Destiny lovely สวัสดีคุณกามเทพ

ลำดับตอนที่ #1 : DESTINY LOVELY ll Prologue

PROLOGUE
 

"แท้แด่น~! นี่ไง...พวงกุญแจสะกดรักที่แม่หมอให้ฉันน่ะ" เวียงพิงชูพวงกุญแจรูปกามเทพสีขาวสะอาดไปมาด้วยความดีใจ ฉันเห็นยัยนั่นอวดชาวบ้านชาวช่องไปตั้งแต่เช้าแล้วละ ท่าทางจะดีใจมาก -_-; 

'แม่หมอเบมบุรินทร์' สำหนักตำหนักดูดวงหลังโรงเรียนฉัน ดูท่าว่ากำลังจะรุ่งเรื่องมาก เห็นมีแต่คนพูดมาปากต่อปากว่าแม่นนักแม่นหนา ถึงแม้ฉันยังไม่ได้ไปใช้บริการก็เหอะ แต่ยังไงฉันก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่าไอ้ตำหนักนี่มันจะแม่นจริงอย่างที่ใครพูด 

...แค่ดูเครื่องลางก็รู้แล้วว่าขลังไม่ขลัง พวกกุญแจสะกดรักรูปกามเทพกำลังฉี่ 

 -_-; ปัญญาอ่อนสิ้นดี 

"แกสนใจจะไปดูดวงกับเขาบ้างมั้ยเจีย~ เผื่อพี่ปรานเขาจะหันมาสนใจแกบ้าง" รูบี้ เพื่อนเพียงคนเดียวที่ฉันมีหันหน้ามาถามฉันหลังจากที่มันพึ่งยัดข้าวของทั้งหมดลงกระเป๋าเสร็จ 

"ไม่อ่ะ ฉันว่ามันดู...ไร้สาระ -_-;" 

"หืมมม ไหนแกบอกว่าจะทำทุกย่างเพื่อพี่ปรานไง แกจะรักและเทิดทูนเขาไว้เหนือหัว จะให้ทำอะไรก็ยอมมม -..-" 

"จะทำอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อนรึเปล่าฮะ ทำสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ประโยชน์...แถมเสียตังค์เปล่าๆด้วย" ฉันพูดพลางหยิบกระเป๋าเป้นักเรียนที่วางอยู่ข้างๆโต๊ะไม้ ขึ้นมาพาดบ่า 

ฉันกับรูบี้เป็นเพื่อนกันมานานนม มันก็น่าจะรู้ๆกันอยู่ว่าฉันไม่เชื่อเรื่องงมงายพวกนี้ ยังมีหน้ามาชวนฉันอีก -_-+ 

"เฮ้ยปราน! ส่งบอลมาดิ" ผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งในชุดนักเรียนหลุดลุ่ยเปื้อนคราบฝุ่นคราบดินโบกมือเรียกเพื่อนอีกคนที่กำลังเลี้ยงลูกฟุตบอลกลมๆบนสนามหญ้าสีเขียว 

...เขาคนนั้น ผู้ชายที่กำลังเลี้ยงลูกอยู่ชื่อว่า 'พี่ปราน' หนุ่มป๊อปประจำโรงเรียนทวิบูลวิทยา พี่ม.5ที่กำลังจะจบออกไป ฉันมีเวลาเหลืออยู่แค่อีกปีเดียว...ที่จะเห็นพี่เขาเตะบอลหล่ๆเซอๆให้สาวกรี๊ดเล่นไปวันๆแบบนี้ T^T 

"ปราน~ อ่ะนี้!^^" ผู้หญิงคนหนึ่งในชุดพละสีชมพูหวาน เอ่ยถามขึ้นเสียงใสขณะที่พี่ปรานวิ่งเหยาะๆเข้ามาตรงอัฒจรรย์ พอวิ่งมาถึงพี่เขาก็หยิบน้ำที่พี่ผู้หญิงยื่นมาให้กินอย่างว่าง่าย พี่ปรานกับพี่ผู้หญิงคนนั้นเขาไป็นแฟนกันล่ะ T_T; 

เฮ้อออ~ T_T เด็กหญิงแพนเจียคนนี้จะไม่มีวาสนาได้แฟนหล่อลากไส้กับเขาซักคนเลยเหรอฟะ! ขอซักคนก็ยังดี...คนเดียวเท่านั้น คนเดี๊ยววววคนเดียว T^T 

"โว๊ยยยยย สววรค์เจ้าขา จงดลบันดาลให้พี่ปรานกับหนูได้เป็นแฟนกันด้วยเถิด สาธุ! >O<" ฉันเดินไปหามุมที่ปลอดคนก่นจะเปล่งเสียงแหลมๆของตัวเองออกมาเพื่อบรรเทาความคลุกกรุ่นในจิตใจ...เฮิ้ม โล่งแล้วๆ ได้ระบายแบบนี้ค่ยยังชั่วหน่อย -_-; 

ครืดดด~ เปรี้ยงๆ!!! 

อยู่ดีๆฟ้าก็มืดมนมาทันที =O= เกิดอะไรขึ้นฉันก็ยังไม่รู้แต่อยู่ดีๆฟ้าก็เกิดแปรปรวนขึ้นมากะทันหัน เมฆสีขาวปุกปุยตอนนี้จับตัวกันเป็นก้อนดำๆดูน่ากลัวก่อนที่ฝนจะตกลงมาห่าใหญ่พร้อมกับเสียงฟ้าร้องเปรี้ยงๆ!!! 

หวา...นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ฉันต้องหาที่หลบซะแล้วสิ =[]= 

พอพูดจบ...ฝนก็ตกฟ้าก็ร้อง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันเนี่ย???  หืมมมม -_-;

© themy  butter