ไม่เคยคิดที่จะรัก Not Love

ไม่เคยคิดที่จะรัก Not Love 

ติณภพ = ติน นะ ภพ

ธรวินท์ = ทะ นะ วิน

ติณภพถูกยายของธนวินทร์เก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ความใกล้ชิดสนิทสนมทำให้เด็กหนุ่มตกหลุ่มรักติณภพจนหมดหัวใจแต่ชายหนุ่มกลับเอาแต่ ผลักไส ไล่ธนวินธ์ออกไปจากชีวิตเพราะเด็กหนุ่มไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นสาเหตุทำให้คนที่ติณภพรักต้องตาย สุดท้ายเมื่อธนวินท์รู้ความจริงทั้งหมดเขาจะทำตัดใจและเดินออกมาจากชีวิตของติณภพได้หรือไม่ และสุดท้ายติณภพจะรู้หัวใจตัวเองไหมเมื่อวันที่กำลังจะเสียธนวินทร์ไป

สปอยเนื้อหาบางส่วน

ร่างน้อยนุ่มนิ่มยั่วยวนเต็มไม้เต็มมือน่าฟัดจนทำเขาเสพสมจนเกือบรุ่งสาง ติณภพยังจำรสสวาทของค่ำคืนวันนั้นได้เป็นอย่างดี ทั้งติดตาติดใจ คืนนั้นเขาฟัดร่างนุ่มนิ่มของธนวินท์ใส่เข้าไปไม่ยั้งมือ

“หึ” ‘เห็นตัวเล็ก ๆ แบบนี้ใครจะคิดละว่าหลานชายคุณท่านทำเขาแตกข้างในตัวมานับครั้งไม่ถ้วน’

ข้างนอกหน้าต่างรถฝนยังคงตกอย่างต่อเนื่อง ตามมาด้วยเสียงฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหวอีกครั้ง เด็กหนุ่มยกสองมือขึ้นมาปิดบังใบหูจากเสียงฟ้าร้องด้วยความกลัว ติณภพเองก็หลุดจากภวังค์ความคิดกลับมาเข้าเรื่องที่อยากพูดกับเด็กหนุ่มให้รู้เรื่องอีกครั้ง

“ฉันมีข้อตกลงให้เธอ ส่วนเธอมีหน้าที่แค่ยอมรับข้อตกลงนี้เท่านั้น”

“อาภพ~”

“ฉันจะอยู่กับเธอในฐานะอาหลานเท่านั้น” มือเล็กละลงจากใบหูสองข้างเขาได้ยินชัดเต็มสองหูว่าติณภพพูดอะไรบ้าง

“น้องวินไม่เข้าใจ?!” ในแววตาที่เจ็บปวดปฏิเสธทุกความห่างเหินที่ชายหนุ่มพร้อมจะหยิบยื่นมาให้เขา

“สี่ปี หลังจากนี้อีกสี่ปีเธอเรียนจบเมื่อไหร่ ฉันขออิสระคืน”

“อาภพไหนว่าสี่ปีน้องวินเรียนจบแล้วเราจะจดทะเบียนสมรสกันไงละครับ~” เด็กหนุ่มยังคงทวงถามเรื่องที่ตัวเองก็ค้างคาใจเช่นกันว่าทำไม คนสองคนแต่งงานกันแล้วถึงไม่จดทะเบียนสมรสกันวันนี้เลย

“ฉันจะทำหน้าที่เป็นแค่ผู้ปกครองให้เธอจนกว่าจะเรียนจบ หลังจากนั้นคุณท่านคงยกตำแหน่งประธานบริษัทให้เธอ ถึงตอนนั้นฉันจะขอไปตามทางของฉัน” เขาพูดด้วยสติที่ครบถ้วนพูดบอกทุกความต้องการที่อยากได้มานาน

“น้องวินไม่เข้าใจ ที่เป็นแบบนี้เพราะตำแหน่งประธานบริษัทเหรอครับ อาภพอยากได้ตำแหน่งนี้มากก็เอาไปเลยครับ น้องวินไม่เคยต้องการ ไม่เคยอยากได้อยู่แล้ว น้องวินแค่อยากรักอาภพ แค่อยากให้เรารักกัน…” เด็กหนุ่มพูดทุกความในใจออกมาให้ติณภพได้รับรู้ทุกความในใจเช่นกันเขาเปิดเผยทุกอย่างที่ใจคิด ความคิดของเขาไม่เคยซับซ้อนรัก แค่รักก็แสดงออกมาให้เห็นทั้งแววตาการกระทำ

“เธอฟังฉันนะธนวินท์ ฉันไม่เคยอยากได้ตำแหน่งอะไรทั้งนั้น ทุกอย่างที่ฉันทำให้ทุกวันนี้ก็เพราะบุญคุณของคุณท่านเท่านั้น ทุกอย่างแค่บุญคุณต้องตอบแทน” ธนวินท์ส่ายหน้า ไม่อยากเข้าใจสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังพูดเลยสักนิด ‘แค่บุญคุณเหรอแค่นั้นจริง ๆ เหรอ’ เขาเจ็บกับคำว่าบุญคุณของติณภพแต่เพราะเคยพูดว่าจะไม่ยอมแพ้ถึงยังไงก็จะสู้ให้ถึงที่สุดในเส้นทางที่เลือกแล้ว

“แต่น้องวินเป็นเมียอาภพแล้ว อย่าทำแบบนี้สิครับ น้องวินไม่ให้อาภพเลิกหรอกนะ ฮึ้ก ~”

“เมียเหรอ? เป็นแล้วก็เลิกเป็นได้!” คำประกาศลั่นของติณภพยิ่งตอกย้ำให้เด็กหนุ่มเข้าใจว่าไม่เคยมีความรักเกิดขึ้นใจของชายหนุ่มเลย

****นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นไม่มีส่วนไหนเป็นความจริงเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะเป็นชื่อ นามสกุลของตัวละคร สถานที่บุคคนในเรื่อง ทุกอย่างล้วนเป็นชื่อสมมุติทั้งหมด นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อนความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

⚠️คำเตือน : ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องสมมติที่สร้างขึ้นเพื่อนความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาชีนำใด ๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เข้าไปพูดคุยกันได้ที่

Feackbook  :  ดอกไม้กับพระจันทร์

Tiktok  : ดอกไม้กับพระจันทร์

***ฝากกดหัวใจกดเข้าชั้นด้วยนะคะ