที่สำัมัน้อสบาย้วย เพราะเธอะ้ออยู่ในท่านี้่อไปอีราวๆ รึ่ั่วโมหรือมาว่านั้นเล็น้อย บาลาส อาินเวลารวมารพัผ่อน้วยถึสามั่วโม ันั้นท่าอเธอึไม่วรพิสารมานั
โีที่วันนี้เป็นแบบสำหรับารวาท่านั่
เธอหย่เท้าเล็น้อยเพื่อวามสวยามอย่าเป็นธรรมาิ หลัอิพนัเ้าอี้้านหนึ่เพียแ่พยุาย
สายาว่าสิบู่้อมอมายัเธอสลับับระาษวาเียน าั้สำหรับวา เรียันอยู่ล้อมรอบ ราวับรั้ว ั้นเธอาวามประหม่าทั้ปวที่เยเิึ้น เธอไม่รู้สึอับอาย แม้ะเปลือยเปล่า่อหน้านนับสิบ ้วยสายาที่ับ้อมาอย่าไร้ารุาม หรือัสินทาเพศ เธอรู้สึสบายใที่อยู่ในสายาอศิลปินเหล่านี้
ปิแล้วเธอพยายามไม่สบาับใรเป็นพิเศษ เพราะบารั้มันะสร้าวามอึอัให้ับเธอ หรือทำลายสมาธิอนัเรียนศิลปะ แ่วันนี้หิสาวนหนึ่ในลุ่มนัเรียนประสานสายาับเธออย่าใ ้วยรอยยิ้มระบายบนริมฝีปา เธอเพียแ่ยิ้มน้อยๆ อบลับไป
หล่อนนนั้นเอียอมอเธอ ยินสอะระยะวันิหน่อย่อนะเริ่มีเียนลไป ใบหน้าอหล่อนสใส แ้มเป็นสีมพู เธอละสายาไปาหล่อน่อนะ่อยๆ ผ่อนลมหายใ วาเท้าลับพื้นเพื่อผ่อนลายอิริยาบถ
เมื่อลาสำเนินไปนถึเวลาที่เธอสามารถพัไ้ ุลุมถูสวมอีรั้ เธอไ้รับอนุาให้เินมผลานที่ศิลปินฝึหัเหล่านี้ไ้สร้าสรร์ เหมือนาร้อมอัวเอ ผ่านสายาอนัวา ภาพลัษ์อเธอแ่าไปามมุมมอที่พวเาเห็น หรือเพียส่วนที่เลือโฟัส เธออาะเอ่ยทัทาย หรือไม่็ุยับพวเาเบาๆ นระทั่เินมาถึภาพวาอหิสาวที่สบาับเธอเมื่อั่วโม่อน
หล่อนนนี้วาภาพอเธอในระับไหล่ึ้นไป วหน้าอเธอ เส้นผมระบ่า ับริมฝีปา และเส้นสายสีาวที่อยู่เบื้อหลัเธอ
"สวัสี ันื่อโี่" หล่อนนนั้นทัทายเบาๆ ไม่รบวนสมาธิอใร ยื่นมือมา เธอับมืออบ
"ันเอมี่่ะ ภาพอุสวยมาๆ"
เวลาที่เอ่ยมภาพวา เอมี่รู้สึระาปาทุรั้ เหมือนับเธอำลับอว่าัวเอสวย ทว่าวามริภาพวา่าหา ที่แสถึทัษะอศิลปินแ่ละน พวเาวาไ้สวย สื่อไ้ี ไม่ไ้หมายถึนาแบบสวย
"เส้นพวนีู้เบาบามา สวยั" เอมี่ระิบเบา มอูเส้นลายาวเป็นริ้ว ที่อยู่บริเวไหล่อเธอ
"นั่นือปี" โี่บอโยไม่ไ้หันมามอ เธอลาินสอลไปอีรั้ และอีรั้ "แ่นั่นไม่ใ่ปีอุ แ่เป็นอเา"
เอมี่มวิ้ว สบาสีฟ้าอ่อนอโี่ หล่อนยิ้ม่อนะมอ้ามไหล่เอมี่ แล้วหันไปสนใับภาพอัวเอที่ำลัวาอยู่ เอมี่หันมอาม เสียนาฬิาับเวลาัึ้น เธอรีบ้าวลับไปยัเ้าอี้ ถอเสื้อลุมอออีรั้เพื่อเริ่มลาส่อ
ผู้หินนีู้แปลๆ ทีเียว หล่อนมอมายัเอมี่อีรั้ มือีถี่ๆ ลบน้านที่หล่อนบอว่าเป็นปี
เอมี่ยมือึ้นแะบ่าัวเอเบาๆ เธอสัมผัสับผิวายอัวเอที่อบอุ่น หลับาล่อนะวามือลที่เิม
ศิลปินส่วนให่็ล้วนะแปลแยันทั้นั้น หิสาวปัวามินั้นออไป ผ่อนลมหายใอย่า้าๆ านอเธอยั้อำเนิน่อไป...
ความคิดเห็น