สาวเดียงสาบำเรอรัก - นิยาย สาวเดียงสาบำเรอรัก : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    สาวเดียงสาบำเรอรัก

    ทอปัทม์มองหาใครสักคนมาดูแลส่งเสียและใช้หนี้ให้หลังขาดที่พึ่ง ทันทีที่อัยวัฒน์รู้ จึงเสนอตัวแลกกับความสุขที่เขาเองก็ปรารถนา กว่าจะรู้ตัว ทั้งเธอและเขา ก็ถลำลึกจนยากจะแยกจาก

    ผู้เข้าชมรวม

    572

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    18

    ผู้เข้าชมรวม


    572

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    9
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  36 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ก.พ. 68 / 18:55 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สาวเดียงสาบำเรอรัก

     

    การจากไปกะทันหันของบิดา พร้อมทิ้งหนี้ก้อนใหญ่ไว้ ทำให้ทอปัทม์อับจนหนทาง เธอจึงมองหาใครสักคนมาดูแลส่งเสียและช่วยจ่ายหนี้ให้

    และทันทีที่อัยวัฒน์รู้ว่า สาวน้อยแสนสวย บุตรสาวของเพื่อนรุ่นพี่ที่จากไปได้ตัดสินใจตื้นเขินเช่นนี้ จึงเสนอตัวทันที แลกกับความสุขที่เขาเองก็ปรารถนา

    กว่าจะรู้ว่า ความสัมพันธ์ทางกาย ได้พาเธอและเขา ถลำลึกผูกพันกันจนยากจะแยกจากเมื่อครบสัญญา

     

    ********

     

    “อะไรของคุณคะ มีเหตุผลบ้างสิ” 

    “เหตุผลเหรอ? เหตุผลงั้นเหรอ? ได้สิทอปัทม์ เธอควรจะรู้ว่า เหตุผลอะไรที่ทำให้ฉันคลั่งอย่างนี้”

     เสียงคำรามว่า สองแขนตวัดรวบร่างเล็กอุ้มขึ้นวางบนโต๊ะ มือหนึ่งรวบข้อมือเล็กทั้งสองไว้ข้างด้านหลัง อีกมือดันเข่าแยก แล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง ตวัดชายกระโปรงพลิ้วอัดพลีทของชุดนักศึกษาขึ้นไป มือตะปบลงไปที่ผ้ากางเกงชั้นในสำรวจตรวจสอบ

    “อ๊ะ...คุณอัยย์ ทำบ้าอะไรของคุณ” 

    คนบนโต๊ะร้องลั่นเสียงหลงดิ้นรนขัดขืน โดยไม่รู้ว่า นั่นเป็นการยั่วโทสะของเขาให้ขาดผึง ดึงกระชากกางเกงชั้นในตัวจิ๋วเนื้อบางขาดแคว่ก

    “ว้าย...คุณอัยย์...ปล่ะ...ปล่อย...ปล่อยนะ”

    อ่านเต็มอิ่ม ฟินเต็มเรื่อง … จิ้มลิงค์เลยค่ะ 

    นิยายแฟร์ 2025

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น