ปะป๊านาเนีย

บางช่วงบางตอน 

“ไม่ต้องซื้อให้นินนินหรอกคุณ ลูกของฉัน ฉันซื้อให้ได้”

ศศิร์ธามองเธอด้วยแววตายียวนเอ่ยถามเสียงเรียบก็จริงแต่รับรองได้เลยว่าคนฟังจะต้องกำลังปรี้ดแตกแน่นอน

“ทำไมหรือ คุณกลัวอะไร”

“ฉันจะต้องกลัวอะไร”

ศศิร์ธากวาดตามองหน้าของเธอแล้วยิ้มน้อย ๆ หลบมุมเพื่อพูดแหย่เธอแบบไม่ให้ใครได้ยินคำพูดของเขา จังหวะเหมาะที่ในร้านไม่มีคนพอดี “ก็คราวก่อนที่ผมบอกว่าจะขอตรวจดีเอ็นเอ คุณดูโกรธ”

“จะตรวจทำไม แล้วที่ว่าจะตรวจ ต้องการตรวจกับใครหรือ” เธอถามเขากลับบ้างอย่างไม่นึกอายหากใครมาได้ยิน ศศิร์ธามองสบตาเธอเอ่ยออกมาด้วยเสียงเบา ๆ แบบที่ได้ยินกันสองคน

“ก็กับคนที่คุณมีความสัมพันธ์ด้วยช่วงที่เรียนมหาลัยไง”

ประไพพรรณียิ้มหยันให้เขา เธอกวาดสายตามองเขาในแบบที่ศศิร์ธาใช้มองเธอเมื่อครู่นี้ หญิงสาวจำได้ว่าหลายครั้งเลยที่เคยมีปากเสียงกับศศิร์ธา และเรื่องที่มีปัญหามากที่สุดก็คือเรื่องที่เขากล่าวหาว่าเธอให้ความสนิทสนมกับเพื่อนต่างเพศบ่อย ๆ เธอไม่เคยสนิทกับใครสักคน มีแต่เพื่อนที่เข้ามาคุยด้วยเท่านั้น บางคนก็รุ่นพี่ต่างคณะแต่ศศิร์ธาคิดเองเออเอง

“ก็เยอะเลยนะ” เธอเลียนแบบน้ำเสียงและคำพูดของเขา “สงสัยว่าคุณจะตามมาตรวจได้ไม่หมดหรอก”

จากที่คิดจะแหย่ให้ประไพพรรณีหัวปั่น กลับกลายเป็นเขาเองที่เดือดพล่าน เขาไม่ชอบคำพูดลักษณะนี้ของคนตรงหน้าเลย ซึ่งมันบอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร

“นวล”

ศศิร์ธายื่นมือจะแตะตัวเธอ แต่ประไพพรรณีหลบเลี่ยงถอยออกห่างได้ทันท่วงที เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ บอกเขาด้วยเสียงสงบราบเรียบ “อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน อย่ามายุ่งกับลูกสาวของฉัน ไม่ต้องมาร้องขอ ไม่ต้องมาขู่ว่าจะตรวจอะไรทั้งนั้นด้วย เพราะคุณหรือพวกคุณทั้งหมดไม่มีสิทธิ์”

“สิทธิ์ที่คุณพูดมันคือสิทธิ์อะไร” ศศิร์ธาถามเธอกลับ สายตาของเขากวาดมองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความสงสัย

อ่านแบบอีบุ๊กคลิกที่ปกนิยายนี้ ได้เลยค่ะ

V

*** นิยายรัก จบดี สุขนิยมนะคะ ***

เนื้อหามีทั้งสิ้น 32 บท แบ่งเป็น 1-30 / บทส่งท้าย/ตอนพิเศษ

ลิงก์นิยายค่ะ >>> https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiOTcwNTIwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NjoiMjc3NDU0Ijt9