รพีชีวัน (Sunlight)

  “อือ..อื้อ...อ่อยเอ๊ยยยย” ซันผลักอีกฝ่ายเต็มแรง 

“ผูกพันธะกับฉัน   แล้วชีวิตฉันจะใช้มันเพื่อปกป้องนาย” ยูนีคใช้มือประคองหน้าซันมองด้วยสายตาคาดหวังว่าอีกฝ่ายจะตอบตกลง

ขณะที่ง้างหมัดกำลังจะต่อยหน้าหล่อ ๆ ของคนที่บังอาจมาจูบผม  ก็พลันตะลึงค้าง

 “ถ้าต่อย จะจูบอีก” เสียงนิ่งเรียบพูดจบ  ก็ยกมุมปากเล็กน้อยพลางใช้สายตาจดจ้องมาที่ริมฝีปากของผม   

หมอนั่นยิ้ม!

“ไอ้คนชั่ว  คุณเป็นใคร  ทำแบบนี้หมายความว่าไง”  ผมกัดฟันกรอดถามและจ้องเขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

“นายก็เคยทำแบบนี้กับฉัน  เมื่อสิบปีก่อน  ถือว่าหายกัน”

“หะ...หา?” สมองผมพลันค้นความทรงจำที่ผ่านมาว่าเคยไปทำแบบนี้กับใครวะ

 แต่ เอ๋...!  คนตรงหน้ารู้ว่าเขาเป็นโอเมก้าเหรอ?

ขณะที่ผมกำลังอึ้งอยู่นั้น  ก็ได้ยินเสียงบุคคลที่สามแทรกเข้ามา   ผมและคนตรงหน้าหันไปมองพร้อมกัน

 “ว่าไงน้องชาย  ไม่เจอกันนานเลยนะ  กลับมาแล้วทำไมไม่ไปทักทายพี่ชายคนนี้หน่อยล่ะ” บุคคลที่สามพูดจบ ก็ระบายยิ้มมีเสน่ห์ที่ใครเห็นต้องใจเต้นแน่ๆ 

“เจเดน”  คนตรงหน้าผมเอ่ยเสียงเรียบ  แต่ก็ยังไม่คลายผมออกจากอ้อมแขน 

เอ่ออ...จะทักทายสวัสดีพี่น้องอะไรกันก็ช่างเถอะ  แต่บอกที ทำไมผมต้องมาอยู่ตรงเน้!!!!