ฮูหยินนอกสายตา

หลังจากดูแลสามีที่พิการต้องนั่งรถเข็นที่หลู้เหม่ยหลินจำต้องมาแต่งงานกับเขาแทนน้องสาวของนางมาเมื่อสองปีก่อน  จนเมื่อเขาหายดี  เจ้าของเขาก็กลับมาทวงคืน  แต่ที่น่าเจ็บปวดใจคือสามีที่เคยพิการของข้ากลับเลือกน้องสาวที่ไม่ยอมแต่งงานกับเขาเพราะเขาพิการ และครอบครัวของข้าก็สนับสนุนให้พวกเขาได้แต่งงานกัน  เพราะอดีตพวกเขาเคยเป็นคนรักกันและถึงกับหมั้นหมายกันแล้ว  แต่เมื่อบุรุษต้องกลายเป็นคนพิการไร้อนาคต น้องสาวของข้าก็หาเรื่องบ่ายเบี่ยงการแต่งงาน  ส่วนข้าหญิงโง่งมที่ทำดีแทบตายเขาก็ยังคงไม่รัก และไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเช่นเดิม …..

ตัวอย่างเนื้อเรื่องบางส่วน

บัดนี้ทางสะดวกแล้ว เพียงเขาจรดพู่กันลงนามในกระดาษแผ่นนั้น ในหนังสือหย่าที่สตรีนางนั้นได้ลงนามเอาไว้แล้ว เขาเห็นลายมือของนางอย่างชัดเจน  เห็นเด่นชัดยิ่งกว่าตัวอักษรที่เขียนบรรยายเอาไว้ในหนังสือหย่านั่นเสียอีก เพียงเขาจรดปลายพู่กันลงนามในกระดาษแผ่นนี้  หนังสือหย่าระหว่างเขากับนางก็เป็นอันว่าสมบูรณ์  สถานะสามีภรรยาของเขากับนางที่ลุ่มๆดอนๆ กันมาเกือบจะร่วมปีก็เป็นอันสิ้นสุดลงอย่างเด็ดขาด

เพียงแต่ว่าบัดนี้แขนของเขามันไม่มีแรงเอาเสียเลย ไม่มีแรงที่จะยกพู่กันจรดลายมือลงไปในกระดาษแผ่นนั้น  แม้แต่แรงจะร้องเรียกสาวใช้ให้ไปหยิบพู่กันกับที่ฝนหมึกมาให้กับเขาที่ในห้องนีี้เขาก็ไม่มี  แม่ทัพหนุ่มยังนั่งนิ่งเงียบอยู่บนเเก้าอี้ตัวเดิม 

*** นิยายเรื่องนี้มีอีบุ๊คในเด็กดีแล้วนะคะ  ขอบคุณที่สนับสนุนผลงานของนักเขียนน้อยๆ คนนี้มาเสมอนะคะ ***