ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Infinity online (จบแล้ว)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.พ. 61


    บทนำ

    วันที่ 17 กรกฎาคม ปี ค.ศ. 2075 ณ มหาวิทยาลัยXXXX ตอนนี้มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเดินสะพายกระเป๋าทอดน่องไปตามทางออกของมหาวิทยาลัยหลังจากทำวิจัยเสร็จไปขั้นหนึ่งแล้วก็จัดการปิดห้องที่ขอยืมอาจารย์ใช้เพื่อนัดเพื่อนๆ ในกลุ่มทำงาน แต่ทว่าก็ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายเพียงคนเดียว หงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวหัวใจ อย่างกับจะตายอยู่รอมร่อ เพราะตนเป็นคนที่นัดเพื่อนๆ ในกลุ่มแท้ๆ แต่กลับต้องมาทำงานคนเดียวมันช่างน่าเศร้าใจยิ่ง และอีกอย่างแม้นจะโทรติดต่อไปนับสิบๆ สายก็ได้รับคำตอบ หรือข้อความสั้นๆ บอกมาว่า *ยังไม่ว่าง กำลังตีบอสอยู่* นั่น มันกลายเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร..

    "เฮ้อ..ไอ้คุณเพื่อนสุดแสนจะใจดีทั้งหลายเอ้ย มาทิ้งตูให้ทำวิจัยเองเลยนะครับ แล้วก็บอกว่าไม่ว่างในเกมกำลังล่าบอสอยู่เดี๋ยวตีบอสเสร็จจะไปช่วย นู่นนี่นั่นบราๆ เฮ๊อะตูนี่ทำวิจัยตั้งแต่เช้ายันสามทุ่มแล้วก็ไม่เห็นโผล่หัวมาสักกะคน กระผมโทรหาก็ไม่มีใครรับ...แต่เมื่อรับก็บอกว่าตีบอส ตีบอส โอ๊ว อะไรจะขนาดนั้นฟร๊ะเพื่อนตูแต่ละคน นี่แค่ไอ้เอกกับไอ้ชัยยังพอว่านะ แต่เจ๊ฝน ปูเป้ และยัยโอ๋ก็เป็นไปด้วยกับเขาเนี่ยนะ เกมบ้านั่นมันมีอะไรดีกัน ดูๆ แล้วก็น่าจะเหมือนเกมทั่วๆ ไปที่เคยเล่นเเหละว๊า..."

     

    ติ๊ดๆ ๆ ... ติ๊ดๆ ๆ ...

     

    เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นครับสงสัยว่าคุณเพื่อนเลิฟโทรมาแน่ๆ ชายหนุ่มจึงเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู 'นั่นไงเบอร์ไอ้คุณเพื่อนจริงๆ ด้วย'ตายยากจริงๆ

    "ฮัลโหลๆ ไอ้ออฟเพื่อนรัก งานวิจัยไปถึงไหนแล้ววะเพื่อน" เขายังไม่ทันได้ฮัลโหลเลย มันกลับพูดแทรก เจ้าพวกนี้เป็นเพื่อนที่ดีมาก ชายหนุ่มสะกดความรู้สึกที่อยากจะกระโดดถีบเพื่อนเลิฟที่ทิ้งให้ทำงานลำพังตลอดเพราะติดเกม ไม่ให้อารมณ์ขึ้นในตอนนี้และพูดแกมประชดออกไป

    "เออวะครับ กำลังก้าวหน้าไปหนึ่งส่วนสามแล้ว มาถึงตอนนี้ยังนึกอะไรไม่ออกเลยหยุดทำก่อน ว่าแต่ไอ้ชัย ไหนไอ้คุณเพื่อนว่าจะมาช่วยวะครับ รอทั้งวันไม่เห็นโผล่มาเลยนะเอ็ง" เสียงตะคอกแกมประชดของชายหนุ่มดังแจ้วๆ พร้อมกับอารมณ์ที่อยากจะบุกเข้าห้องพักแล้วกระทืบเพื่อนคนนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แต่ติดว่าขีhเกียจไปแค่นั้น

    "เออน่าๆ โทษทีพอดีติดล่าบอสในเกมอยู่ ตอนนี้อยู่ช่วงพักผ่อนเลยสามารถออฟไลน์ได้ อีกเดี๋ยวก็ต้องออนไลน์แล้ว" เจ้าชัยยังมีอารมณ์จะมาก่อกวนเพื่อนรักของมันได้ สงสัยงานนี้คงมีการกลั่นแกล้งเล็กๆ น้อยๆ ให้ขำๆ กันเล่นแล้วล่ะมั้ง

     

