เศษละอองรัก (มี e-book)

รุ่งเช้าของวัน ละอองดาวจัดการป้อนข้าวและให้คนป่วยทานยาจนเรียบร้อย เธอเดินกลับมาที่ห้องนอนอีกครั้ง อัศวาเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี หญิงสาวจ้องมองเขาจนคนถูกมองต้องถามขึ้นมาอย่างสงสัย

“มีอะไรหรือเปล่า”

“พี่โอมคะ...ดาวมีเรื่องสำคัญจะบอกค่ะ” เสียงหวานพูดออกมาอย่างแผ่วเบา

“อืม ว่ามาเลย” เขาบอกในขณะที่เดินมาสวมใส่เสื้อผ้าที่เธอจัดเตรียมไว้ให้

“ดาวท้องค่ะ”

มือที่กำลังหยิบจับเสื้อตัวแพงหยุดชะงักในทันใด ในห้องตกอยู่ในความเงียบเนิ่นนาน เขาและเธอเคยตกลงกันไว้ว่าจะหย่ากันหลังจากที่ลุงประพันธ์จากโลกนี้ไป ละอองดาวหาเรื่องที่จะไม่หย่ากับเขามากกว่า

“นี่ดาวสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อจะไม่หย่ากับพี่ใช่ไหม มาท้องตอนที่ลุงพันธ์จากไปแล้ว เหอะ...ก็เคยบอกว่าไปฉีดยาคุมตามกำหนดตลอดนี่นา แล้วจะท้องได้ยังไง พี่เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าพี่ไม่เคยคิดจะมีครอบครัว พี่รักอิสระ อย่าเอาคำว่าลูกมาเป็นข้ออ้าง...”

เพี๊ยะ!!!

อัศวาไม่ทันได้พูดจนจบประโยคดี มือบางของละอองดาวก็ตวัดไปที่ใบหน้าของเขาอย่างรุนแรง ชายหนุ่มหันกลับมาด้วยดวงตาดุกร้าว

“เธอมีสิทธิ์อะไรมาตบฉันละอองดาว” ไม่เคยมีใครกล้าทำกับเขาแบบนี้

ละอองดาวมองเขาด้วยสายตาผิดหวังอย่างถึงที่สุด น้ำตาไหลรินออกจากดวงตาที่แดงก่ำ แล้วพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงมั่นคง

“ออกเดินทางตอนเที่ยงใช่ไหมคะ ตอนนี้ยังพอมีเวลา เราไปหย่ากันได้เลยค่ะ”

ด้วยความโมโหที่ถูกหญิงสาวตบหน้า อัศวาไม่รอช้าที่จะทำตามคำขอนั้น คำว่าแต่งงานมีครอบครัวไม่เคยมีอยู่ในหัว แล้วจะให้เขามีลูกอย่างนั้นหรือ อย่าเอาข้ออ้างนี้มาจับเขาเสียให้ยาก...