#YURI ตั่วเจ้โรงฝิ่น [มี E-book จ้า]
ไม่รู้ว่าลูกแมวตัวนี้ริอาจเข้าถ้ำเสือเพื่อของานทำด้วยเหตุใด...แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลไหนอย่างไรเสีย "อ้ายชิง" ตั่วเจ้แห่งโรงฝิ่นก็ไม่นึกกลัวอยู่แล้วนา- ก็เอาซี...ในเมื่ออยากมาอยู่ที่นี่ก็ลองดู
ผู้เข้าชมรวม
588
ผู้เข้าชมเดือนนี้
29
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สถานะ จบ
*ลงครบทุกตอนแล้ว แต่จะทยอยปล่อย / E-BOOK เร็วๆ นี้
นิยายเรื่องแต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งหมด ไม่มีความเกี่ยวข้องถึงบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์จริงที่เคยเกิดขึ้นในสมัยนั้น เป็นเพียงการเซ็ตฉากไปตามท้องเรื่องตามยุคเท่านั้น อาจมีความรุนแรง การกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละครและอาจมีถ้อยคำหยาบคาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เป็นพีเรียดแฟนตาซีจึงมีการเซ็ตฉาก ความคิดและการกระทำเป็นไปตามยุคสมัย
“ลื้อจะมาของานอั๊วะทำ...แต่ลื้อใช้สายตาแบบนั้นมองอั๊วะ- มันใช้ไม่ได้เลยนา”
“...”
อ้ายชิงเอ็นตัวนั่งบนโต๊ะไม้แบบจีนภายในห้องทำงานชั้นบนของตน ตั่วเจ้โรงฝิ่นยิ้มเจ้าเล่ห์- โบกสะบัดพัดอย่างมีจริตพลันลากไล้ดวงตาเรียวกะลิ้มกะเหลี่ยมองดูหญิงสาวตรงหน้า...ใบหน้าสวยติดออกไปทางน่ารักจิ้มลิ้มนั่น ดูอย่างไรอายุเราสองก็คงไม่ทิ้งหากันมากนักหรอกหนา ทว่าอ้ายชิงในยามนี้กลับไม่ใคร่จะเข้าใจเท่าไหร่นัก
“รูปร่างหน้าตาก็พอใช้ได้...” ก่อนจะเป็นตั่วเจ้เจ้าของโรงฝิ่นที่นึกสนุก อยากกลั่นแกล้งลูกแมวห่มหนังเสือขึ้นมาเสียอย่างนั้น “...จะลองรับแขกหรือไม่ งานสบายได้สตางค์เยอะเชียวนา”
“จะให้รับแขกได้อย่างไรกัน ไม่เห็นหรืออย่างไรว่าฉัน...ฉันก็เหมือน-”
“เรียกอั๊วะว่าตั่วเจ้เหมือนคนอื่นก็ได้”
อ้ายชิงไม่รู้แน่ชัดว่าเหตุใดกันหนอ...สาวงามหน้าตาน่าชังคนนี้จึงได้แต่มองตนด้วยแววตาราวกับเกลียดชังกันนักหนา ทว่าหากจะให้ลองเดาสิ่งที่เกิดขึ้นจากประสบการณ์ของตนเรื่องนี้มันก็คงจะไม่เหนือบ่ากว่าแรงเท่าไหร่นัก จะว่าอย่างไรดีเล่า-
อ้ายชิงเป็นเจ้าของโรงฝิ่นแสนเจ้าเล่ห์ ขายฝิ่นค้ากามเป็นเรื่องปกติ แลงานที่ทำในยามนี้ก็ไม่ได้เป็นที่ยอมรับเท่าไหร่นัก...มันออกจะแปลกพิกลหากมีใครสักคนมาของานเธอทำด้วยความรัก นั่นจึงทำให้ตั่วเจ้มากประสบการณ์คนนี้มองออกตั้งแต่คราแรก- เธอคนนี้ก็คงจะเป็นลูกสาวของลูกหนี้สักคนที่มาของานทำเพื่อใช้หนี้แทนคนในครอบครัวตนนั่นแหละหนา
หรือไม่ก็มีบางอย่างแอบแฝง...แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นอ้ายชิงก็ไม่ใช่คนโง่เขลาที่จะยอมให้ใครปั่นหัวโดยง่ายเสียด้วยซี
“เอาเป็นว่าหากลื้ออยากทำงานที่นี่ ก็ต้องทำตามกฎของที่นี่เข้าใจหรือไม่”
“เข้าใจ”
“ที่สำคัญ...อยู่ที่นี่ห้ามโกหกตั่วเจ้”
“...”
เหยื่อมาอยู่หน้าถ้ำเสือเช่นนี้แล้ว...
จะให้ปล่อยไปโดยง่ายได้อย่างไรกันเล่า...
“แลยังมีอีกอย่างที่กระถินต้องรู้ไว้...อยู่ที่นี่เราอยู่กันแบบพี่น้อง ตั่วเจ้ไม่นอนกับเด็กในปกครองเพราะอย่างนั้น อย่างพยายามคิดเรื่องอย่างนั้นเชียว”
“อี๋...หลงตัวเอง”
#ตั่วเจ้โรงฝิ่น
/ เจอกันทุกวันอังคารและเสาร์ค่ะ /
D.Dai
ผลงานอื่นๆ ของ D.Daii ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ D.Daii
ความคิดเห็น