เปลี่ยนชะตาตัวร้ายที่แสนรัก

“ท่านต้องการอะไรกัน”

“กักขังเจ้าเอาไว้บำเรอกาม แก้แค้นลู่ซานหยา” 

“บำเรอกาม!! นี่ท่านจะบ้าหรือ ข้าเป็นน้องสะใภ้ท่านนะ” 

“จูหลางตายไปแล้วด้วยน้ำมือคนรักเก่าเจ้า ฉะนั้นเจ้าต้องเป็นผู้ชดใช้”

‘เสิ่นเจาจิน นายนี่มันสมกับเป็นตัวร้ายจริงๆ’ ก่นด่าเขาในใจ

“กลับห้องเจ้าไปได้แล้ว อย่าคิดว่าข้าจะให้นอนร่วมเตียง” เอ่ยพร้อมกับโยนชุดให้ ก่อนจะเดินเข้าห้องอาบน้ำอย่างไม่ไยดี

ฉู่เยว่มองตามแผ่นหลังกว้างด้วยดวงตาเศร้าหม่น นึกตัดพ้อเขาขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ตอนเอาก็อ่อนโยนดี แต่พอเสร็จสมก็ขับไล่ไม่แยแส