รักเราช่างเร่าร้อน

#คำโปรย

งานพาร์ตไทม์เป็นแม่บ้านกะดึกของมุกดา ช่างน่าตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อเธอดันทะเล่อทะล่า เข้าไปหลบอยู่ใต้โต๊ะของบอสใหญ่ คนที่กำลังตั้งอกตั้งใจ ‘ช่วยตัวเอง’

อธิปบ่นเสียงขรมเรื่องคู่ขาหนีหาย แถมแรงปรารถนายังเปี่ยมล้นเรือนกาย จนต้องถอดกางเกงแล้วบรรเลงเพลงรักด้วยสองมือ

แล้วมุกดาควรทำอย่างไรดี โผล่หน้าออกไปตอนนี้ดีไหม แต่ว่า...ถ้าเธอโผล่หน้าออกไป เขาต้องอายมากแน่ๆ

...งั้น...เธอจะแอบดูอยู่เงียบๆ ก็แล้วกัน

#บางส่วนบางตอนของเนื้อหา

“น่าเกลียด นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาได้ยังไง!”

พรึ่บ!

“บอส!?” เธอร้องออกมาดังๆ ก็อีตาบอสจงใจปล่อยผ้าเช็ดตัวลงพื้น มันกองอยู่แทบเท้าเขา ในขณะที่ชิ้นส่วนแห่งบุรุษตั้งตระหง่านผงาดง้ำ

“ก็เธอไม่อยากให้นุ่งผ้าเช็ดตัวไม่ใช่เหรอ ฉันไม่นุ่งแล้วนี่ไง”

เขาพูดยิ้มๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ถุงยางอนามัยในมือเป็นเครื่องประดับ อย่างอื่นถอดทิ้งจนหมดแล้ว

“ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย มะ...มุก มุกจะอาบน้ำก่อน” ว่าแล้วเริ่มแกะกระดุมเสื้อ พยายามไม่มองหน้าอธิป ไม่มองเจ้านั่นของเขาด้วย มันทำไมตั้งเด่ แล้วทำไมเขาต้องแตะมัน ทำไมต้องสาวรูด โอย...ภาวนาให้เธออาบน้ำเสร็จไวๆ เถอะ

ดูเหมือนว่าอธิปจะรู้ความคิดของมุกดา เขาเข้ามาช่วยถอดเสื้อผ้า แต่ไม่ได้ช่วยพาไปห้องน้ำ

“ขอมุกอาบน้ำก่อนได้ไหม”

“ได้...แต่ไม่ต้องเข้าห้องน้ำหรอก ที่ฉันก็มี”

“อะไร?”

“น้ำไง เผื่อเธออยากอาบ”

“บอส!”

*********

คู่หลัก - อธิป : มุกดา

คู่เสริมความ (หื่น) ฮา - แพรวา : กรณ์

****นิยายโรมานซ์ พล็อตเบาๆ ซาบซ่าน สยิวกิ้ว ฮิ้ววววว

**** กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ^^