5 เพื่อนซี้สู้ชีวิตที่ต่างโลก

เสียงไม้ในบ้านดังลั่นขึ้นตามจังหวะการเดินของเจ้าของบ้านที่ตอนนี้กำลังสลึมสลือเนื่องจากเธอเพิ่งตื่น แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันเสาร์แต่มิโระก็ไม่คิดจะนอนตื่นสายแต่อย่างใด ต่างจากเพื่อนรวมบ้านคนอื่น ๆ ที่วันปกติยังตื่นเช้าไม่ได้ด้วยซ้ำ

"พวกปีศาจนี่จริง ๆ เลย~" ได้แต่ถอนหายใจให้กับความขี้เกียจของเหล่าปีศาจที่เธอต้องรับเลี้ยงมาแบบงง ๆ แต่นั่นก็ใช่ว่าทุกคนจะนอนหลับอยู่เสมอไป

"ไงคะที่รัก วันนี้ก็ตื่นเช้าอีกแล้วนะ" มิโระถอนหายใจออกมาอีกครั้งหลังจากโดนหญิงสาวร่างสูงกระโดดกอด แม้เจ้าตัวจะไม่ได้ตัวหนัก แต่สำหรับมิโระที่ไม่ค่อยออกกำลังกาย แถมร่างกายก็ผอมแห้ง แค่นี้ก็มากพอจะทำให้เธอเกือบล้มได้แล้ว

"ไม่ปฏิเสธด้วย เริ่มชินแล้วสิ" เขี้ยวเล็ก ๆ ประกฏให้มิโระได้เห็น ตอนนี้เธอไม่ได้ติดใจกับคำเรียกที่เหล่าปีศาจใช้เรียกเธอแล้ว เพราะไม่ว่าจะแก้ยังไงพวกนางก็ไม่ยอมฟังอยู่ดี

"ตื่นเร็วเหมือนต้องการรางวัลนะ โอนาซ" ซัคคิวบัสสาวระบายยิ้มออกมาเล็กน้อย ต่อให้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่ายังไงมิโระก็ไม่ให้สิ่งที่เธอหวัง แต่ก็แอบหวังอยู่ในใจลึก ๆ ว่าซักวันมิโระจะยอมเปิดใจยอมรับเธอ

"วันนี้ไม่มีงานนะ จะทำอะไรก็ทำ" มิโระเดินไปทิ้งตัวตรงโซฟาพร้อมเปิดหนังสืออ่านเหมือนปกติ ต่อให้ตอนนี้ชีวิตเธอจะเต็มไปด้วยความวุ่นวายที่เกิดจากปีศาจทั้ง 5 แต่นั่นก็ไม่ได้รบกวนเวลาชีวิตเธออย่างที่คนอื่นคิด 'พวกปีศาจก็ไม่เท่าไหร่หรอก' ได้แต่คิดแบบนั้นอยู่ในใจ เพราะเธอก็ไม่ใช่คนเก่งอะไรนัก เพียงแค่ปีศาจทั้ง 5 ไม่ได้ดื้อขนาดที่คุยไม่รู้เรื่องแค่นั้นเอง