เวลาของจางอี้ชิง (มี E-book)

ฝาก E-book เวลาของจางอี้ชิงด้วยนะคะ จิ้มลิงก์ด้านล่างเลยค่ะ 

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMjQzOTkzNSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyNjc0OSI7fQ

ฝากนิยายวายเรื่องเวลาของจางอี้ชิง ด้วยนะคะ 

นิยายพระเอกธงเขียว ล้านนน % ค่ะ คลั่งรัก รุกหนัก ฉ่ำมากค่ะ 

ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ จบดีแฮปปี้

พระเอก จางอี้ชิง อายุ 28 ปี

ประธานเครือ เจแอนด์แอล กรุ๊ป

 
นายเอกชื่อเวลา ตั้งศักดิ์ยืน ชื่อเล่น ไทม์ อายุ 20 ปี

กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยศิลปะทีเอ คณะวิจิตรศิลป์ เอกการออกแบบ

เด็กทุนของเจเอฟไอ

????????

"อย่าบอกนะว่าคนที่นายนอนด้วยคือ..."

"อื้อ" เวลาพยักหน้ารับด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก 

เพราะไม่คิดว่าคนที่เผลอไผลไปมีสัมพันธ์ด้วยเพียงแค่คืนเดียวจะเป็นถึงผู้มีพระคุณของตัวเอง

"ฉิบหายแล้วเวลา"

ใช่ ฉิบหายแล้ว

??”???”?

"นี่ นายฟังฉันนะ" ก๋วยเตี๋ยวถอนหายใจก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง พลางจ้องใบหน้าหงอย ๆ ของเวลา

"อื้อ"

"นายชอบประธานจาง" พอได้ยินแบบนั้น เวลาก็รีบเงยหน้าขึ้นมาทันที

"ชอบเหรอ แต่ฉันไม่…"

"อย่าเพิ่งปฏิเสธ ฟังฉันก่อน" พอเห็นว่าเพื่อนสนิทกำลังจะปฏิเสธ ก๋วยเตี๋ยวก็รียยกมือห้ามทันที 

"การที่นายรู้สึกใจเต้น รู้สึกหน้าร้อน รู้สึกมวนท้อง มันเป็นเพราะนายเขินเขา 

แล้วที่นายนึกถึงเขาเป็นคนแรกก็เพราะว่านายชอบเขา นายเลยคาดหวังให้เขามาอยู่ตรงหน้านายในวันที่นายอ่อนแอ"

จริง ๆ แล้วก๋วยเตี๋ยวสังเกตมาสักพักแล้วว่าเพื่อนสนิทชอบยิ้มให้โทรศัพท์อยู่บ่อย ๆ แต่ก็มักจะเป็นแค่แป๊บเดียว ราวกับว่าไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำ

"งั้นเหรอ" เวลาตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

"ส่วนที่นายถามว่าทำไมตอนนี้นายถึงรู้สึกเศร้า"

"..." เวลาหันไปมองหน้าเพื่อนที่ถอนหายใจออกมา ก่อนจะยื่นมือมาลูบมือของตัวเองที่วางอยู่บนตัก

"มันก็เพราะว่านายคิดว่านายไม่คู่ควรกับเขา"

 ??“???“?

 (คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ดูโกรธ ๆ นะ) 

"..." พอได้ยินเช่นนั้น จางอี้ชิงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกที่อีกฝ่ายไม่ได้ตำหนิเขา 

และคำพูดต่อมาก็ทำให้เขาซึ่งกำลังตึงเครียดยิ้มออกมาได้

 (ผมเป็นห่วง) 

"พอดีมีเรื่องเครียดนิดหน่อยครับ เรื่องงาน ไม่มีอะไรหรอก" 

เมื่อได้ยินว่าเวลาเป็นห่วง ความรู้สึกหนักอึ้งในใจของจางอี้ชิงก็คลายลง เขาเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย

 (คุณ) 

"หืม"

 (คุณบอกว่าอยากให้ผมนึกถึงคุณเป็นคนแรกเวลาที่มีปัญหา) 

"..."

