ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หรือว่าฝันไป
เ้าที่แสนสใสแทอประายอ่อนๆ ท้อฟ้าสีฟ้ารามไม่มีเมหมอลอยมาวนใ แพรวา ถือล่ออวัใบเล็แ่ทว่ามา้วยวามหมาย วันนี้วันเิอนสำัอเธอ แม้แ่ระาษห่ออวัที่เรียมมา็เป็นสีที่เาอบ เธอพาัวเอมาอยู่ที่หน้าลิฟ์ ประูเปิออ เอื้อมมือไปั้นบนสุ เาะแปลใแ่ไหนนะ แพรวานึถึท่าทาอเาไม่ออเลย เผลออมยิ้มไปโยไม่รู้ัวปิารมาอเธอทุรั้้อแ้ให้เาทราบทาโทรศัพท์ แ่ว่ารั้นี้เป็นโอาสพิเศษเธออยาให้เารู้ว่าเาสำัับเธอแไหน นาฬิาบน้อมือบอเวลา6.30น. เานอนหลับสบายอยู่บนที่นอนเพราะปิแล้วว่าเาะื่นนอนและธุระส่วนัวเสร็็เือบ8.30 แล้ว เมื่อเวลา09.00 น.เาะโทรหาเธอทุวัน ีที่เธอมีุแสำรอที่เาให้ไว้ปิเมื่อเาไม่อยู่เธอมัะแอบมาทำวามสะอาห้อให้เาทุๆ วันเสาร์ เลยำเป็น้ออุแเาไว้ ึถือว่าเป็นเรื่อีที่ ะไ้ย่อเ้าไปโยเาไม่รู้ัว เธอรู้สึใเ้นแรึ้นมาทันทีที่เินมานถึหน้าห้ออเา ประูห้อปิสนิทไม่มีเสียเลื่อนไหวใๆ ในห้อ แพรวา ใ้วามระวัอย่าที่สุ ในารแทรัวเ้าไปในห้ออย่าเียบริบ เา้ออยู่บนเียอย่าที่เธอิแน่นอนเธอพยายามทำัวเอให้เบาที่สุ้าว้าๆ ไปยัห้อนอนที่แสนะหรูหรารูปู่อเธอและเาวาอยู่ บนโ๊ะ ่อนถึประูทาเาไปห้อนอน ประูห้อนอนแ้มออเล็น้อยเธอ สอส่ายสายามอไปที่เีย หัวใแทบหยุเ้นเมื่อเห็นร่าเปลือยเปล่าอผู้าย สอน นอนอ่าย อย่าไม่อายฟ้าิน ผิวาวเลี้ยเลา เบียิแทบะเป็นเนื้อเียวัน ทัู้่นอนหลับาพริ้มเหมือนับสุสมหนัหนามีเพียผ้าห่มบาเบาปิ รส่วนลาอร่าาย แพรวา ใ้มือปิปาัวเอโยไม่ไ้ั้ใ ิว่าัวเออที่ะวี้ร้อออมาไม่ไ้แ่เปล่าเลย เธอไม่มีแม้ ระทั่เสียหายใล้ายๆ ะหยุหายใไปั่วะ น้ำใสๆ ไหลพรั่พรูออมา เธอหันหลัวิ่ลับออไปอย่าเร็วที่สุ ลืมห่ออวัที่วาไว้รโ๊ะลาห้อ
แพรวาเหยียบันเร่อรถันที่เธอับนสุแร ้วยวามเสียใ พาัวเอออมาาึสู้วยหัวใที่แสลาย
ร.ป.ภ เปิแผั้นทาออแทบไม่ทัน เ้าสใสหายไปับวามเศร้า สมอที่สับสนุนพยายามหาำอธิบาย แ่้วยภาพที่เธอเห็น ะให้ิเป็นอื่นไปไม่ไ้เลย
เธอเหยียบันเร่รถนสุแร้วยอารม์ที่พุ่พล่าน น้ำาไหลรินเป็นสายไม่เยิฝันมา่อนว่าเหุาร์อย่านี้ะเิึ้นับัวเอสอ้าทารถยับาา แพรวาไม่รู้ว่าัวเอเสียใมาแ่ไหนปล่อยให้อารม์ที่ำลัรุุร่น รอบำร่าาย สายาพร่ามัวนั้นทำให้วามสามารถในารมอเห็นลล
“เอี๊ย เอี๊ย โรม ปั” เธอับรถนแท่ีเมน์บนถนนเป็นผลให้รถหมุนว้า้วยวามเร็วอรถทำให้มีแรมหาศาล พุ่เ้านราวสะพานเ็มแรรถพลิว่ำ หายหลั แรเหวี่ยส่ผลให้รถันเล็อเธอพลิลไปยัแม่น้ำเบื้อหน้า ศีรษะระแทบริเวอนโลหน้ารถัวเธอหมสิพร้อมับรถที่ลอยละลิ่วสู่แม่น้ำเบื้อหน้า
ความคิดเห็น