ทะลุห้วงเวลามาเป็นป๊ะป๋าจิ้งจอก

เมื่ออยู่กันคนละโลกการจะได้พบเจอกันจึงเป็นเรื่องยากหรือแทบจะเป็นไปไม่ได้นอกจากจะเป็น...โชคชะตา

ซังซู จิ้งจอกเก้าหางที่บำเพ็ญเพียรมาตลอดชีวิตเพื่อให้ได้เกิดใหม่เป็นมนุษย์ทะลุมิติมายังโลกมนุษย์ข้ามห้วงเวลามาเจอกับ ดรัณ นักเขียนหนุ่มอินโทรเวิร์ต ความต่างทำให้ได้เรียนรู้กันและกัน ใช้ชีวิตช่วยเหลือ ดูแล แลกเปลี่ยนเรื่องราวมากมายจนกลายเป็นความสัมพันธ์ต้องห้าม! จะเป็นเพราะโชคชะตาหรือด่านทดสอบก่อนจะได้เกิดใหม่? แต่ที่แน่ ๆ โลกมนุษย์ทำให้จิ้งจอกหนุ่มไม่อยากกลับสู่ที่ที่จากมา ความสัมพันธ์เกินเลยไร้ซึ่งการยับยั้งชั่งใจสานต่อจนเกิดโซ่ทองรัดรึงทั้งคู่เอาไว้ แต่การจะได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการมันไม่ง่าย การฝืนธรรมชาติฝ่าฝืนชะตามีสิ่งที่ต้องแลก แต่หากก้าวผ่าน ความสุขก็อยู่ไม่ไกล...

##################

"ผมถามว่าทำลายข้าวของทำไม!"
"ที่นี่โลกมนุษย์ อย่ามาทำตัวเหมือนสัตว์ป่า"
"ถ้าปรับตัวเองไม่ได้ก็รีบกลับไปยังโลกของนายซะ"
"ไล่เรา!?" เพราะรู้ว่าทำให้ดรัณโกรธยิ่งการที่เขาไม่ตอบก็ยิ่งกวนโมโหดรัณ แต่เพราะกำลังข่มใจต่อกลิ่นเนื้อของดรัณข่มจิตตัวเองไม่ให้กระโจนเข้าไปกัดร่างดรัณเพื่อลิ้มรสเลือดที่หวังว่ามันจะพาเขากลับโลกปีศาจ หากไม่กลัวว่าดรัณจะจะเจ็บ หากไม่ห่วงว่าดรัณอาจจะตาย

##################

"น้าพุทแกล้งอะไรจูจูของหม่ามี๊ครับ...เดี๋ยวหม่ามี๊จะดุน้าพุทให้"
"ไอ้หมาเด็กขี้ฟ้อง! ใครไปแย่งขนมหมาจูกันห้ะ"
"น้าพุทนั่นแหยะ จริง ๆ นะหม่ามี๊" กระโดดกอดขาคนเป็นแม่ทันท่วงทีเมื่อคนที่พูดถึงจู่ ๆ ก็เดินเข้ามาพร้อมเสียงขู่ดังลั่นบ้าน

##################

"ดรัณ รอนานมั้ย" ซังซูจับมือคนที่ลูบใบหน้าเขา ไล้ผิวกายและขนหางอยู่พักใหญ่ ถามออกไปอย่างอาทร
"ไม่เลย รัณแค่หลับไปคืนเดียวซังซูก็กลับมาแล้ว" นานสิมันยาวนานมากกว่าจะผ่านไปแต่ละคืน

##################