ร่างเสมือน

มันเป็นเพียงเศษเสี้ยววิญญาณที่ถูกโทษทัณฑ์ให้จำกัดอยู่ในการละเล่นเรียกขาน

แต่ทว่าผู้ที่ลุ่มหลงในอำนาจเช่นมันยามไร้ซึ่งอำนาจในมือกลับเลือกที่จะยอมดับสูญ

เพราะเวลานับร้อยปีมันไม่ยอมเรียกขานมนุษย์คนใด เพียงเพื่อรักษาสัญญาต่อนางในดวงใจ

หากหาคนที่เป็นดั่งครึ่งของชีวาไม่พบ ข้าก็จะขอดับสูญและไม่หวนคืนสู่อำนาจอีกตลอดกาล…
 

---

**นิยายเรื่องสั้นนี้จบแบบปลายเปิด ซึ่งหมายถึงไม่มีบทสรุปที่ชัดเจนสำหรับตัวละครหลัก เป็นการจบที่เปิดกว้างให้นักอ่านทุกคนได้จินตนาการถึงบทสรุปของคนทั้งสองเองค่ะ

ร่างเสมือน เป็นจักวาลเดียวกันกับเรื่อง สามีผมเป็นมักกะลีผล แต่ถ้าใครยังไม่เคยอ่านไม่เป็นไรนะคะ สามารถเริ่มอ่านที่เรื่องนี้ได้เลย