ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ลมเย็นพัโยเบาๆหอบเอาลมหนาวใน่วเือนุมภาพันธ์มา้วย สาวน้อยัวอ้วนลม ถัผมเปียสอ้า สวมแว่นรอบหนาเอะ วัยเพิ่ะสิบห้าปีหมาๆห่อไหล่้วยวามเหน็บหนาว สายาเธอยัไม่ละไปาสมุสรุปบทเรียนที่อุส่าห์ย่อๆไว้ท่อำ่อนะสอบปลายภาที่ะมาถึในอีไม่ี่วันนี้ …ะว่าไปใรๆในโรเรียน็่ารู้ัเธอทั้นั้น ‘ารา นภัสธาา’ หรือ ‘า’ สาวน้อยผู้ว้าเหรียทอทา้านวิาารมารออยู่หลาหลายรายวิา นอานั้นเธอยัเป็นนัิรรมัวยที่สร้าื่อเสียให้แ่โรเรียนอยู่เสมอ นใรๆ่าให้ายาว่าเธอือ ‘นัล่าราวัล’ ประำโรเรียน
ม้าหินอ่อนใ้้นมะาม้นให่้นนี้ือสถานที่ประำที่ารามัะมานั่ท่อหนัสืออยู่เป็นประำ เหุผล้อแรือมัน่อน้าะร่มเย็นแม้ใน่วอาาศร้อนั ส่วนเหุผลอี้อหนึ่ือมันไม่ไลาสนามบอลมานั และยัเป็นมุมีที่สุที่เธอะไ้เห็น ‘ภัทร วัรสุล’ หนุ่มฮอสุหล่อประำโรเรียนที่ำลัเะบอลอยู่ลาสนามไ้ถนัา โยที่ไม่้อไปนั่ร่วมฟัเสียรีร้ออสาวๆนอื่นอยู่บนสแนเียร์ให้รำาหู
‘ภัทร’ แม้ะเป็นหนุ่มน้อยในวัยเพียสิบห้าปีเท่าันับเธอ แ่เา็เป็นที่หมายปออสาวๆแทบะทุนทั้รุ่นพี่ รุ่นน้อและหมายรวมไปถึเพื่อนร่วมรุ่นอย่าเธอ ้วยวามหล่อ เท่ สมาร์ท ทำให้ใรๆ็่าหลใหลใบหน้ามเ้มภายใ้เรือนผมสีน้ำาลเ้มนั่น มันทำให้เธอใละลายทุๆรั้เมื่อไ้พบเอับเาแม้ะไลัน็ามที
ลูบอลลู้อย ลิ้หลุนๆมาหยุลรปลายเท้าอารา นั่นึเป็นารเรียสิอเธอให้ลับืนมา าราเยหน้าึ้นมอไปยัสนามฟุบอล็เห็นว่าภัทรำลัวิ่รเ้ามาหาเธอ เาะมาเ็บลูบอลืนไป เพียแ่ทำไมันนะ ใอเธอมันึเ้นรัวๆราวับะหลุออมานอหน้าออย่าไรอย่านั้น...
ารา้มลเ็บลูบอลแล้วลุึ้นเินออไปยื่นให้ับภัทรที่วิ่ใล้เ้ามา สาวน้อยแย้มยิ้ม้วยวามวยเิน พวแ้มทั้สอ้าแเรื่อราวับสีมะเือเทศสุ หาแ่นั่นลับทำให้ภัทรถึลับมวิ้วแน่นเป็นปม หนุ่มน้อยี้แล้แอบลั่นเสียหัวเราะไว้ภายใ้ริมฝีปาอมมพู
"อย่ามายิ้มใส่ันนะยัยแว่น ันไม่มีทาหลใหลผู้หิที่มีผัีิเหล็ัฟันอย่าเธอแน่นอน เห็นแล้วะอ้ว ออไปไลๆเลยยัยอ้วน"
าราหุบยิ้มทันวัน ลูฟุบอลในมือร่วผล็อยลบนพื้น พร้อมับเสียหัวเราะเรียวราวและเสียโห่ไล่าบรราอเียร์อภัทร ารารู้สึราวับทั้โลพัทลายลรหน้า เธอทั้อับอาย หวาลัว และเสียในแทบอยาหายไปารนั้นเสียื้อๆ ผู้นมาหน้าหลายามอรมาที่เธอ ทำราวับเธอเป็นัวล วามรู้สึเ็บปวเินะพรรนาแล่นเ้าัั้วหัวใ พร้อมทั้บสับหัวใที่ยับเยินวนั้นเสียนมันแหลระายเป็นเพียเศษา
ารารู้สึล้ายับว่าเธอำลัมิ่ลสู่้นมหาสมุทรที่แสนะมืมิึ่เ็มไป้วยวามรู้สึอึอัและทรมาน ารหายใอเธอิัล ภาพเบื้อหน้าูสับสนและเลือนลา
แ่เห็นใบหน้าีเผือลทันวันอ ‘ยัยอ้วน’ ที่เาเพิ่ะ่อว่าไปเมื่อรู่ ภัทร็รู้ทันทีเลยว่าำพูหยอเย้าอเาำลัทำให้เ้าหล่อนรู้สึเสียใมามายแ่ไหน หายัไม่ทันไ้ยับปาเอื้อนเอ่ยประโยอันใออไป สาวน้อยผมเปีย็วิ่รี่หายเ้าไปในฝูน …และหายไปาีวิอเาลอาล!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น