เถ้าแก่เนี้ยอย่างข้าใครกล้ารังแก(มีebook)

แวว หญิงชาวบ้านทางภาคอีสานของไทยเปิดร้านอาหารพื้นบ้านเพราะเธอชื่นชอบการทำอาหารที่สุด แต่งตัวนับว่าจัดจ้านพอสมควร รักสวยรักงาม ปากไม่แดงไม่มีแรงต้ม ผัด แกง ทอด 

คนในบ้านมีกันอยู่ห้าคนพ่อแม่พี่น้องแววถือเป็นพี่ใหญ่ ไร้ครอบครัวเพราะยังไม่แต่งงาน อายุ35ปี มีแฟนอยู่นะคบกันมาสองปีแล้วชื่อ แมน อายุ35ปีเท่ากัน

แวว เปิดร้านอาหารร่วมกับแฟนหนุ่มคบกันไปคบกันมาแค่สามปีแฟนดันสาวออก เลยกลายมาเป็นเพื่อนสาวกันแทนตอนนี้ ที่สำคัญชอบเหมือนกันอีก อยากเปิดร้านขายอาหารเป็นพวกอาหารพื้นบ้าน เช่น ส้มตำ ไก่ย่าง อ่อมไก่ ซุบหน่อไม้ ลาบ ก้อย เป็นต้น

"แมนนี่ วันนี้รู้สึกหวิวๆในอกยังไงไม่รู้เมื่อคืนก็ฝันไม่ดีเลย"

"ฝันว่างูรัดหรือมึงฆ่างูตายล่ะ แวววาว ไปหาหมอไหมหรือว่าประจำเดือนจะมา"

แมนนี่ฉายาคุณแมนเขาล่ะ ส่วนแวววาวก็เป็นนางที่ตั้งให้ เรียกทีไรก็ได้ยิ้มทุกที วันนี้ลูกค้าไม่เยอะเลยนั่งเม้าท์มอยกันแววฝันว่ามีคนมาชวนไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ยังไม่ทันได้พูดอะไรก็ตื่นซะก่อน อาการหวิวๆน่าจะเกิดจากนอนไม่พอแต่เธอก็อดบ่นไม่ได้

"ช่างเถอะสงสัยนอนไม่พอ มีลูกค้าเข้าร้านพอดีไปรับเมนูมาค่ะเพื่อนสาว เดินสวยๆนะมึงเขาจะได้สั่งเยอะๆ"

"ค่า จะเดินให้ตูดบิดเลยค่ะ มาแล้วค่ะสุดหล่อสั่งอะไรดีอร่อยทุกอย่าง แซ่บสุดกะข้อยนี่ล่ะ"

แววได้แต่ยิ้มขำก่อนจะไปทำอาหารตามออเดอร์ที่เพื่อนส่งมาให้ คนที่คอยช่วยเหลืออยู่ด้านในคือพ่อกับแม่ส่วนน้องสาวกับน้องชายไปเรียนในเมือง 

ตกเย็นสักหกโมงก็พากันเก็บร้าน บ้านของแววอยู่ด้านหลังอยู่ใกล้ๆกันนี่เอง ส่วนบ้านของแมนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งขับรถยนต์กลับช่วงเย็นวันนี้ตั้งใจจะพากันเข้าไปในเมืองเพื่อซื้อพวกเครื่องปรุงเพราะเหลือน้อยเต็มทีแล้ว 

การไปในเมืองของแววกับแมนครั้งนี้ไม่มีใครรู้เลยว่าขากลับออกมารถจะเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตด้วยกันทั้งสองคน มีรถสิบล้อคาดว่าคงจะหลับในพุ่งเข้าชนรถของแมนจนพลิกคว่ำหลายตลบ คนขับสิบล้อรีบหนีไปเพราะกลัวความผิด

