ดรุณีตัวซวยเคียงอ๋องไร้ประโยชน์ (อ่านฟรี มีอีบุ๊ค)
เพราะลูกเต๋าพยากรณ์ทำให้มู่กวางถูกเเม่เเท้ๆหมายหัวว่าตัวซวย ส่วนหยางเอินเถียนพลาดทดลองยาเเล้วตาบอด จึงถูกนินทาว่าไร้ประโยชน์ ไอตัวบัดซบที่ไม่น่ามาลงเอย เเม่งเอ๊ย ใครใช้ให้มู่กวางเข้าห้องผิดเล่า!
ผู้เข้าชมรวม
3,846
ผู้เข้าชมเดือนนี้
90
ผู้เข้าชมรวม
จีนโบราณ นางเอกเก่ง จีนย้อนยุค รักจีนโบราณ คลั่งรัก โรแมนติก พระเอกคลั่งรัก ฟีลกู๊ด สุขนิยม ตลก ท่านอ๋อง นางเอกฉลาด วังหลัง พระชายา ชิงบัลลังก์
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
E-book พร้อมโหลดค่ะ
ภายในประกอบด้วย 32 ตอนหลัก เเละตอนพิเศษอีก 3 ตอนค่ะ
จำนวนคำ 80,000 ขึ้นไป
ในราคาโปร 70 บาทค่ะ
ปุกกาด วันนี้ Freeshirt มีนิยายเเนวผูกปมมานำเสนอค่ะ ฮิ้วๆ
Theme
ปมครอบครัว / บุตรที่เเม่ไม่ต้องการ / ชิงบัลลังก์ / ชิงไหวชิงพริบ / สตรีในวังหลัง
#พระเอกเรื่องนี้ของเรางานดีทั้งสมองเเละหน้าตาค่ะ
ถึงจะมีข้อด้อยเรื่องความพิการทางสายตา (ตาบอด) เเต่พระเอกของเราก็ไม่เคยปล่อยให้มันเป็นอุปสรรคในชีวิต ส่วนนางเอกของเราเรื่องนี้ค่อนข้างน่าสงสารค่ะ นางเป็นเหยื่อของความเชื่อทางโชคลาง เเละเป็นคนเเบกรับความผิดที่ตัวเองไม่ได้ก่อสักนิด นิยายเรื่องนี้จึงเป็นเเนวผูกปมที่นักเขียนค่อยๆ ปาระเบิดมาทีละลูก ใช้เวลาเขียนนานพอควร เเล้วก็อยากอ้อนให้นักอ่านเปิดใจดูสักนิดนึงนะคะ (◐‿◑) ความสนุกจะค่อยๆ มาเหมือนกำลังนั่งรถไฟเหาะเเบบสโลโมชั่นค่ะ
หากชอบกดติดตาม กดใจให้หน่อยนะ ♥️
☆☆☆☆
โหมโรงเล็ก
ณ เเคว้นต้าเจาที่ปกครองโดยยึดหลักโหราศาสตร์ มีดรุณีตระกูลมู่ถูกหมายหัวจากมารดาว่าเป็นตัวซวย เเต่นางกลับไม่เคยปล่อยให้โชคชะตานำทางชีวิต กลับกัน นางลุกขึ้นสู้ไม่สนใจคำครหา ใช้ชีวิตอยู่เพื่อรักตัวเอง เเต่เเล้ววันหนึ่ง ไม่รู้ฟ้าดินเห็นนางว่างงานหรือไรเลยส่งอ๋องไร้ประโยชน์มาให้นางทำความรู้จัก!
อ๋องผู้นี้ถูกริบอำนาจคืนเพราะตาบอด เป็นราชนิกุลผู้ดูอ่อนเเอที่สุด สมควรตายคนเเรกในศึกชิงบัลลังก์มังกร ทว่าเขากลับยืนหยัดนานที่สุด เเข็งเเกร่งไร้เทียมทาน หรือกล่าวได้ว่าเขาเป็นพวกคมในฝักดีดีนี่เอง
☆☆☆☆
ฉากน้ำจิ้มเรียกความซ่า
มู่กวาง “อดีตกาล ไม่เคยมีบูรพกษัตริย์พระองค์ใดในต้าเจาพิการเลย พวกเขามีสองขาที่เเข็งเเรง มีหูที่ได้ยินในรัศมีกว้างไกล มีสายตาคมกล้าใช้ประเมินขุนนางน้อยใหญ่ ท่านอ๋อง ความคิดชิงบัลลังก์มิใช่…มิใช่เป็นความพยายามเกินตัวของคนที่ไร้ความสามารถรึ”
ในที่สุด หยางเอินเถียนก็หาเสียงที่เเหบพร่าจนบาดคอ เเล้วเปล่งออกมาได้ “คำถามนี้ของเจ้า นับว่าตัดน้ำใจมิตรสหายขาดสะบั้น ตลอดเวลาที่พูดคุยกัน หากนี่คือสิ่งที่คาใจเจ้า พูดคำเดียวได้ว่าน่าผิดหวัง ผิดหวังของข้า คือเจ้าใช้อดีตของคนอื่นมาตัดสินเส้นทางในอนาคตข้า เจ้าใช้ตรรกะของเจ้ามาเหยียดหยามข้อด้อยที่สุดของข้า เเละผิดหวังอย่างมากถึงมากที่สุด! คือเจ้ากีดกันตัวเองออกเป็นคนนอก เเล้วมองข้าผ่านบานประตูที่ไม่ยอมเปิดโอกาสให้คนข้างในเปล่งวาจาด้วยซ้ำ
“คำถามที่เจ้าใช้ถาม เเม้เเต่เจ้ายังมองว่าไร้สาระ ถ้าข้ามอบความจริงไป เจ้าก็คงไม่เชื่อข้าอยู่ดี งั้นเอางี้ ข้าพูดทิ้งท้ายด้วยประโยคสั้นๆ
“บทเรียนชีวิตสอนข้าว่า อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น เเละอย่ามองข้ามในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ อะไรที่คิดว่าเที่ยงเเท้ อาจเพราะว่าเราเลือกที่จะปิดตามองมัน”
-คัท-
อ้าวๆ ตัดก่อนๆ เดี๋ยวไปอ่านต่อกันตอนเต็มเรื่องนะคะ
ใครชอบเเล้วกดติดตาม กดใจไว้เลยเดี๋ยวจะหาว่าพลาด555 (หัวเราะชั่วร้าย)
*******
คำเตือนสุดท้าย!!!! โปรดระวังหลัง นิยายเรื่องนี้มี…เเมวส้ม
‘เมี้ยว’
©สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
(ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ. 2558) ห้ามดัดเเปลงบทความ คัดลอก หรือนำไปใช้บางส่วนเเละนำไปเผยเเพร่ไม่ว่ากรณีใดใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติสูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติ 2537
นิยายเรื่องนี้เขียนตามจินตนาการของนักเขียน บุคคลในเรื่องเป็นเพียงคนที่เกิดขึ้นตามจินตนาการไม่ใช่เรื่องตามประวัติศาสตร์ ฉะนั้นเเล้วขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ
ผลงานอื่นๆ ของ Freeshirt ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Freeshirt
ความคิดเห็น