    "เอิ่ม...ไอ้ชัยเพื่อนเลิฟ เอ็งเห็นเกมสำคัญกว่างานวิจัยเหรอวะครับ เกมน่ะเอาไว้เล่นทีหลังก็ได้เพื่อน เอางานก่อนถือว่าขอร้องนะ" ชายหนุ่มพูดน้ำเสียงจริงจงและฉายแววน่าสงสาร

    "ไม่ได้โว๊ย!! งานวิจัยน่ะเอาไว้ทำตอนไหนก็ได้'มันย้อนครับ มันย้อน' เหลือเวลาให้ทำอีกตั้งสองเดือนครึ่งนู้น เพื่อนละไม่เข้าใจเอ็งเล้ย จะรีบทำอะไรนักหนาว่ะ กลุ่มอื่นเขายังไม่เริ่มทำกันเลย ไอ้ออฟเอ็งจริงจังกับงานเกินไปแล้วเพื่อน หาอะไรทำผ่อนคลายบ้าง" ไอ้ชัยพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

    "ไอ้คุณเพื่อน ทำงานให้มันเสร็จก่อนไม่ดีกว่าเหรอไงวะครับ จะได้มีเวลาว่างเยอะๆ เนี่ยตอนนี้เวลานั่งสมาธิแทบจะไม่มีแล้ว ถ้างานเสร็จเร็วจะได้มีเวลาหาสถานที่ไปพักผ่อนหย่อนใจให้ห่างจากการกวนส้นของพวกเอ็งบ้าง" ออฟพูดด้วยท่าทีประชด และได้เสียงหัวเราะจากเพื่อนกลับมา

     

    "ครับๆ ไอ้ธรรมะธัมโมขนาดที่ว่าไปไล่กระทืบนักเลงข้างถนนที่ดันมาจับก้นน้องรหัสจนอาการสาหัสเข้าโรงพยาบาลรักษาเกือบสามเดือน โห๊ะ เพื่อนล่ะไม่อยากจะเชื่อเว้ย!! เออๆ ว่าแต่เอ็งไม่ลองเล่นเกมแบบที่พวกฉันเล่นดูวะ สนุกนะโว๊ย เกมนี้สมจริงสุดๆ เกมก่อนหน้าไม่นับ เพราะเห็นแกเล่นแค่เดือนเดียวก็เขวี้ยงเครื่องเกมทิ้ง สงสัยมันคงไม่สนุก แต่เกมนี้ไม่ใช้ เพราะอะไรอะไรก็สมจริงไปหมดเลยว่ะ" ชัยพูดโน้มน้าวใจเพื่อนเลิฟให้เข้ามารวมกลุ่มในเกมกับพวกเขา เพราะรู้ว่าเจ้าออฟเนี่ย แม้ภายนอกจะดูเหมือนธรรมะธัมโม แต่พอเอาจริงนี่สายโหดเทียวล่ะ

    "ไอ้ชัยได้ทีมาแนะนำเกมซะงั้น เกมก่อนๆ ที่ตูเขวี้ยงทิ้งมันไม่สนุกสักนิด" ออฟพูดด้วยท่าทีเบื่อหน่าย

     

    "ไม่สนุกเรอะ!! ที่มันไม่สนุกก็เพราะเอ็งนะแหละ มีที่ไหนเข้าเกมแป๊บเดียวสาวติดตรึม! เฮ๊อะ จะเหลือให้กูสักคนสองคนหน่อยไม่ได้เหรอไง" ชัยพูดด้วยท่าทีประชดประชันเต็มรูปแบบ

     

    "เฮ้ยๆ ๆ เอ็งจะโทษกันไม่ได้ ก็รู้ๆ อยู่ว่าไม่ชอบให้ผู้หญิงมาพัวพัน แล้วพวกเอ็งก็ดันไปพาเขามารวมกลุ่มเป็นสิบๆ เนี่ยนะ เพราะงี้ไงเลยเขวี้ยงเครื่องเกมทิ้ง อ๊ะ!! เรื่องวิจัยยังไม่เคลียร์เลยนะครับแล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปนั่งสมาธิครับ" ออฟตอบกลับด้วยท่าที่เหมือนพึ่งนึกได้

    "จริงสิ พูดถึงเรื่องเวลาเกมนี้เขาปรับเวลา หนึ่งชั่วโมงของโลกจริงเท่ากับ 12 ชั่วโมงในเกมเลยนะโว้ย สรุปง่ายง่าย 2 ชั่วโมงเท่ากับหนึ่งวัน ถ้านายอยากมีเวลาเยอะๆ ก็มาเล่นดูสิ" ชัยยังคงทำหน้าที่ของมันต่อ แต่แบบนี้จะได้ผลเหรอ

     

     

     

    "ห๊า!! แกพูดจริงเหรอไอ้ชัย 'ขึ้นแกแล้วครับ'" เสียงตะโกนใส่โทรศัพท์ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับหันโทรศัพท์ไปทางอื่น

    "จริงสิ ไม่เชื่อลองดู" ชัยเริ่มพูดน้ำเสียงด้วยความพึงพอใจในความพยายามของมัน

     

    "ได้ๆ ๆ เดี๋ยวฉันจะไปซื้อมาเล่นตอนนี้เลย ไปล่ะ โชคดีเพื่อน" ไม่ต้องรอให้เพื่อนชัยตอบกลับออฟกดวางสายเลย แล้วไปโบกรถหน้ามหาลัย มุ่งไปสู้ร้านขายเครื่องเล่นเกม 'หุหุหุ ที่นี้ก็คงจะมีเวลาในการนั่งสมาธิมากขึ้นแล้ว ออฟยิ้มอย่างคนได้ของเล่นใหม่

     

     

     

    "เอ่อ ลืมถามชื่อเกม งั้นก็โทรด่วน" หยิบโทรศัพท์แล้วกดเบอร์ โทรออก ตู๊ด...ตู๊ด...

    "ฮัลโหลว่าไงไอ้ออฟ"

    "เอ่อ เพื่อนชัยครับ เกมที่คุณเพื่อนเล่นมีชื่อว่าอะไรเหรอ"

    "ชื่อเกมเหรอ Infinity online เพื่อน แค่นี้นะฉันจะเข้าเกมละ บาย"

    "อ่า ขอบใจเพื่อน บาย"

     

    .............................................................

     

    มุมมองของออฟ

     

     

     

     

     

    ยี่สิบนาทีต่อมา ผมมายืนอยู่หน้าร้านเกมในห้างชื่อดังแห่งหนึ่ง ร้านตรงหน้าผมนี้ถือว่ากว้างมากแถมยังมีเครื่องเล่นเกมเป็นตู้ก็มี เป็นฝาครอบก็มี และรูปโปสเตอร์อลังการงานสร้างมาก แถมยังไม่พอพนักงานยังแต่งตัวแนวแฟนตาซีอีก บ้างก็ชุดคล้ายๆ นักเวท คล้ายนางฟ้าก็มี และแบบต่างๆ อีก ผมยืนอึ้งสักพักพอได้สติก็เดินเข้าไป

    "สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ต้องการอะไรดีคะ" พนักงานสาวหน้าใสเดินมาต้อนรับ

    "เอ่อ คือว่าผม.. ผมต้องการเครื่องเล่นเกม Infinity online ครับ ไม่ทราบว่ามีหรือเปล่าครับ" ผมตอบออกไปโดยท่าทีที่ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ เมื่อเธอได้ฟังก็ยิ้มหวานแล้วตอบกลับในท่าทางน่ารักๆ

    "มีอยู่แล้วค่ะ เกมนี้เป็นเกมยอดฮิตเลยนะคะ เพราะตอนนี้กำลังติดกระแสแม้จะเปิดตัวได้สองเดือน ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าต้องการแบบไหนดีคะ" เธอเดินเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับผายมือให้เข้าไปด้านใน

    "แล้วมีแบบไหนบ้างครับ" ผมถามด้วยท่าทีลังเลว่าจะซื้อหรือไม่ดี แต่ถ้าไม่แพงก็คงจะซื้อเเหละนะ แต่ว่าเพื่อการนั่งสมาธิก็คงจะต้องซื้ออยู่ดีนั่นแหละ

    "มีอยู่สองแบบค่ะ คือแบบฝาครอบในราคา 56000 บาท กับแบบตู้แคปซูลในราคา 450000 บาทค่ะ คุณลูกค้าต้องการแบบไหนดีคะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยน แต่พอผมได้ยินราคาผมก็สตั้นเลย เครื่องเล่นเกมนี่เนี่ยนะ โคตรแพงอ่ะ แต่ว่าเพื่อสันติภาพของเราเอาโว้ย 55

    "งั้นผมขอแบบฝาครอบดีกว่าครับ หนึ่งเครื่องครับ" ตัดสินใจแบบไม่ลังเลเลยครับ ผมไม่เอาแบบแคปซูลหรอกเว้ย

    "ค่ะ หนึ่งเครื่องนะคะ ต้องการอะไรเพิ่มไหมคะ"

    "ไม่แล้วครับ"ผมตอบกลับ

    "กรุณารอสักครู่นะคะ" เธอเดินเข้าไปในร้านสักพักก็ออกมาพร้องกับกล่องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่กล่องหนึ่ง