วิญญาณของสองเพื่อนซี้ลอยออกจากร่างมีชายชราสวมชุดสีขาวยืนมองมายิ้มๆกวักมือเรียกให้ตามไป เหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างวิญญาณสองดวงลอยตามคุณตาไปอย่างว่าง่าย

"มึงกูกลัว"

"กลัวห่าอะไรเราตายแล้วนะดูสิลอยได้ด้วย ว่าแต่เราจะไปไหนกัน"

"เจ้าทั้งสองคนหมดอายุขัยที่นี่แล้วตาจะพาไปยังที่ที่ควรอยู่แต่แรก อยากรู้อะไรถามได้ตาจะให้พรวิเศษคนละข้อคิดให้ดีก่อนจะขอ"

"คือเราสองคนตายแล้ว วิญญาณจะได้เกิดใหม่เหมือนในนิยาย มีพรวิเศษติดตัวอีกด้วย อเมซิ่งมากยัยแวว ขออะไรดีนะหรือว่าจะขอผู้ชายดี คิกคิก"

"ปัญญาอ่อนมากค่ะเพื่อนขออะไรที่มีประโยชน์หน่อยเถอะ คุณตาคือที่ที่เราจะไปอยู่เป็นยุคโบราณเท่าที่เห็นตาเป็นคนจีนใช่ไหมคะ ฉันกับเพื่อนเป็นคนไทยทั้งคู่เราต้องไปอยู่ที่ไหนคะ"

"นังหนูนี่ฉลาดยุคจีนโบราณ เอาล่ะไม่มีเวลาแล้วนึกถึงสิ่งที่จะขอเพียงอย่างเดียวให้ออกเร็วเข้า"

"หนูขอให้เครื่องปรุงทุกชนิดที่มีอยู่ในรถเพิ่มเติมคือปลาร้าเข้าไปอยู่ในมิติเวลาหยิบใช้จะต้องไม่มีวันหมดความทรงจำในยุคนี้ยังอยู่ขอแค่นี้ค่ะคุณตา"

"หึหึ ไม่ขอให้รวยหรือฉลาดบ้างเหรอหากเกิดในครอบครัวยากจนเล่าจะทำยังไง"

"แค่มีของที่ต้องการหนูก็อยู่ได้สบายค่ะ"

"ได้สิข้าให้ตามที่ขอ แล้วเจ้าล่ะ"

"ขอให้เกิดเป็นน้องสาวยัยแววอยู่ด้วยกันไม่แยกจากได้ไหมคุณตามีความสามารถเหมือนที่เป็นอยู่นะคะแค่นี้จริงๆ"

"เจ้าทั้งสองคนทำข้าประหลาดใจแต่ก็เอาเถอะข้ายินดีให้ตามคำขอ ฝ่ามือของเจ้าจะมีปานสีแดงในนั้นจะเป็นมิติใส่ของที่เจ้าต้องการเอาไว้ทั้งหมด คนที่โลกใบนี้จะลืมเลือนพวกเจ้าเสมือนถูกลบความทรงจำเพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลใจ หลับตาลงได้แล้ว ตาจะเพิ่มผ้าห่มกับเสื้อผ้าให้คนละห้าชุดและมีข้าวของเครื่องใช้ประจำวันให้อีกบางส่วน สถานที่ไปอยู่จะค่อนข้างลำบากพอสมควรอดทนให้ได้ ลาก่อน"

"เดี๋ยวคุณตาขอเป็นลูกคนรวย คุณตา"

"ไม่ทันแล้วแก"

พูดจบสติคนทั้งสองดับวูบไปทันทีคิดอยากจะแก้ไขคำขอก็สายไปเสียแล้ว ยังดีที่มีมิติติดตัวแค่นี้ก็ดีมากแล้ว หากรู้แต่แรกคงขอให้เกิดเป็นลูกคนรวยดีกว่าจะได้ไม่ต้องลำบาก แมนกับแวว จึงได้แต่ยอมรับชะตากรรมที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมงนี้