ท่านอาจารย์อย่ารบกวนข้าเลย 师父,别打扰我。 - นิยาย ท่านอาจารย์อย่ารบกวนข้าเลย 师父,别打扰我。 : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ท่านอาจารย์อย่ารบกวนข้าเลย 师父,别打扰我。

    เพื่อรักษาเกียรติท่านอาจารย์ ไป๋เหม่ยหลานยอมรับโทษทัณฑ์ของสำนักเซียวเหยา ถูกทรมานจนตาย ภพชาติใหม่นี้นางขอเป็นเพียงมนุษย์เดินดิน มิขอเกี่ยวข้องกับท่านอาจารย์อีก ไยท่านจึงกลับมาพัวพันวาสนาชะตาชีวิตนาง

    ผู้เข้าชมรวม

    2,846

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    63

    ผู้เข้าชมรวม


    2.84K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    86
    จำนวนตอน :  39 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.ย. 67 / 12:38 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ***นิยายเรื่องนี้เป็นแนวพระเอกคลั่งรักมากก ตามไม่เลิก ตามข้ามภพข้ามชาติ เนื้อหาสิบแปดนิด ๆ นะคะ***

    เขียน : ม่านกู่ 曼谷

    illust  : แมวไม่เล็ก illustrator

    © สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช ๒๕๓๗

    ห้ามไม่ให้ทำซ้ำ ดัดแปลง เผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์

    ทางนักเขียนจะไม่ยอมความทุกกรณี!

    ---------------------------------------------------------

     

    เพื่อรักษาเกียรติท่านอาจารย์ ไป๋เหม่ยหลานยอมรับโทษทัณฑ์ของสำนักเซียวเหยา ถูกทรมานจนตาย ภพชาติใหม่นี้นางขอเป็นเพียงมนุษย์เดินดิน มิขอเกี่ยวข้องกับท่านอาจารย์อีก ไยท่านจึงกลับมาพัวพันวาสนาชะตาชีวิตนาง
     

    ----------------------

    “เดิมทีเจ้าเป็นเทพปักษามิใช่หรือ ข้าจะไปหมายถึงเจ้าได้ยังไงกัน เจ้าใช่นกหน้าตาโง่เง่าอย่างนกทั่วไปที่ไหน เจ้าสำเร็จเป็นเซียน” นางพูดจบ นางก้มลงมองหยกเปล่งแสงในมือ ด้วยความรู้สึกเศร้าหมอง นางไม่มีโอกาสได้บำเพ็ญตนบนเทวโลกอีกต่อไป นางถูกทรมานจนตายอย่างน่าอนาถในฐานะศิษย์ทรยศ ต่างจากอี้เจ๋อ ขณะปีกสีขาวของนกนางนวลทำให้หวนคิดถึงอดีต

    “ท่านอาจารย์ยินเฟิงรักษาพิษเหมันต์จนหายดีแล้ว ท่านแตกหักกับสำนักเซียวเหยา ไปเข้าฝ่ายมารสักระยะ... พวกอสรพิษ”

    “เจ้าพูดจาเหลวไหล ท่านเกลียดชังปีศาจยังกับอะไรดี”

    “ข่าวลือจากแดนจิ้งจอกว่ามีเซียนระดับปรมาจารย์เดินทางไปฝึกวิชามาร เขากลืนลูกแก้วปีศาจอสรพิษเข้าไปจนร่างเซียนสลาย กลายเป็นมารครึ่งหนึ่ง”

    “จึงได้เรียกว่าข่าวลือ”

    “ท่านเรียกเจ้าภรรยา เรียกเจ้าไป่ไป๋ของท่าน...”

    “ยิ่งฟังดูไม่เข้าท่า มีสัมพันธ์กันเพียงครั้งเดียว ข้าก็เมา ท่านก็เมาพิษปีศาจ จะเป็นสามีภรรยาไปได้อย่างไร?”

    ไป๋เหม่ยหลานมาจุติบนโลกมนุษย์แม้เพียงสิบแปดปี เทียบเท่าระยะเวลาร่วมเก้าพันปีในเทวโลก นางหรือจะรู้ร้อนรู้หนาว นางลืมเลือนเรื่องราวระหว่างนางและท่านอาจารย์ไปเสียหมด ถึงระลึกขึ้นมาได้โดยบังเอิญและในความฝันมากมายของนาง ตั้งปณิธานแน่วแน่ว่านางจะลืมมันให้ได้อีกครั้ง

    ---------------------------------
     

    “จำได้ว่าเจ้าเป็นผู้เอ่ยขับไล่ข้าก่อน เจ้าขอไม่ให้ข้ารบกวนวาสนาชะตาชีวิตเจ้า”

    “พูดเช่นนั้นได้ยังไงกัน?” นัยน์ตาคู่สวยเอ่อคลอหยาดน้ำใสด้วยท่าทางเสแสร้ง ถามเสียงสั่น “ท่านมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับข้าแล้วจะทอดทิ้งข้าหรือ?”

    เพียงภรรยาในชุดสีนิลตั้งท่าจะร้องไห้คร่ำครวญ นางไม่สามารถอดกลั้นความรู้สึกอันปรี่ประดังเข้ามาในอกราวพายุที่กระโชกแรง ความทรงจำของอาจารย์ยินเฟิงรบเร้าชีวิตปรกติสุขของนาง ใบหน้าหล่อเหลาแลดูอ่อนโยนลง เขาจับมือของนางแผ่วเบา ยกขึ้นวางไว้บนฝ่ามือของเขา

    “ข้าหรือจะกล้าทอดทิ้งเจ้า... ไป่ไป๋ เจ้าเปรียบดั่งดวงใจข้า”

    “แต่ข้ากล้า ไม่เชื่อท่านลองไปถามอี้เจ๋อได้ ข้าเคยถามเขาว่าหลับนอนกันเพียงครั้งเดียว จะเป็นสามีภรรยาไปได้ยังไง”

    แววตาคู่สวยดุดันประกาศคำขาดทำเอาสามีหน้าซีดเจื่อน กลัวนางจะทอดทิ้งเขาตามที่นางประกาศว่านางทำได้

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น