    "นี่ค่ะ ได้แล้วค่ะ จ่ายเงินที่แคชเชียร์เลยนะคะ" เธอยื่นกล่องนั่นให้ผม

    "ครับ ขอบคุณครับ" ผมตอบพร้อมกับรับกล่องเครื่องเล่นไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์

    "คุณลูกค้าต้องการลงทะเบียนกับทางระบบไหมคะ สำหรับเล่นเกมค่ะ บริการฟรีกับลูกค้าที่ซื้อเครื่องเล่นทุกท่านค่ะ" ผมก็ไม่รีรอลงทะเบียนทุกอย่างจนเสร็จพร้อมจ่ายเงิน

    "ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ"

     

     

     

     

    สามสิบนาทีต่อมา ผมกลับมาถึงหอพักพร้อมกับติดตั้งเครื่องเกมอย่างใจจดใจจ่อ และแล้วก็ติดตั้งเสร็จในเวลาต่อมา จากนั้นก็มานั่งอ่านคู่มือเล่นเกม

    เท่าที่ผมอ่านโดยสรุปแล้วเกมนี้เป็นเกมที่เล่นง่ายมาก เป็นเกมแนวผจญภัยให้ผู้เล่นได้บุกเบิกพื้นที่ ซึ่งเกมนี้เเบ่งเขตเป็นโลกมีอยู่สี่โลกด้วยกันซึ่งทั้งสี่โลกจะอยู่ติดกัน และโลกที่ผู้เล่นจะเริ่มต้นเล่นก็คือ โลกที่มีชื่อว่า ชมพูทวีป ชมพูทวีปยังแบ่งเป็นทวีปเริ่มต้นสำหรับผู้เล่นใหม่ มีขนาดหนึ่งในเจ็ดส่วน อีกหกส่วนแบ่งเป็นทวีปต่างๆ การเพิ่มความแข็งแกร่งของผู้เล่นคือเลเวล ยิ่งเลเวลเยอะความแข็งแกร่งและขีดจำกัดก็เยอะ ใช่ว่าเลเวลสูงจะตายยากนะครับ โดนจุดตายก็น่วมเหมือนกัน ค่าเงินแบ่งเป็น เหรียญทองแดง เหรียญเงิน และเหรียญทอง หนึ่งเหรียญเงินเท่ากับ 1000 เหรียญทองแดง หนึ่งเหรียญทองเท่ากับ 100 เหรียญเงิน โดยเหรียญทองสามารถแลกเป็นเงินจริงได้ ในราคา 1 เหรียญทองเท่ากับ 9800 บาท เงิน 10000 บาทแลกเป็นเงินเกมได้ 1 เหรียญทอง

    "อ่านไปอ่านมาก็ปวดหัวแฮะ แต่ค่าเงินนี่โคตรสูงเลยอ่ะ แต่เราไม่สน ขอได้นั่งสมาธิก็พอครับ"

     

    จากนั้นผมก็เดินไปหยิบเครื่องเล่นเกมที่มีลักษณะคล้ายๆ หมวกกันน็อกแต่เท่กว่าและเบากว่ามากโดยมีเสื้อให้ใส่ด้วย ลักษณะคล้ายๆ เสื้อเชิ้ตสีดำ และมีที่เสียบต่อกับหมวกเล่นเกมด้วย ผมก็จัดการใส่เสื้อ และสวมหมวกจากนั้นก็เสียบปลั๊ก แล้วหยิบอาสนะมาวางกับพื้นห้อง (ขอบอก ห้องผมไม่มีเตียงนะครับ ปูผ้านอนเอา แล้วตอนนี้ผมก็อยู่ในท่านั่งด้วย) จากนั้นก็นั่งสมาธิก่อนสองชั่วโมงรอใจสงบก็กดปุ่มล็อกอินที่อยู่ข้างๆ หมวกด้านขวามือ จากนั้นก็มีเสียงติ๊ดๆ ดังขึ้นพร้อมกับรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ ที่ส่งผ่านเสื้อและหมวก เป็นอย่างนี้อยู่สักพักจนกระแสไฟฟ้าไหลเวียนทั่วร่าง

     

    และเป็นอย่างนี้อีก คราวนี้ผมไม่สนแล้ว นั่งสมาธิยันเช้าก็แล้วกัน เครื่องนี้สงสัยเราต่อไม่ถูกมั้ง แต่ช่างเหอะพรุ่งนี้ค่อยถอดออก ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนเพราะผมไม่สนแล้ว

     

    มารู้สึกตัวอีกทีผมก็ได้ยินเสียงเรียกของผู้หญิง เสียงหวานๆ ใสๆ เรียกผมอยู่ พอผมลืมตาขึ้นมา

    "ยินดีต้อนรับนักผจญภัยเข้าสู่เกม Infinity online ค่ะ"

    ..............................................................

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×