เจ้าเมืองเจ้าขา...ภรรยาท่านมาตาม...บรื้อ

หยูหงลี่ พาท่านแม่ที่เป็นอนุของจวนขุนนางขั้นสามพากันเซซังออกจากจวนเพราะถูกฮูหยินใหญ่ของเขาขับไล่ออกมาจากจวน เพราะบัดนี้มารดาของหงลี่ป่วยกระเสาะกระแส และอายุก็มากแล้ว ท่านพ่อก็มิได้ใส่ใจท่านแม่ของนางมานานแล้ว ฮูหยินใหญ่ที่ต้องการกำจัดอนุที่ควรจะต้องปลดระวางแล้วก็จึงถือโอกาสนี้ขับไล่พวกนางสองแม่ลูกออกมาจากจวนของบิดา แถมไม่ให้เงินมาตั้งตัวเลยสักนิด หงลี่พามารดาระเหเรร่อนหาบ้านเช่าราคาถูก เพราะนางมีเงินเก็บติดตัวมาไม่มากนัก แต่สิ่งที่แถมมาพร้อมกับจวนหลังเล็กแห่งนี้คือผีสาวที่ใช้เธอไปตามหาสามีให้ 

หากไม่ไปก็จะตามจองล้างจองผลาญเธอ หงลี่ไม่มีทางเลือกจำต้องไปเสาะหาจอหงวนสามีของผีสาวมาให้ แต่เรื่องราวมันก็ผ่่านมานานแล้ว จะไปตามได้ที่ไหน แต่แล้วเธอก็พบเขาแต่จะทำอย่างไรถึงจะพาสามีของผีสาวไปพบภรรยาของเขาได้หงลี่ก็ยังหนักใจเหลือเกิน  ผีก็กลัวภารกิจที่ให้ไปทำการยากเหลือเกิน หงลี่จะทำอย่างไรดี 

“ องครักษ์ ” และทันทีที่สิ้นเสียงของเจ้าเมืองหนุ่ม องครักษ์ของเขาก็พลันปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็วสองนาย “ ลากตัวสตรีนางนี้ออกไป ข้าไม่ชอบให้ใครมาล้อเล่นกับข้าเช่นนี้ และข้าคิดว่านางมีจุดประสงค์ซ่อนเร้น เอาตัวนางออกไปจากจวนของเขา แล้วฆ่าทิ้งเสีย ” หงลี่ตกใจอย่างมาก นางแทบจะไม่เชื่อหู ว่าบุรุษรูปงามปานภาพวาดจะมีจิตใจโหดเหี้ยมเช่นนี้สั่งให้องครักษ์ของเขาฆ่านางทิ้งอย่างไม่ปราณี ไม่สืบสาวราวเรื่องใดๆสักนิด *******

“ ท่านเจ้าเมือง ข้าไม่ใช่คนร้ายนะ ข้าเพียงต้องการมาตามหาคนเท่านั้น ท่านก็เพียงตอบข้ามาดีๆ ว่าหวังหลี่ถังเป็นผู้ใด ท่านรู้จักเขาหรือไม่ แค่ตอบข้ามาเท่านั้น ” หงลี่ร้องตะโกนไปตลอดทางที่ถูกองครักษ์สองคนลากตัวนางออกไป แล้วอยู่นางก็ได้ยินเสียงเจ้าเมืองหนุ่มร้องตะโกน “ หยุดก่อน ” หงลี่ดีใจนัก นึกว่าเขาเปลี่ยนใจที่จะตอบคำถามที่นางร้องตะโกนถามเขาเสียงดังจนคนทั้งจวนคงจะได้ยินกันหมด  “ ฆ่านางแล้วก็ล้างเลือดให้สะอาดด้วย อย่าให้เลือดของนางมาแปดเปื้อนในจวนของข้า คิดจะหลอกลวงใครไม่หลอก มาหลอกเจ้าเมืองอย่างข้าก็สมควรตายแล้ว ”  หงลี่ตกใจจนตาเหลือกค้าง เจ้าคนโหดร้าย แค่เพียงข้ามาถามหาคนเจ้าถึงกับสั่งฆ่าอย่างโหดเหี้ยม “ ไอ้เจ้าเมืองโหด เจ้าคนเหี้ยม ฆ่าได้แม้กระทั่งสตรีตัวน้อยๆ อย่างข้า เจ้าคนโหดร้าย " แล้วหงลี่ก็ถูกลากไปทั้งๆที่นางยังส่งเสียงตะโกนเพราะเหลืออดเหลือทนกับคนเลวเช่นนี้ นางไม่คิดเลยเป็นถึงเจ้าเมืองจะโหดร้ายเช่นนี้

แต่เมื่อนางถูกองครักษ์สองคนของเขาลากตัวจนหิ้วมาโยนทิ้งที่หน้าประตูใหญ่ทางเข้าจวน ต่อหน้าทหารสองนายที่ยืนนิ่งเป็นหุ่นอยู่หน้าจวน  “ เอาละ ข้าเห็นแก่ว่าเจ้าเป็นสตรี  จะละเว้นเจ้าเอาไว้สักครั้ง แม้ท่านเจ้าเมืองจะสั่งให้ฆ่าเจ้าเสียก็ตาม ออกไปให้พ้นหน้าจวนแล้วอย่ากลับมาให้พวกข้าเห็นหน้าของเจ้าอีก ”  หงลี่ที่กำลังนั่งหมดสภาพอยู่บนพื้นถนนหน้าจวนของเจ้าเมืองชะงักไป นางไม่ทันได้พูดอะไรสักคำประตูหน้าจวนก็ปิดลงตามเดิม ทหารหุ่นสองคนนั้นก็ไม่สนใจจะมองนางเลยสักนิด เหมือนพวกเขาไม่เห็นสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นต่อหน้า  โหดร้ายเลือดเย็นกันทั้งจวนเลย เจ้าพวกคนใจดีอำมหิต หงลี่แอบคิดในใจไม่กล้าบ่นออกมาเสียงดังเพราะเพิ่งผ่านความเป็นความตายมาหยกๆ นางนึกว่านางจะถูกองครักษ์สองคนนั้นเชือดคอเอาเสียแล้ว