ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หลังเรื่องราว
ำเือน : ุวระไปเล่นเม่อนมาอ่านเรื่อราวนี้ เพราะมีเนื้อหาสปอยเมส์ ่วยสนับสนุนนสร้าเมส์ัน ไม่เ่นนั้นุะมี่วเวลาที่เลวร้าย=)
ู่ิบ : Sans x Frisk ( อาแม Asgore x Toriel หรือ Undyne x Alphys บ้า)
StAy DeTeRmiNaTIon!
หลัา"ฟริส์"เ็ายทีู่เหมือนเ็ผู้หิมาว่า้วยผมสั้นสีน้ำาลอยเรียบยาวว่าเ็ผู้ายทั่วไป เปลือาที่ปิสนิทแ่นายาวอนสวย ปาออสีมพูอ่อน้วยอายุ 8 วบ เสื้อแนยาวสีฟ้าาแถบสีมพูลายรสอเส้น รอเท้าบูทสั้นสีนำ้าลเหยียบยำ่พื้นที่'นอ'ใ้พิภพ
าม้วย
"ทอเรียว"มอนสเอร์แพะหิแสนใี ื่นอบมุล วามเมที่มี่อมนุษย์ทุนที่ลมา
"แอสอร์"มอนสเอร์แพะายราาอเหล่ามอนสเอร์ทั้ปว (เย)มีทอเรียวเป็นภรรยา
"แนส์"โรระูายที่เล่นมุ (แป้) ล นิสัยแสนี้เีย หลับลอเวลา ัวเี้ย...
"พาไพรัส"โรระูาย เป็นน้อายแนส์รัทุอย่าที่เป็นสปาเี้ ระือรือร้น
"อันาย"มอนสเอร์ปลาหิที่ห้าวหา ถึทนเป็นหัวหน้าหน่วยรอยัลาร์อแอสอร์
"อัลฟี่"มอนสเอร์ไโนเสาร์หิเป็นนัวิทยาศาสร์หลว แ่ื่นอบอานิเมะมา
เหล่าผู้เล่นทราบว่านี่เป็นุบอ Pacifist Ending หรืออนบแบบแท้ริอแนวทา Mercy ที่ฟริส์เลือเสมอ
เาเลือที่ะผูมิรไมรี มาว่าารทำร้าย
เาเป็นที่รัอเหล่ามอนสเอร์ทุัว
เหล่ามอนสเอร์ไ้พ้นั้นบาเรียที่ััโยเวทมนร์อมนุษย์อีสรามยาวนาน เป็นอิสระไ้ึ้นมาบนพื้นโล
ฟริส์ไ้เป็นผู้เราระหว่ามนุษย์และมอนสเอร์เพื่อวามสัมพันธ์ที่ี่อัน
ทอเรียวไ้ถามฟริส์ว่าเาะทำอะไร่อ...?
"เ้าหนูน้อย...่อไปเธอ..ะทำอะไร่อเหรอ?"
ะไปามแนวทา้วยัวเอ ยัมีอีหลายอย่าที่ยั้อัาร...
หรือไปับทอเรียว เป็นส่วนหนึ่ับรอบรัวและผอเพื่อนมอนสเอร์...
มุมปาอฟริส์ยับึ้นราวยิ้มบา
ฟริส์เินเ้าไปใล้ับทอเรียวมาึ้น เปลือาที่ยัปิสนิทเยหน้ามามอใบหน้าอทอเรียว
วาทอเรียวทอประายไป้วยวามหวั...เธออยาให้ฟริส์ไปอยู่ับเธอ ไปเป็นส่วนหนึ่อรอบรัว้วยัน
"....น.........."
"เธอว่าอะไรนะ๊ะ?"
"หนู..อ..ไปเลียร์ธุระอหนู่อน..."
ฟริส์ิว่าเาอยู่ิทอเรียวมา ทอเรียวอบเรียเา 'เ้าหนู' นอื่นๆ็เรียเาแบบนั้น เาึใ้ำว่าหนูแทนัวอเา
"ั้นเหรอฟริส์..."
แม้วาอทอเรียวะายแววผิหวั แ่เปลี่ยนลับเป็นวามเ้าใอย่ารวเร็ว ฟริส์ เ็น้อยอเธอะมีบ้าน มีพ่อแม่รอเธออยู่สินะ...
หลัาที่ฟริส์อบำถามอทอเรียว เาำลัเินผ่านเธอ...่อนที่ะพูประโยสั้นๆและาไป
ประโยที่ทำให้ทอเรียวายแวววามหวัอีรั้
"แล้วหนูะลับมาหานะ...แม่"
เธอะมีฟริส์เป็นส่วนหนึ่อรอบรัว และเธอะรอ...นว่าเ้าหนูอเธอะลับมาอยู่้วยัน
และเวลา็ผ่านพ้นไป
เวลาเหล่านั้นทอเรียว็ไ้พื้นที่ในารอยู่อาศัยบนพื้นโล บ้านใหม่ ีวิใหม่ ารเริ่ม้นใหม่บนพื้นโลร่วมับมนุษย์
ทอเรียว็ยัทำิวัรเหมือนเิม รน้ำ้นไม้ ารเฝ้าูหอยทา อ่านหนัสือ ทำวามสะอาบ้าน อบพายอัลมอน์อบเย
มีเพียสิ่เียวที่่าออไป
ทอเรียวมัะเรียมห้อๆหนึ่เ็มไป้วยเสื้อผ้า เียนอน ้าวอเรื่อใ้รบถ้วนในห้อนั้น เธอมัะทำวามสะอาห้อนั้นเสมอ...ราวับห้อนั้นำลัรอใรสันมาอยู่
หลัาผ่านมา 7 วัน
นระทั่...