 (ผมเองก็อยากให้คุณนึกถึงผมเป็นคนแรกเวลาที่มีปัญหาหรือมีเรื่องไม่สบายใจเหมือนกันนะครับ) 

คำพูดของปลายสายทำให้จางอี้ชิงเผยยิ้มกว้างออกมาเป็นครั้งแรกของวัน 

(ผมขอมากไปไหมครับ) 

พอเห็นว่าจางอี้ชิงเงียบไป ปลายสายก็รีบถามกลับด้วยน้ำเสียงกังวล กลัวว่าตนจะขอมากเกินไป

"ไม่เลยครับ ไม่มากไปเลย" จางอี้ชิงรีบตอบทันที

 (อ่า จริง ๆ ผมก็คงช่วยอะไรได้ไม่มาก นอกจากรับฟังนะครับ) 

"แค่นั้นก็พอแล้วครับ" จางอี้ชิงพูดพร้อมกับส่ายหัวเบา ๆ "เวลาเราเหนื่อยแล้วมีคนคอยรับฟัง แค่นี้ก็ดีมาก ๆ แล้ว"

 ✅✅

 "แล้วมึงเสือกอะไรวะ มันเป็นเมียมึงหรือไง!" หานเกิงตะโกนกลับอย่างหงุดหงิด

"ใช่"

"..." แต่คำตอบของจางอี้ชิงทำให้หานเกิงนิ่งไป

"คนที่มึงวางยา... เมียกูเอง" จางอี้ชิงพูดด้วยน้ำเสียงลอดไรฟัน 

ก่อนจะจ้องอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ เขาอยากจะฆ่ามันตรงนี้ 

แต่คิดว่ามันควรได้รับบทลงโทษที่สาสมกับสิ่งที่มันทำ ความทรมานที่มันทำให้เวลาได้รับ มันต้องได้รับมากกว่านั้น

"แล้วมึงเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำกับเมียกูแบบนั้น!" 

สิ้นเสียงพูด จางอี้ชิงก็กระทืบลงที่ท้องของหานเกิงอย่างแรง จนอีกฝ่ายตัวงอไปกับพื้น

"อึก!"

"สันดานแบบมึงไม่คู่ควรแม้แต่จะเดินใกล้เมียกูด้วยซ้ำ ไอ้กระจอก!" 

เสียงเต็มไปด้วยความโกรธของจางอี้ชิงทำให้ลูกน้องหลายคนที่ยืนอยู่รอบๆ 

ได้แต่กลืนน้ำลายอย่างหวาดกลัว เพราะไม่เคยเห็นท่านประธานจางโกรธขนาดนี้มานานมากแล้ว

"อ่อก!" เลือดพุ่งออกจากปากของหานเกิงทันทีที่โดนจางอี้ชิงเตะซ้ำเข้าที่ปลายคาง

"กระทืบมันจนกว่ามันจะสลบ แล้วก็เอาไปโยนไว้หน้าบ้าน ถ้าเป็นไปได้ 

บอกหานตงด้วยว่าลูกมันทำเรื่องอะไรไว้บ้าง และเจแอนด์แอลจะไม่ร่วมธุรกิจกับหานกรุ๊ปอีกต่อไป" 

จางอี้ชิงหันไปสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ไม่ไกล พร้อมทั้งหอบหายใจหนัก พยายามระงับความโกรธ

"ครับบอส"

 ❤️❤️

 ฝากกดใจ เข้าชั้น คอมเมนท์เป็นกำลังใจให้มิลินด้วยน้าา 

อ่านฟรีจนจบเหมือนเดิมค่ะ 

ติดตามเฟส : ไรท์มิลิน

ติดตาม Facebook เพจ เพื่อจะได้ไม่พลาดการอัปเดตค่ะ ลิงก์ ??‘?

https://www.facebook.com/AuthorMilin/

Twitter @Milin_author

คำเตือน ⚠️ รบกวนคุณนักอ่าน อ่านคำเตือนก่อนนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย (BL) 

มีเนื้อหาโจ่งแจ้งบางช่วง ชื่อตัวละคร สถานที่ และการกระทำล้วนเป็นเรื่องสมมติ

เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงค่ะ

………

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก

ทำซ้ำดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ

ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุด