อ้อนรักสองภพ

*** อัปเดตข่าวอีบุ๊ก เล่ม 1 โหลดฟรี ***

อีบุ๊ก เรื่องนี้มีวางขายแล้วนะคะ ทั้งที่ Meb และ Dek-D

(ราคาเท่ากันทั้งสองที่ค่ะ เลือกโหลดตามสะดวกได้เลย)

อีบุ๊กมีทั้งหมด 3 เล่มนะคะ เล่มแรกจะให้โหลดฟรีสองเดือนเต็ม รีบ ๆ โหลดก่อนปรับราคานะคะ

ส่วนเล่ม 2 เล่ม 3 ลดครึ่งราคา รวม 3 เล่ม จ่ายเพียง 198 บาทเท่านั้น

จำนวนคำ สองแสนกว่าคำ คุ้มสุด ๆ

เรื่องนี้ไรต์ใช้เวลากับมันเยอะมาก อยากให้อ่านกันค่ะ

หมายเหตุ 

1. เนื้อหาในอีบุ๊กจะไม่เหมือนรายตอนแบบเป๊ะ ๆ นะคะ เพราะผ่านการรีไรต์และเกลาสำนวนใหม่ แต่เนื้อเรื่องเหมือนเดิมค่ะ เพียงแต่อาจจะมีตอนที่ถูกตัดออก เขียนย่อ หรือตอนที่เพิ่มขึ้นมา อีกทั้งยังเรียงตอนไม่เหมือนเดิมโดยเฉพาะเล่มแรก (พาร์ตเด็ก) ใครกดซื้อรายตอนไปแล้วไม่จำเป็นต้องซื้ออีบุ๊กนะคะ เนื้อเรื่องเหมือนเดิม ตอนจบก็ยังเหมือนเดิมค่ะ แต่เล่มแรกที่เปิดให้โหลดฟรีสามารถไปโหลดกันได้เลยค่ะ

จากที่เกริ่นมา ฉบับรีไรต์ ไรต์จึงไม่สามารถเอามาอัปเดตรายตอนได้ค่ะ ต้องขออภัยด้วยนะคะ

2. เล่ม 3 จะออกหลังเล่ม 1 กับ 2 ประมาณ 1-2 สัปดาห์ค่ะ

3. นักอ่านที่กดซื้อแพ็กเกจทุกแพ็ก ไรต์มีคูปองให้ 2 ท่าน สำหรับท่านที่กดซื้อทุกแพ็กค่ะ (11 แพ็ก) 

ขอบคุณนะคะ

รักค่ะ

พัสตร์รดา

………

เด็กกำพร้าแม่คนหนึ่งโชคดีมีโอกาสได้เจอแม่อีกครั้ง แม่ที่ตายไปแล้วแต่ไม่ใช่ผี ไม่ใช่เทพ แม่ตัวเป็น ๆ เด็กหญิง ‘แก้วเจ้าจอม’ คือเด็กโชคดีคนนั้น

     เธอย้อนเวลาผ่านต้นไม้โบราณในสวนของที่บ้านไปโผล่ในโลกอดีตสมัยรัชกาลที่ ๕ โดยบังเอิญ ทันทีที่เจอแม่ความทรงจำครั้งเก่าก็กลับมา เป็นความทรงจำสมัยที่เธอเคยใช้ชีวิตเป็น ‘แก้ว’ หรือ ‘แม่แก้ว’ ของทุกคน

     ไม่ใช่แค่แม่แต่ที่นั่นแก้วเจ้าจอมยังมีพ่อ มีพี่ มีน้อง มีข้าทาสบริวาร แล้วเธอก็ยังมีพี่ชายข้างบ้านคนโปรดอยู่อีกคน เรื่องเหมือนง่ายแต่ก็ยาก เมื่อเธอในชาติก่อนได้ตายกลายเป็นผีไปแล้วเป็นปี การปรากฏตัวของเด็กหญิงจากโลกหน้าที่มีหน้าตาเหมือนคนที่ตายไปจึงไม่ต่างจากผีสางนางไม้ เล่นเอาวุ่นวายกันไปทั้งบ้าน

     การเสียชีวิตของเธอคนก่อน ใคร ๆ ก็คิดว่าเป็นการป่วยตายปกติ แต่ความจริงแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้น เธอจำทุกอย่างได้ยกเว้นเรื่องนั้นเรื่องเดียว แต่แก้วเจ้าจอมก็พบว่ามันเชื่อมโยงกับความฝันประหลาดที่ตัวเองมักฝันซ้ำ ๆ ซาก ๆ ที่โลกปัจจุบัน

     แก้วเจ้าจอมในวัยสาวต้องวุ่นวายทั้งเรื่องรัก และเงื่อนงำจากคดีฆาตกรรมในอดีตที่ไม่อยู่แค่ในอดีตอีกต่อไป สุดท้ายแล้วนางเอกของเราจะได้อยู่ที่โลกอดีตหรือปัจจุบัน หญิงสาวจะเลือกได้ไหม หรือต้องเป็นไปตามเบื้องบนกำหนดเท่านั้น มาตามลุ้นไปด้วยกันนะคะ

………

     โอ้แม่แก้วกานดาขวัญตาพี่

โปรดอย่าเที่ยวหลีกลี้คอยหนีหาย

กลับมาซบอกอุ่นของพี่ชาย

จักไม่คลายหน่ายรักเจ้าสักครา

     แม้นอุษาฟ้าพร่างยังอ้างว้าง

มองหนทางห่างไกลให้ห่วงหา

รอคอยนุชสุดสวาทที่คลาดคลา

ถวิลหาน้องเจ้าที่เฝ้าคอย ฯ

………

“เรือนนี้ไม่เห็นมีเชี่ยนหมาก คุณหลวงไม่เคี้ยวหมากหรือคะ”

“ไม่เคี้ยว”

“มิน่าล่ะ ฟันถึงได้ขาวจั๊วะอยู่คนเดียว ทำไมล่ะคะ ไม่ชอบหรือ”

“มีใครคนหนึ่งเคยขอเอาไว้ เมื่อนานมาแล้ว” เขาพูดเสียงเรียบเรื่อย

อย่าบอกนะว่าเขาไม่กินหมากเพราะเธอ เพราะสิ่งที่เธอเคยพูดกับเขาเมื่อครั้งยังเป็นเด็กหญิงแก้ว บ้าน่า...นั่นมันก็นานมาแล้ว เขายังจำได้อยู่อีกหรือ...

เจ้าของความคิดยิ้มเขิน คนลอบมองยิ้มบาง

“แล้ว...คนคนนั้นของคุณหลวง เคี้ยวหมากไหมคะ”

“คิดว่าไม่ เขาบอกไม่ชอบ หรือแม่แก้วว่ายังไง” คนถามหันมาสบตาราวกับจะทวงคำตอบจากอีกฝ่ายอยู่กลาย ๆ

“ฉัน...จะไปรู้ได้ยังไงคะ” แก้วเจ้าจอมอมยิ้มหลบสายตาเขา รู้สึกใบหน้าเริ่มร้อนวูบวาบแปลก ๆ

“เขายังบอกอีกว่า จะกลับมาแต่งงานด้วย ไม่รู้ป่านนี้ลืมไปแล้วหรือยัง”

หญิงสาวหันขวับไปมองหน้าเขา เอ...หล่อนเคยพูดด้วยหรือ...พูดตอนไหน...หรือเขาจะหมายถึงคนอื่น...

พลันความทรงจำหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวให้ได้อาย ว้าย! เคยพูดจริง ๆ ด้วย คืนที่นั่งดูดาวที่นอกชานคราวโน้น รีบหันกลับมา ใช้มือข้างหนึ่งบังหน้าตัวเองเอาไว้ นึกย้อนกลับไปก็อายแสนอาย พูดออกไปได้ ว่าจะกลับมาแต่งงานกับเขา ทั้ง ๆ ที่เขายังไม่เคยพูดสักคำว่าอยากแต่งงานกับตัวเอง

โอย...กระโดดลงคลอง ดำน้ำกลับบ้านหนีอายซะเลยดีไหมเนี่ย…

………