ไม่ได้อยากรักแต่มันรักไปแล้ว

ไม่ได้อยากรักแต่มันรักไปแล้ว

โดย...ช่อดอกเข็ม

ปาล ปาลทัต

พริ้ม พิมพ์อัปสร 

เขาเข้าหาเธอ มาทำให้เธอรักหมดหัวใจ 

ทั้งที่เขาเองก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า...เส้นทางชีวิตที่เขาเลือกเดิน

ไม่มีเธออยู่ในนั้น

แฟนเก่า...ถ้าจบกันด้วยดีมันก็ไม่มีปัญหาที่จะกลับมาเจอกันอีก

แต่แฟนเก่า...ที่เลิกรา(จบ)กันแบบไม่คิดจะเผาผี แถมยังเผาพริกเผาเกลือสาปส่ง ก็ไม่ควรที่จะเจอะเจอกันอีก 

ตัวอย่าง

“พี่เคยบอกพริ้มแล้วไม่ใช่เหรอว่าอะไรที่เห็นแล้วไม่สบายใจก็ไม่ต้องดู ไม่ต้องสนใจ ใครจะพูดอะไรก็ปล่อยให้เขาพูดไป เพราะมันไม่มีอะไรทั้งนั้น”

พูดแบบนี้ก็แปลว่าปาลทัตเองก็รู้ว่าเพื่อนตัวเองคิดยังไง?

รู้แต่ไม่ห้ามไม่ว่า แต่มาบอกเธอที่เป็นแฟนไม่ให้สนใจ

“พริ้มก็ไม่ได้อยากดู ไม่ได้อยากเห็นอะไรแบบนั้นสักนิด พี่ปาลคิดว่าพริ้มอยากเห็นเหรอ? คิดว่าพริ้มอยากเห็นผู้หญิงอื่นมองแฟนพริ้มด้วยสายตาหวานเชื่อมเหมือนอยากจะลากขึ้นเตียงเหรอ คิดว่าพริ้มอยากเห็นอะไรแบบนั้นเหรอ ก็มีแต่บรรดาเพื่อนเก่าของพี่ปาลทั้งนั้นแหละที่ขยันแท็กพี่ปาลมาเพื่อหวังจะให้พริ้มเห็น”

“เช็คโทรศัพท์พี่มั้ยพริ้มจะได้สบายใจ”

ปาลทัตพูดเสียงเรียบ ยื่นโทรศัพท์ที่ปลดล็อคแล้วให้พิมพ์อัปสร ส่วนคนถูกยื่นโทรศัพท์ก็นิ่งไปเหมือนกัน ไม่คิดว่าปาลทัตจะทำแบบนี้

“พี่ปาลประชดพริ้มเหรอคะ?”

“ไม่ประชด พริ้มไม่สบายใจ พี่ก็พร้อมให้พริ้มเช็คโทรศัพท์เพื่อความสบายใจของพริ้มไง พริ้มจะได้รู้ว่ามันไม่มีอะไรอย่างที่พี่บอก แต่จะให้พี่บล็อคไลน์บล็อคไอจีพี่ก็คงทำไม่ได้ ถึงยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่”

"สักวันพริ้มจะเจอผู้ชายที่ดีกว่าพี่"

พิมพ์อัปสรแสยะยิ้มให้กับความโง่บรมของตัวเอง โง่ที่คิดว่าเขารัก โง่ที่คิดว่าเขาแคร์ โง่ที่คิดว่าตัวเองสำคัญ โง่ที่ฝันถึงอนาคตร่วมกับเขา โง่...ที่ยอมยกหัวใจให้เขาปล่อยตัวปล่อยกายให้เขาชมเชยง่ายๆ 

โคตรโง่เลยพริ้ม

เธอโง่จริงๆ พิมพ์อัปสร

"...พี่เลวมากนะ เรื่องของเรามันไม่มีความหมายกับพี่เลยสินะ ที่ผ่านมาก็แค่หลอก...เอา งั้นสิ"

"พี่ไม่เคยหลอกเรา ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันพี่มีความสุขมาก"

มีความสุขกับผีนะสิ

ถ้ามีความสุขแล้วจะเลิกกับเธอทำไม

“ขอบคุณที่ยังอุตส่าห์พูดให้รู้สึกดี” พิมพ์อัปสรเชิดหน้าขึ้นสูง กระพริบตาถี่ก่อนจะเลื่อนระดับสายตาให้หยุดนิ่งที่ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยหลงใหล ทว่าตอนนี้เธอโคตรเกลียด "...ยังไงก็ต้องเลิกกันอยู่แล้ว งั้นก็เลิกมันตั้งแต่วันนี้ตอนนี้เลย" 

“...”

"ฉันจะไม่อวยพรให้พี่โชคดีหรอกนะ เพราะตอนนี้ฉันโคตรอยากให้พี่เจ็บ อยากให้พี่เสียใจ อยากให้พี่ทุกทรมานมากกว่าที่ฉันกำลังเจอ หลังจากนี้ก็ให้ทำเหมือนคนไม่รู้จัก ถ้าบังเอิญต้องเจอกันก็ไม่ต้องทักไม่ต้องสนใจ มองเป็นหมูหมากาไก่ได้ยิ่งดี ลาก่อน...”

“...”

“...ไอ้ผู้ชายเฮงซวย"

ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เป็นนิยายรักกึ่งวัยรุ่นค่ะ พระนางรู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนมหา'ลัย

ชื่อเรื่อง ‘ไม่ได้อยากรักแต่มันรักไปแล้ว’