โฉมงามกับพี่ชายเถื่อน - นิยาย โฉมงามกับพี่ชายเถื่อน : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    โฉมงามกับพี่ชายเถื่อน

    'จันทร์เจ้า' ย้ายเข้ามาอยู่ในเพนท์เฮ้าส์ของ 'อองลี' ในฐานะน้องสาวบุญธรรม เธอต้องคอยปรนนิบัติรับใช้เรื่องบนเตียงจนกว่าเขาจะพอใจ เพื่อตอบแทนที่อองลีไม่ลากตัวพ่อเธอเข้าคุก เพราะพ่อเธอฆ่าน้องชายของเขา..

    ผู้เข้าชมรวม

    2,956

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    374

    ผู้เข้าชมรวม


    2.95K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    21
    จำนวนตอน :  43 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  5 มิ.ย. 68 / 17:03 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    เรื่อง : โฉมงามกับพี่ชายเถื่อน

    แนว : อีโรติก ดราม่า ระทึกขวัญ 

    เป็นนิยายในยุค ‘พยัคฆ์เถื่อน’ 2617

    เขียนโดย : ผีเสื้อกลืนหาง

    20 ตอนจบ แบ่ง 2 พาร์ท

     

    เรื่องนี้มีตอนพิเศษ (2 ตอน)

    มีภาพประกอบ 18+ (3 ภาพ)

    และ การ์ตูนคอมมิค (1 ภาพ)

    *มูลค่า 2,500 ฿ (รับฟรีน้า)

    **เฉพาะ E-BOOK นะคะเบบี๋**

     

    อองลี & จันทร์เจ้า

    "ลูกครึ่งฮ่องกง กับ สาวสวยแสนซื่อ"

     

     

    “อองลี”

    อองลี วาลอง / อายุ 35 ปี

    ลูกครึ่ง : ไทย - ฮ่องกง

    (เจ้าของค่ายนักฆ่า ‘อินทรีดำ’

    และเจ้าของบาร์ ‘พิ้งค์วูฟ’ Pink Wolf)

    ผู้ชายที่มีนิสัยเจ้าเล่ห์ เด็ดขาด และโหดเหี้ยม เขาเป็นเจ้าของค่ายนักฆ่า และเปิดบาร์ลับเพราะไม่อยากทำให้พ่อเสียชื่อเสียง โชคร้ายที่น้องชายของเขาถูกขับรถชนจนเสียชีวิต และคนที่เป็นต้นเหตุก็คือ ‘พ่อของจันทร์เจ้า’

     

     

     

    “จันทร์เจ้า”

    จันทร์เจ้า สุขอนันต์กาล / อายุ 28 ปี

    (น้องสาวบุญธรรมของอองลี

    และเป็นผู้ดูแลบาร์ ‘พิงค์วูฟ’)

    หลังจากพ่อของเธอได้ก่อโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ของตระกูล ‘วาลอง’ เธอก็ได้กลายมาเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของอองลี และเขาก็ยกให้เธอมาเป็นน้องสาวเพื่อบำบัดความใคร่ส่วนตัว แต่เธอเองที่เผลอรักเขาไปแล้วทั้งหัวใจ..

     

    และที่เธอต้องกลายมาเป็นทาสรับใช้

    หรือเป็นที่ระบายในเรื่องเซ็กซ์..

     

    ทุกอย่างมันคือเรื่องบังเอิญ

    หรือว่ามีใครตั้งใจให้เป็นแบบนี้กันแน่?

     

     

     

    : สปอยล์

     

    “คุณไม่โกรธฉันเหรอคะ ที่ฉันตบหน้าว่าที่คู่หมั้นของคุณ?”

    “แล้วทำไมฉันต้องห่วง ยัยนั่นไม่ได้เป็นเมียฉัน”

    “คุณอองลี..”

    “เธอต่างหากที่เป็น เราสองคนเอากันแทบทุกวัน ถ้าเธอไม่ใช่เมียฉัน แล้วเธอควรเป็นใครในชีวิตฉันดี?”

     

    “ต่อหน้าสังคมมึงบอกว่าจันทร์เจ้าเป็นน้องสาวบุญธรรม แต่ลับหลังมึงก็เอาน้องสาวคนนี้แทบทุกวัน เอาจนลูกน้องในค่ายชินชาไปหมด มึงนี่ไม่ธรรมดาเลยไอ้อองลี สร้างภาพให้ชาวบ้านคิดว่ามึงใจดีที่เอาลูกสาวฆาตกรมาเลี้ยง หึ..”

     

    “ไอ้อองลี!!! มึงปล่อยจันทร์เจ้าเดี๋ยวนี้!!! ไอ้เวรเอ๊ย..”

    สุดท้ายแล้วอองลีก็เห็นเธอเป็นที่ระบายความใคร่จริงๆด้วย เขาไม่เคยให้เกียรติเธอเลยแม้แต่นิดเดียว..

    “อ..อื๊อออออ..!!!”

    และสีหน้ายิ้มกรุ้มกริ่มของบรรดานักฆ่าที่เริ่มเหลือบมามองกันเป็นระยะ ก่อนพวกเขาจะจ้องมองภาพที่ตัวเองไม่เคยได้มีโอกาสเห็นมาก่อน

    ผละ

    จนกระทั่งอองลีได้มอบจูบอันแสนเร่าร้อนจนพึงพอใจแล้ว เขาก็เป็นฝ่ายถอนจูบนี้ออกในที่สุด สีหน้าที่มีแต่คำว่าโกรธแค้นเหลือบมองไปทางเพื่อนรักที่ถูกจับตัวเอาไว้

    “จันทร์เจ้าเป็นเมียกูแล้ว กูจะจูบเมียกูอีกกี่ครั้งมันก็เป็นสิทธิ์ของกู มึงอย่าเสือก..”

     

     

    : คำเตือนจากนักเขียน (สำคัญ)

     

    เรื่องนี้เป็นแนวตบมา = จูบแลกลิ้นกลับ

    เมียด่าใส่รัวๆ = ผัวจับปล้ำ 100%

     

    : มีจุดพีคสำคัญของเรื่อง

    ใครที่รู้แล้ว 'อย่าเพิ่งสปอยล์' น้า >///<

     

    มีการใช้ความรุนแรงบนเตียง

    และการใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพ

    โปรดปั่นจักรยานในการอ่าน

     

     

     

     

    (ติดตามข่าวสาร/อัปเดตนิยาย)

     

    เพจ FB : นามปากกา ผีเสื้อกลืนหาง

     

    ช่อง TikTok : @peesergunhang2

     

     

    กรุณาไม่คัดลอกผลงาน

    หรือดัดแปลงนิยายนะคะคนดี

     

    ด้วยรัก.. ผีเสื้อกลืนหาง (ไรท์ตาล)

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น