ในห้วงนึง พึงเสน่หา

จัวอู๋ทง ที่เกิดมาไม่รู้ว่าใครเป็นบิดามารดา ตั้งเเต่เเรกเกิดก็ถูกคนเอามาทิ้ง ไว้หน้าหอนางโลม นางถูกเลี้ยงดูโดย ฟูหยู่เยียน หนึ่งในนางโลมของหอจินเยว่  จัวอู๋ทงนางมีความใฝ่ฝัน อยากออกจากหอนางโลม ไปอยู่กับบุรุษรูปงาม ชาติตระกูลดีอย่าง อี้ลู่เสี้ยน ในฐานะอนุของเขา

เเละเเล้วความฝันนางก็เป็นจริง ในวันที่หอจินเยว่ จัดงานประจำปี นางเลือกมอบผ้าเช็ดหน้าให้ อี้ลู่เสี้ยนและเขาได้ทำตามคำพูดไถ่ตัวนางออกมาเป็นอนุ  

ทว่าผ่านไปไม่นาน ความสุขของนางก็ค่อยค่อยลดลง เริ่มจาก ฟู่หยู่เยียน ที่นางรักดั่งมารดา จากไปด้วยอาการเจ็บป่วย เเต่นางไม่มีเเม้เเต่โอกาสที่จะได้เอ่ยลา และเพราะรู้สึกผิดจึงอยากตอบแทนบุญคุณคนที่ช่วยดูแล ฟูหยู่เยียน นางจึงเอ่ยปาก ขอสามี อย่างอี้ลู่เสี้ยนให้รับอนุอีกคนเข้ามาซึ่งก็คือ จงลี่อิน สหายที่จัวอู๋ทง รักดั่งน้องสาว 

ต่อมาไม่นาน จัวอู๋ทงก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายอย่าง อี้โม่โฉว จัวอู๋ทง มีความสุข อีกครั้ง นางพบความหวังในการใช้ชีวิตต่อ เเม้สามีที่นางรักอย่างอี้ลู่เสี้ยน จะเเต่งฮูหยินที่ถูกต้องเข้ามา

เเต่เพราะ โจวซินหยาง ฮูหยินเล็กอี้ ที่เเต่งเข้ามาใหม่ ไม่ตั้งครรภ์สักที จึงเกิดความอิจฉาริษยา ที่อนุอย่าง จัวอู๋ทง ได้รับความ เมตตาจากคนในตระกูอี้ จึงเชื่อคำยั่วยุ ของใครคนหนึ่ง รอบวางยาถ่าย หวังให้ อี้โม่โฉว อับอายต่อหน้าคนตระกูลอี้  แต่ไม่รู้เพราะใส่ยาหนักไปหรือเพราะร่างกายเด็กน้อยอย่างอี้โม่โฉวอ่อนแอ เพียงสามวันหลังถูกวางยา อี้โม่โฉว ก็สิ้นใจตาย  

จัวอู๋ทง นั่งกอดศพบุตรชาย ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ จนจงลี่อิน มาบอกเรื่องที่นางสงสัย ว่าอี้โม่โฉว ถูกวางยา จัวอู๋ทง ถึงได้มีสติ...ลองนึกคิดดู อาการของบุตรชายก็ประหลาดจริง ๆ  ที่ผ่านมาแม้ จัวอู๋ทงจะถูกรังแกถูกดูหมิ่น ถูกพูดจาถากถาง หรือเเม้กระทั่ง ถูกตบตีอย่างไร้เหตุผล จัวอู๋ทง ก็ไม่เคย ปริปากเพราะเห็นเเก่บุตรชาย  เเต่ครั้งนี้นางยอมไม่ได้อีกเเล้ว บุตรชายที่รักของนาง ถูกคนลอบฆ่า แม้แต่ อี้ลู่เสี้ยน ที่เป็น บิดายังเฉยเมยกับการตายของ อี้โม่โฉว เพราะเกรงกลัวอำนาจ ตระกูลโจว

จัวอู๋ทง ใจสลาย ไม่ว่านางจะขอร้องใคร ก็ไม่มีใครสงสารหรือเห็นใจเเม้เเต่ จงลี่อิน ที่นางรักดั่งน้องสาว ก็ไม่เคยจริงใจต่อนาง 

เมื่อโลกนี้สูญสลาย นางเหมือนตายทั้งเป็น จึงคิดปลิดชีพ ทว่าเวลานั้นเอง กลับมีคนมาเสนอตัว เเก้เเค้นให้นางเเละบุตรชาย  จัวอู๋ทง ที่หมดสิ้นความหวัง นางทำได้เพียงเชื่อคำคนที่ไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จัก 

ไม่รู้ว่าสวรรค์เป็นใจ หรือเพราะโชคช่วย ตระกูลอี้ที่ยิ่งใหญ่ ไม่ถึงหนึ่งปีก็ล่มสลายลง คนที่เคยกระทำความผิดได้รับโทษ เเม้ว่าโทษ ที่โจวซินหยาง ได้รับจะไม่สาเเก่ใจ จัวอู๋ทง นัก เเต่จัวอู๋ทง ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับใครอีก นางอยากใช้ชีวิตในวัยสามสิบต้น ๆ อย่างสงบ คอยระลึกถึงผู้มีพระคุณอย่าง คุณชายหรงหลี่เฉียง.... คนที่นางศรัทธาเลื่อมใส เเม้ไม่เคยได้พบเจอหน้า มีเพียงส่งจดหมายพูดคุย สองฉบับ ผ่านพ่อค้าเร่ ที่มาจากทางเหนืออย่าง ไป๋หยุน 

เเต่เเล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหลังนางสิ้นใจตายในเรือนชานเมืองหลวง กลับพบว่านางตื่นขึ้นมาก่อนวันเลือกคู่เพียงสองวัน เมื่อโชคชะตาให้โอกาสจัวอู๋ทง นางที่รู้ว่าหากเดินตามรอยเดิม ก็ไม่สามารถ เเก้อะไรได้ เเม้ว่าจะรู้ล่วงหน้า จัวอู๋ทง จึงตัดสินใจครั้งใหญ่ เปลี่ยนชะตาตัวเอง ไม่กลับไปในทิศทางเดิม มุ่งหวังออกตามหา คุณชายหลี่เฉียง หวังเพียงในชาตินี้ได้มีโอกาส ทดเเทนบุญคุณ เเละใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างมีความสุข ไม่คิดโกรธเกลียดใคร โดยเฉพาะ อี้ลู่เสี้ยน ษุรุษที่นางเคยรักอย่างลึกซึ้ง ในชีวิตใหม่ที่จัวอู๋ทง ได้มานี้นางไม่คิดอยากกลับไปเหมือน อดีต จึงเลือกที่จะทิ้งอดีตเเล้วเริ่มใหม่

(เมื่อครั้นนั้นในอดีต เพราะนางเจ็บปวดเกินจะทานทน เมื่อมีหนทางใหม่ มีหรือใจคนที่เคยเจ็บปวดจะไม่หลีกหนี)

 #ฝากกดเก็บเข้าชั้น  #กดหัวใจ

* ให้ไรท์ได้มีความสุข ที่เห็นนิยายตัวเองมีคนชอบ * 

ขอบคุณค่ะ ????????????????

*~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~*

นิยายเรื่องนี้เเต่งขึ้นตามจินตนาการของนักเขียนไม่มีส่วนใดเป็นเรื่องจริง หรือ อ้างอิงตามเหตุการณ์จริง ทุกอย่างถูกเเต่งขึ้น ตามจินตนาการ ของนักเขียนเท่านั้น!!

นิยายเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช ๒๕๓๗ เเละฉบับเพิ่มเติม.... ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดเเปลง หรือเเก้ไข เพื่อนำไปใช้ ก่อนได้รับอนุญาต