พลิกชะตาตัวร้ายสุดที่รัก

...ทรราชปล้นรัก...

นิยายแฟนตาซียอดพุ่งที่สุดแสนจะปวดตับช้ำรักครั้งแล้วครั้งเล่ากับเหล่าตัวละครของเรื่อง เป็นนิยายดราม่าเสียดสีสังคมที่เหล่านักอ่านบ่อน้ำตาแตกตั้งแต่ตอนแรกแถมยังก่อเกิดเป็นไฟในการอยากหยุมหัวผู้เขียนเรื่อยมายันตอนอวสานที่มีแต่ความสูญเสียจนคนอ่านคิดว่าผู้เขียนนั้นอยากเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกเลยหรืออย่างไร?

แต่ก็ช่างน่าแปลก…ที่นิยายแบบนี้ดันดังเป็นพลุแตกในหมู่วัยรุ่นที่อยากล้อเล่นกับความรู้สึกของตัวเองเสียเกินจริง

เอเลน่า นางเอกผู้น่าสงสารที่ถูกทรมานจากตัวร้าย สตรีผู้มีดวงตาสีอำพันและเส้นผมอมชมพูประกายเงางามดั่งเกลือหิมาลายัน เธอถูกลักพาตัวไปจากตระกูลบารอนตั้งแต่อายุ 17 ปีและถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวอยู่กับตัวร้าย เดเมียน มาครึ่งค่อนปีกว่าจะมีบุรุษขี่ม้าขาวที่เป็นตัวเอกของเรื่องมาช่วยไว้ได้

เอนอล บุตรคนโตและเป็นว่าที่ผู้สืบทอดบัลลังก์ดยุกเครีนันคือพระเอกของเรื่อง ชายผู้มีดวงตาสีครามอมฟ้าดั่งมหาสมุทรดวงตาพิศวงสุดคะนึงหาแต่ทว่าค่าตัวเเพงเสียยิ่งกว่าน้องชายต่างแม่ที่มีเลือดชนชั้นต่ำผสมอยู่เสียอีก

เดเมียน ตัวร้ายสุดที่รักที่เหล่านักอ่านเชียร์ให้เขานั้นฆ่าพ่อตัวเองสุดใจในตอนท้ายของเรื่อง ก็สาเหตุที่เรื่องมันเป็นแบบนี้เป็นเพราะความมักมากของดยุกตัวดีที่หวังอยากใช้ให้คนเหล่านี้เป็นเครื่องมือนั่นแล

ทว่า…ด้วยความเข้าใจผิดและความซาดิสของผู้เขียนก็ทำให้เนื้อเรื่องบานปลายมีแต่ความตายเข้ามาสอดแทรก จนสุดท้าย...บัลลังก์ที่ทุกฝ่ายต่างอยากแย่งชิงนั้นก็หลงเหลือไว้แต่ความเดียวดายท่ามกลางกลิ่นอายแห่งความอัปยศ...

เดเมียนเครีนันฆ่าทุกคนในคฤหาสน์จนได้มารู้ความจริงในตอนท้ายว่าตนคือลูกที่ถูกต้องตามกฎหมายของดยุกจากคำเอ่ยครั้งสุดท้ายก่อนตายของแม่บุญธรรมบังเกิดเกล้า แต่ช่างน่าเสียดายที่ตอนนี้เมื่อมองไปทางไหนก็หลงเหลือไว้แต่ร่างไร้วิญญาณกับกลิ่นคาวเลือดรอบตนเอง…

เอเลน่าที่ได้รับการช่วยเหลือจากเอนอลจนวินาทีสุดท้ายรุดรอดออกมาจากวังต้องสาปแห่งนั้นและได้แจ้งข่าวแก่องค์จักรพรรดิจนตามจับทรราชอย่างเดเมียน เครีนัน ได้ในที่สุด ทว่าเธอกลับรู้สึกผิดมหันต์ต่อคนรักจึงได้ละทิ้งทางโลกและกลายเป็นนักบุญหญิงแห่งจักรวรรดิ.

และนั่นก็คือจุดจบของนิยายเรื่องนี้...

แต่ว่า!

“คุณหนู...ตื่นแล้วหรือเจ้าคะ? วันนี้ท่านดยุกเครีนันมาหาด้วยล่ะค่ะ หากท่านชายเดเมียนเห็นคุณหนูเข้าท่านต้องเอ็นดูคุณหนูมากแน่ๆ” เสียงเจื้อยแจ้วของสาวใช้เอ่ยกล่าวกับทารกน้อยที่อยู่บนเตียง สองมือก็เข้ามาโอบอุ้มร่างของคุณหนูแห่งตระกูลบารอนไว้ มลฤดีทำได้เพียงแต่นอนนิ่งค้างไม่กล้าแม้แต่จะร้องอุแว้ๆ สักครึ่งคำเธอทำได้เพียงแต่เหยียดแขนขาตรงให้สาวใช้หอบหิ้วตนไปไหนสักแห่งอยู่อย่างนั้น ในหัวล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยความสับสนอลหม่านดวงตาก็กลอกเหลือกไปมาทั่วบริเวณ

ใบหน้าอันจิ้มลิ้มทว่าภายในกลับเป็นใบหน้าบูดเบี้ยวราวคนสติแตกของหญิงสาวที่ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง

ทำไมเป็นงี้อ่ะ?!

​

แจ่งแจ้ง~

อีบุ๊คมาแล้วนะค้าทุกโค้นนน สำหรับใครที่รอฟินไม่ไหวหรืออยากสนับสนุนนักเขียนใดๆ ก็มาตำต่อที่อีบุ๊คกันได้เลยค้า

http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNDM3OTQwNyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIxODU5NSI7fQ

ราคาเบาๆ เอื้อมถึงแน่นวล!ლ⁠(⁠^⁠o⁠^⁠ლ⁠) ขอบคุณที่ยังคงติดตามอ่านค่า