สตรีของปี้เซี่ย

คำเตือน: เรื่องนี้ที่ลงในเด็กดีจะไม่มี NC นะคะ  เวอร์ชันในเด็กดีเป็นเวอร์ชันที่ปรับแก้ไข ตัด NC ออกเพื่อให้เข้าถึงการโปรโมตได้มากกว่าค่ะ เรื่องนี้ NC ไม่เยอะ ดังนั้นไม่มีผลต่อเนื้อหาค่ะ การบรรยายในเรื่องจะสลับกันระหว่างการบรรยายแบบโลกปัจจุบันและจีนโบราณเพื่อความเหมาะสมของเนื้อเรื่องนะคะ ตอนแรก ๆ จะสับสนหน่อย แต่พอเข้าช่วงที่ข้ามมิติไปอยู่ในซีรีส์จะบรรยายแบบจีนโบราณยาว ๆ ค่ะ

อคิราห์ หรือ อ้าย หญิงสาววัย 27 ปีที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจนชั่วขณะหนึ่งคิดอยากจบชีวิตของตัวเองถูกโชคชะตานำพาให้มาพบกับอู่จีหลง ฮ่องเต้หนุ่มที่ทะลุมิติออกมาจากซีรีส์เรื่องดัง เขาข้ามมิติออกมาเจอเธอ มีใจรักให้เธอ แต่ความรักยังพัฒนาไปได้ไม่เท่าไหร่ ด้ายแดงก็ดึงให้เขาและเธอเข้าไปอยู่ในซีรีส์เสียแล้ว

“เจ้าจะไปไหน? เหตุใดถึงแต่งกายเช่นนั้น?”

“เขาเรียกว่าสูทค่ะคุณฮ่องเต้ เสื้อสูทกับกระโปรงเข้าชุดกัน เอาไว้ใส่ไปสมัครงาน บอกแล้วไงว่าฉันต้องหางานทำ นี่ดีนะที่ผอมลงแล้วถึงกลับไปใส่ชุดเก่าเมื่อสามปีก่อนได้” เธอตอบแล้วหมุนตัวให้เขาดูรอบหนึ่ง

“ไม่ต้องไป อยู่บ้านกับเจิ้น” เขาสั่งเธอสั้น ๆ ก่อนจะหันไปใส่ใจกับบางสิ่งบนโต๊ะอ่านหนังสือ

“ไม่ได้สิเพคะปี้เซี่ย ตอนนี้ไม่ได้มีตัวคนเดียว มีแฟนให้ต้องเลี้ยงด้วยคนหนึ่ง ต้องหาเงินเก็บหรือเปล่า?” เธอตอบเขาแล้วเขินเอง

“เจ้าเรียกเจิ้นว่า ‘แฟน’ หรือ?” เขาถามยิ้ม ๆ ก่อนจะหันมามองเธออีกครั้ง

มาคุยกันก่อนอ่าน

1. เรื่องนี้ไรต์เขียนจากจินตนาการล้วน มีหาข้อมูลมาบ้างพอให้สมเหตุสมผลแต่ส่วนใหญ่คือจินตนาการนะคะ อย่าไปจริงจัง ตัวละครไม่มีตัวตนจริงค่ะ มโนเอาค่ะ มโนล้วน

2. ทุก 2 วันจะมาอัปให้ทีนะคะ ถ้าเมนต์เยอะหัวใจเยอะจะมาอัปให้ถี่ขึ้นตามแรงกำลังใจค่ะ ถ้าไม่มีใครอ่านใครเมนต์ไรต์จะค่อนข้างแผ่ว แต่จบแน่นอนค่ะ  แต่งเสร็จจะมีอีบุ๊กจำหน่าย ส่วนรายตอนไรต์จะเปิดให้อ่านฟรีจนจบแต่จะมีการทยอยติดเหรียญเมื่อเนื้อเรื่องดำเนินไปประมาณ 30-40% นะคะ (คือเปิดให้อ่านฟรีก่อนสักระยะ จากนั้นจะติดเหรียญตามค่ะ แต่ถ้าเก็บเข้าชั้นไว้ เวลามีแจ้งเตือนรีบมาอ่านก็จะได้อ่านฟรีจนจบค่ะ)

© 2024 กุ้ยฮวาเกา

All rights reserved.สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความ รูปภาพจากหนังสือเล่มนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และการอ้างอิง และ/หรือเพื่อประโยชน์ทางการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากพบเห็นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด