[จบ] First SaKuRa] ยืนยันรักทั้งใจให้นายคนเดียว

Written in 2010

นิยายรักวัยรุ่น เรท G :General Audiences 

อ่านได้ทุกเพศทุกวัย

ไม่มีการบรรยายเนื้อหาเกี่ยวกับกิจกรรมทางเพศ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์และยาสูบ

ซีรีส์ Once Upon a Memory ประกอบด้วยนิยาย 3 เล่มค่ะ

Princess of Knight อัศวินของฉัน วัน(ห)วานของหัวใจ 

First Sakura ยืนยันรักทั้งใจให้นายคนเดียว 

Vanilla Kiss [เล่มนี้แจกฟรีค่ะ]

     คุณเคยฝันร้ายรึเปล่า?

     ฉันเคยนะ มันเป็นความฝันที่มืดมิดราวกับว่าจิตวิญญาณของฉันจะถูกกลืนกินไปกับราตรีกาล เจ็บปวด รวดร้าว และอื้ออึงด้วยสรรพเสียงอันน่าหวาดหวั่น

     แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า...

     เบื้องหลังเงามืดอันโหดร้ายนั้น อาจเป็น ‘อดีต’ ที่ฉันเคยเฝ้าตามหา

     ความฝันนั้นจะเกิดกับฉันทุกคืนสิ้นปี เป็นแบบนี้มานาน...นานเกินกว่าความทรงจำของฉันจะบันทึกไว้ได้ว่าตั้งแต่ช่วงปีไหน อันที่จริงฉันเองก็ความจำไม่ค่อยดีเท่าไหร่ด้วยสิ แม่บอกว่าฉันเกิดและโตที่ญี่ปุ่น ก่อนที่พวกเราจะย้ายมาอยู่ประเทศไทยเมื่อเก้าปีก่อน ตอนฉันแปดขวบ

     แต่เชื่อไหม?

     ฉันไม่มีความทรงจำตอนใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่นเลย แม้แต่นิดเดียว!

     ‘ความจำเสื่อม’

     คือสิ่งที่คุณหมอวินิจฉัยในโรคลืมบ้านเกิดที่ฉันเป็นนับแต่วัยเด็ก แม่บอกว่า...ดีแล้ว...อย่าไปจำ อย่าไปคิดถึง ฉันเลยพยายามไม่คิดฟุ้งซ่านอะไร อยู่กับปัจจุบัน ฉันมีทุกอย่างครบแล้ว ฉันมีแม่ มีเพื่อนสนิท มีความรื่นรมย์กับชีวิต

     แต่แน่นอนว่า ‘คืนสิ้นปี’ ก็ยังคงนำพาม่านแห่งอดีตมากางรอให้ฉันเปิดออกทางความฝัน ซ้ำๆ และฉันก็กลัว...กลัวเกินกว่าจะข่มตาให้หลับ เลยเลือกที่จะไม่นอน เลือกที่จะข้ามผ่านความทรงจำเหล่านั้นไปด้วยการทำอะไรก็ได้ กดดันให้ตัวเองตื่นอยู่เสมอจนถึงเช้าวันใหม่

     แต่ก็ขอสารภาพว่า การหวงแหนความสุขจนไม่กล้าเผชิญหน้ากับอดีต มันทำให้ฉันตะขิดตะขวงใจมากมายพอดู

     ตอนฉันแปดขวบ ที่ญี่ปุ่นเกิดอะไรขึ้นกันนะ?

     อะไรกันคือความทรงจำที่ฉันทิ้งมันไป...

*เดินเรื่องยุค MSN*

*นิยายเคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์เลิฟเบอร์รี่ ในนามปากกา "มทิรา" มีนาคม พ.ศ.2553*

ปกเก่าสมัยตีพิมพ์ค่ะ ขอคงไว้ตรงนี้ 

เพราะนักเขียนเป็นแฟนคลับคุณนักวาด คิดถึงมากๆ เคยแอด msn ไปหวีดในฐานะแฟนคลับลายเส้นด้วยค่ะ ซึ่งคุณนักวาดก็น่ารักมากๆ เลย

และไรต์รักเลิฟเบอร์รี่มากมายมหาศาลด้วยค่ะ ^^

เรื่องนี้จะเปิดตอนอ่านล่วงหน้า แต่จะมาติดเหรียญทีหลังนะคะ