เมียใหม่ {Omegaverse}

ท่ามกลางเสียงจราจรติดขัดบนท้องถนน รถยังคงติดแหง็กไม่ขยับไปไหนในช่วงเย็นของสุดสัปดาห์ 

"ไม่ขยับหน่อยวะ.." เสียงใครสักคนที่บ่นออกมาอย่างเคยชิน แต่ถึงแม้จะชินแต่ก็เกินใจจะรับไหวเช่นกัน เขาควรจะได้นอนอยู่บ้านกับครอบครัวตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้วแล้วด้วยซ้ำ

ทันใดก็มีเสียงไซเรนดังขึ้น รถโรงพยาบาลที่กำลังพยายามแทรกผ่านรถติดไปเพื่อไปยังจุดหมาย รวมถึงมีรถมอเตอร์ไซค์ของตำรวจที่คอยโบกนำทางไปด้วยความเร่งรีบ จนต้องหาช่องสำหรับแอบเพื่อให้รถพยาบาลผ่านไปก่อนที่รูปถ่ายรถของตัวเองจะไปโชว์หราอยู่ในโซเซียลเพราะด้วยสาเหตุที่ไร้จิตสำนึก

"ทนหน่อยนะคะนายหญิง" หญิงรับใช้คนสนิทพูดขึ้นขณะที่มองนายหญิงของบ้านนอนกรีดร้องอย่างเจ็บปวดทรมานบนรถโรงพยาบาล เธอจับมือนายหญิงเอาไว้แน่นเพราะคิดว่าคงช่วยบรรเทาความเจ็บปวดได้บ้าง

"ไม่ไหวแล้ว!! " ผู้ป่วยตะโกนลั่นว่าไม่ไหว เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ เหมือนร่างจะฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ความเจ็บปวดนี้มันทรมานเกินกว่าจะรับไหว

รังสีของความเจ็บปวดแผ่ออกไปจนถึงคนขับรถจนแทบจะขับไม่ไหว 

"บอกแล้วว่าไม่อยากรับอัลฟ่า" ชายหนุ่มเบต้าได้แต่พยายามประคองตัวเองขับรถไปให้ถึงที่หมายให้เร็วที่สุด เห็นว่าเป็นเศรษฐีหรอกเขาถึงได้มา

"ทนอีกนิดนะคะคุณแพรวา" พยาบาลสาวทำได้เพียงบอกให้เธออดทนต่อไปเพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่เธอทำได้

..

.

"เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง!!" ร่างสูงในชุดสูทสีดำตวาดลั่นด้วยความโมโห ลูกน้องที่ยืนเรียงหน้ากระดานทำได้เพียงก้มหน้ายอมรับชะตากรรมที่จะเกิดขึ้น "เงียบทำไม..มีใครตอบกูได้บ้าง!!"

"เอ่อ..ผมไม่รู้เหมือนกันครับ แต่คิดว่าน่าจะมีหนอนอยู่ในกลุ่มเราครับ" หนึ่งในนั้นพูดขึ้นด้วยท่าทีที่ประหม่าอย่างเห็นได้ชัด

"ใคร?" 

"เด็กใหม่ที่เพิ่งรับเข้ามา..มันหายไปครับ"

"แล้วยืนโง่กันอยู่ทำไมละ ไปตามมันมาสิ!!" ร่างสูงตวาดขึ้นอีกครั้งอย่างหัวเสีย ทังที่รู้ตัวคนผิดกลับยังอยู่เฉยรอให้เขาออกคำสั่ง

หลังจากทราบข่าวว่ามีคนเข้ามาสร้างปัญหาในคาสิโนเขาก็รีบมายังที่เกิดเหตุในทันที มีคนปล่อยข่าวว่าที่นี่กำลังจะถูกยุบเนื่องจากขาดสภาพคล่องทางการเงินแล้วแนะนำให้ไปอีกที่ที่เปิดใหม่

มันจะขาดสภาพคล่องได้ยังไงเพราะเงินที่หมุนในนั้นล้วนแต่เป็นเงินของลูกค้าเอง

ครืด..ครืด..

"ว่าไง" ขณะที่หัวเสียเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น พอเห็นเป็นเบอร์หญิงรับใช้คนสนิทของภรรยาก็กดรับทันที

"นายใหญ่คะ...คือ..นายหญิง.."

"อะไร?"

"นายหญิงและนายน้อยเสียแล้วค่ะ.."

สิ้นเสียงปลายสายโทรศัพท์มือถือก็ร่วงหล่นลงจากมือ ความรู้สึกเหมือนมีใครเอามีดมาแทงซ้ำอยู่ตรงที่อกซ้าย ภาพลูกน้องที่เรียกเขาอยู่เบื้องหน้ากลับไม่ได้ยินแม้แต่เสียงลมหายใจ ทุกอย่างเงียบดับลงในพริบตา

ชั่วขณะเขาเรียกตัวเองในใจว่าเกิดอะไรขึ้น มือชาแท้าชาตัวชาไปหมด แค่จะกะพริบตายังยากลำบากเหลือเกิน

น้ำตาไหลออกมาตอนไหนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ สภาพลูกน้องที่นอนตะเกียกตะกายเนื่องจากความเจ็บปวดของนายใหญ่มันรุนแรงเกินกว่าอัลฟ่าด้วยกันจะรับไหว

"นายใหญ่ครับ.." ลูกน้องคนหนึ่งพยายามพยุงตัวเองสะกิดเรียกนายใหญ่อย่างทุลักทุเล 

ไม่นานเลขาคนสนิทก็รีบพุ่งตัวเข้ามาพานายใหญ่ออกจากห้องไป..