ข้ามฟ้าเคียงเธอ (สนพ. Deep)

ณ ประเทศ เอมมาลี ประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์มั่งคั่งทั้งทางน้ำและทางบก ปกครองด้วยระบบกษัตริย์และแบ่งการปกครองออกเป็น 5 เขตเมืองย่อย 

เอมมาลีมีกฎเหล็กสำคัญที่ทุกเมืองจะต้องส่งทายาทของตนมาเพื่อเข้าชิงตำแหน่งการเป็นตัวแทนแข่งขันตามกฎมณเฑียรบาลเก่า 

ผู้ที่เข้าชิงตำแหน่งจะต้องมีสายเลือดโดยตรงจากเจ้าชายในแต่ละหัวเมือง หากบุตรจากตระกูลไหนชนะบิดาของหัวเมืองนั้นๆ จะมีสิทธิ์ขึ้นเป็นเจ้ามหาชีวิตคนต่อไปทันที... 

และนั่นจึงเป็นสาเหตุให้คณินทร์ ทายาทเพียงคนเดียวต้องถูกตามกลับประเทศโดยองครักษ์ฝีมือดีพ่วงตำแหน่งคนมียศสูงจากวังหลวง

_____

"คุณหนีความจริงไม่พ้นหรอก"

"..."

"หมดเวลาทำตัวเป็นเด็กแล้ว ทุกคนต่างมีหน้าที่ จำไว้เถอะว่าหน้าที่สำคัญที่สุดตอนนี้ของคุณ คือกลับไปกับผม" ราวกับเอาน้ำมันไปราดลงบนกองไฟ อารมณ์เดือดดาลของคณินทร์พุ่งแตะจุดเดือดอีกครั้ง ยามที่หันกลับมาเผชิญหน้ากับบุคคลที่มีอายุมากกว่า

"หน้าที่เหรอ...หน้าที่อะไรผมเป็นคนธรรมดา เกิดและโตที่นี่ ผมไม่ใช่คนเอมมาลี ไม่มีหน้าที่ต้องกลับไปทำอะไรเพื่อใครทั้งนั้น...เลิกพูดจาเพ้อเจ้อสักที ถ้าคุณอยากกลับ เชิญ นู่น!"

"..."

"ไปซะ กลับไปก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ!" ร่างกายของคนเด็กกว่าสั่นไหวไปด้วยแรงอารมณ์ ชรัณสบตากับคนอายุน้อย ก่อนจะก้มหัวลงคล้ายกับการคำนับพลางกล่าวประโยคถัดมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่บันดาลโทสะให้คนฟังไม่ต่างจากเดิม

"ขออภัยที่ต้องพูดให้ขุ่นเคืองฝ่าบาท...กระหม่อมบินข้ามฟ้ามาที่นี่มีจุดประสงค์หลักก็คือพระองค์"

"นี่!!!..."

"ทนไม่ไหวก็ต้องทน น่ารำคาญก็ต้องทน เพราะกระหม่อมจะมาที่นี่ทุกวัน...จนกว่าจะพาฝาบาทกลับไปได้"

"..."

"ระหว่างเรามันเป็นหน้าที่ กระหม่อมหวังว่าฝ่าบาทจะเข้าใจ"

_____