ข้าถูกตัวร้ายในนิยายหมายตาเข้าแล้ว

บทนำ ข้าคือเฉิงซีเยว่

แต่ไหนแต่ไรมาข้าก็เลือกอะไรไม่ได้ ชั่วชีวิตนี้ ข้ามีความหวังเพียงใช้ชีวิตอย่างสงบสุข มีท่านพ่อท่านแม่ที่รักข้า พี่ชายและน้องสาวที่เป็นมิตรกับข้า หรือเพราะข้าเกิดมาเป็นลูกอนุภรรยา มีฐานะต่ำต้อยเกิดมาสังหารมารดา 
หากนางยังอยู่ นางคงเป็นคนเดียวที่ห่วงใยข้า เฉิงซีเยว่ ผู้นี้

“ท่านพ่อ ในชีวิตท่านมีเพียงครู่หรือไม่ ที่เห็นข้าอยู่ในสายตา” เฉิงซีเยว่ดวงตาแดงกล่ำ เอ่ยกับผู้เป็นบิดาด้วยความคับข้องใจ วันพรุ่งนี้ ขบวนเกี้ยวรับตัวเจ้าสาวของ ซินหมัวหวางซาน [1]จะมาถึง เฉิงซีเยว่เอ่ยขอความเห็นใจจากบิดาเป็นครั้งสุดท้าย

“เยว่เอ๋อร์ขอร้องท่านล่ะ” นางโขกหัวคารวะผู้เป็นพ่อ เฉิงเสวี่ยซวิน
ไม่เพียงไม่สงสาร แต่ไม่ชายตาแลนางแม้เพียงหางตา นายท่านสกุลเฉิง ไม่เอ่ยอะไร

บ่าวรับใช้ที่รออยู่หน้าจวนส่งร่มให้เขา ก่อนจะเดินออกไป ไม่หันหลังกลับ

 กตัญญูรู้คุณ คือคุณธรรมอันดับแรก 

หิมะในเหมันตฤดู หนาวเหน็บยิ่งนัก เฉิงซีเยว่คุกเข่าขอความเห็นใจอยู่หน้าจวนของตน 

“คุณหนูหยุดเถอะเจ้าค่ะ! หากคุกเข่าต่อไปแม้แต่ชีวิตก็ยากจะรักษาไว้แล้วนะเจ้าคะ”

 สาวใช้ตัวน้อยของนาง ร้องให้เป็นเรื่องเป็นราวขอให้นางหยุดคุกเข่า แม้แต่เสื้อกันหนาวดี ๆ สักตัวยังไม่มีส่วนที่เป็นของนาง นายท่านสกุลเฉิงพ่อของนางจะไปสนใจอะไร 

“สิ่งที่ข้ากำลังเผชิญตอนนี้ ทรมานน้อยกว่าตายหรือไร” เฉิงซีเยว่เอ่ย น้ำตาของนางเกาะตัวกันเป็นเกล็ดน้ำแข็งนานแล้ว “ไช่เอ๋อร์ ฝากขอโทษท่านพ่อด้วยที่ข้าอกตัญญู ต้องให้ท่านพ่อลำบาก
หาวิธีอื่นช่วยพี่ใหญ่แล้ว” เมื่อนางเอ่ยจบแล้ว หิมะบริเวณนั้นก็ฟุ้งกระจาย นางล้มลงบนพื้นหิมะที่เหน็บหนาว 
เหมันตฤดูช่างใจร้าย เหมือนกับเฉิงเสวี่ยซวิน ที่จิตใจคับแคบ 

ดวงใจดวงนั้นของเขาเย็นชากับลูกสาวคนนี้มานานแล้ว เพียงแต่นางยังคงมีเศษเสี้ยวความหวัง ว่าจะมีสักครู่นึง ที่เขาปฏิบัติกับนางอย่างเช่นปฏิบัติ กับ เฉิงซีเหยาและฟางลู่เจ๋อ แต่นางคงจะหวังมากเกินไป

“ฮูหยินเฉิงโหดร้าย เฉิงซีเหยาเอาแต่กลั่นแกล้งข้า บ่าวไพร่ตระกูลเฉิงเหยียดหยามและดูหมิ่นข้า ท่านพ่อที่ข้าเทิดทูนไม่เคยแม้แต่จะสนใจและปกป้องข้า วันนี้คิดจะส่งข้าไปเป็นที่สนองตัญหา 

ตระกูลเฉิงที่น่ารังเกียจ ข้าไม่ขออยู่ต่อแม้เพียงครึ่งวัน” เฉิงซีเยว่หลับตาลงเบา ๆ เคราะห์กรรมในชาตินี้ถือว่าได้จบแล้ว

ไช่เอ๋อร์ร้องไห้ น้ำตาแทบเป็นสายเลือด กอดร่างไร้วิญญาณของคุณหนูเอาไว้ ช่วงเวลาที่มีความสุขและช่วงเวลาที่ต้องกล้ำกลืนความอัปยศ นางล้วนผ่านมากับ เฉิงซีเยว่ วันนี้คนไม่อยู่แล้ว นางอยู่ต่อไปจะมีความหมายอะไร

เฮือกกกกกกกก

“กรี๊ดดดดดดดดดด”

---

[1]หุบเขาดวงใจแห่งจอมมาร