"๊อ~ ็อ~"
มีเสียเาะประูบ้านอทอเรียว เสียเาะที่มาา้านนอ อนนี้เป็นเวลาที่เียบสบอนลาืน เธอำลันั่อ่านหนัสืออยู่อย่าเพลิเพลิน ึปิหนัสือแล้วลุาที่นั่มายัประู
"นั่นใร๊ะ?"
เธอถามออไป้วยวามสุภาพ
"น..."
อีฝ่ายอบลับมา้วยนำ้เสียที่ทอเรียวุ้นเย
"น..ไหน๊ะ"
ทอเรียวฟั้วยสีหน้าประหลาใ หรือว่านที่เธอเฝ้ารอ...เ้าหนู!
ทอเรียวเปิประูออไป้วยว่เ็มประายวามหวั่อนะโผอนรหน้าอย่าีใ
"นที่มาามำพู...ฟริส์...หนู..."
"หนูลับมาแล้วนะ...แม่"
แนอฟริส์็โอบล้อมรับอ้อมออทอเรียวลับมา ้วยวามรู้สึีใเ่นัน เาะมีทอเรียวเป็นแม่ เป็นรอบรัวเียวัน...
มืออฟริส์ที่อทอเรียวนั้นมีร่อรอยบาแผลเ็มไปหม...
Special Part 1
หลัาฟริส์เินาทอเรียวไป ทอเรียว็ไ้เินลับมายัเหล่ามอนสเอร์...เพื่อนๆอฟริส์มามาย
"อ้าว ทอริ--เอ้ย ทอเรียว เธอมาแล้วเหรอแล้วเ้ามนุษย์ล่ะ"
เสียายทุ้มามอนสเอร์แพะ'แอสอร์' ราาอเหล่ามอนสเอร์ถามอย่าห่าๆห่วๆ
"เ้ามนุษย์มาอยู่้วยรึเปล่าน่ะทอเรียว!!!!"
เสียผู้หิห้าวหาา'อันาย' มอนสเอร์ปลาหัวหน้าหน่วยรอยัลาร์ ะโนเสียัึ้นมา เผยให้เห็นฟันแหลมมวนุัน
"นั่น.สะ..สิ เธอน่าะ..ม..มา..นะ"
เสียผู้หิี้อายอ'อัลฟี่' มอนสเอร์ไโนเสาร์นัวิทยาศาสร์หลว พูึ้นมา้วยวามห่วใย
"ันะทำสปาเ็ี้ให้มนุษย์ินีว่าาาาาาา เนี๊ย~ เฮะ~ เฮ้ฮ้ฮ้ฮ้~"
เสียาโรระูาย"พาไพรัส" ผู้ื่นอบสปาเ็ี้เป็นีวิิใ ำลัเินไปหาหม้อและวัถุิบ ( มีเพียผู้ทานเท่านั้นถึะรู้ว่าสปาเี้อพาไพรัสนั้นรสาิเินบรรยาย...? )
"ไม่เอาน่าน้อาย,เ้าหนูยัไม่บอว่าหิวเลยนิ?"
"แนส์"โรระูาย เป็นพี่ายอพาไพรัส ื่นอบารพูมุลและวามี้เีย เอ่ยห้ามปรามพาไพรัสน้อายอน ่อนที่ะเลยเถิไปมาว่านี้ ( เาพยายามเลี่ยสปาเ็ี้อพาไพรัสมาที่สุเท่าที่ทำไ้ )
"เออ..."
"ือ...เ้าหนูไม่ไ้มา..."
ทอเรียวพูออไป้วยนำ้เสียเบาๆ ึ่ทำให้ทุนเผยมีหน้าสลหน่อยๆ ฟริส์เป็นที่รัและเป็นเพื่อนอพวเาึอยาให้มาอยู่้วย
"แ่...เ้าหนูบอว่าะลับมานะ"
ทุนมีสีหน้าีึ้นอย่าเห็นไ้ั
"แล้วมนุษย์ะลับมาเมื่อไหร่เหรอ!!!!"
"อะ..อันาย ะ...ใเย็นๆ่อนนะ"
"พาไพรัสผู้ยิ่ให่ะเรียมฝีมืารทำสปาเี้้เพื่อมนุษย์ เนี๊ย~ เฮะ~ เฮ้ฮ้ฮ้ฮ้~"
"พัพ, ใเย็นๆนะน้อาย ทอเรียวยัไม่บอเลยว่าเ้าหนูะลับมาวันไหนน่ะ"
"เธอบอแ่ว่าไปเลียร์ธุระ่อนแล้วะลับมา"
"พวเรา็้อเฝ้ารอมนุษย์ไป่อนสินะ..."
และารรออย็ไ้สิ้นสุล
End -หลัานั้น-
TALK WITH WRITER
รู้สึรั่นเนื้อรั่นัว...ือนิยายนอื่นที่แ่เรื่อแฟนฟิเมส์เียวัน ยัไม่อัพ ้วยวามที่ิบนไม่ไหว มโนนไม่พอ ้อสนอวาม้อาร้วยารแ่มันเอะเลย! นั่นแหละที่มาอเรื่อที่อัพอนเที่ยืนว่า555555
ถ้ามีอะไรไม่อบ ไม่ีอมเม้นท์มา้วยนะ
อบุที่มาอ่านนิยายนี้55555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น