บ่วงกาม (มี ebook แล้ว)
'กษิรา' ผูกบ่วงอันเร่าร้อนให้ 'นวลเนื้อหอม' แต่ทว่า 'ทัชชกร' กับเป็นคนคลายบ่วงด้วย 'รัก' อันบริสุทธิ์
ผู้เข้าชมรวม
8,752
ผู้เข้าชมเดือนนี้
98
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Ebook มาแล้วนะคะ
ฝากebook ด้วยนะคะ ราคาโหลดเพียง 99.-
กดได้ตรวลิงค์ หรือ ภาพหน้าปกได้เลยนะคะ
ลิงค์สำหรับดาวน์โหลดนิยาย - https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIxNzE3OSI7fQ
คำโปรย...
“ว่าแต่ทุกอย่างจะไม่มีปัญหาตามมาใช่ไหมครับ ถ้าหากทางนี้ตอบตกลงที่จะรับเป็นพ่อของเด็ก แล้วก็ให้ใช้น้ำสกุลของผม...”
ทัชชกรหมายถึงพ่อของเด็กตัวจริง ถ้าผลสรุปของครอบครัวเขามีความคิดเห็นตรงกัน เลือกจะให้ความช่วยเหลือมนุษย์คนหนึ่ง มากกว่าความเป็นจริงในด้านสังคมอันน่าเบื่อหน่าย ส่วนตัวเขาเองไม่รู้สึกขัดข้องหากต้องรับเป็นพ่อ เพราะไม่ได้มีพันธะอยู่กับใคร การขึ้นชื่อเป็นพ่อให้เด็กสักคน คงไม่ใช่เรื่องต้องทำให้ใครเดือดร้อน
“ถ้ากรจะหมายถึงเจ้ากษิ รายนั้นมันมีแต่จะตีปีกบินป๋อเสียมากกว่า”
คุณดิสรณ์พูดพร้อมสีหน้าผิดหวัง ก็เพราะเจ้าตัวดีนี่มิใช่หรือ เป็นฝ่ายเสนอให้เขาบากหน้ามาที่นี่ เพียงเพราะต้องการปัดความรับผิดชอบให้พ้นจากมันเอง...
มือบางบนตักกำเข้าหากันอย่างเผลอตัว หญิงสาวหลับตาพร้อมสูดเอาอากาศเย็นชืดเข้าไว้ในทรวงอกแปลบปลาบ คุณดิสรณ์พูดไม่ผิดหรอก กษิรามีแต่จะปัดความรับผิดชอบทั้งหมด เขาลุกขึ้นโวยยายกลบเกลื่อน โยนให้คนนั้นคนนี้เป็นพ่อของเด็ก
--------------------------------------
คำโปรย...
“ปิดประตูแล้วมานั่งลงตรงนี้หน่อย”
หลังจากกษิรากระแทกก้นนั่งบนโซฟาตัวยาว เขาก็จัดแจงกวักมือเรียกให้นวลเนื้อหอมเดินตามเข้ามาหา นัยน์ตาทรงเสน่ห์อ่อนเชื่อม หรี่มองร่างกลมกลึงตรงหน้าด้วยอารมณ์รุ่มร้อน
คนถูกเรียกให้เดินตามเข้ามาตัวสั่นน้อยๆ นวลเนื้อหอมเข้าใจได้ทันที เจ้านายหนุ่มของเธอนั้นเขาต้องการสิ่งใด
“แต่วันนี้นวลยังไม่พร้อม...”
หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงกล้อมแกล้ม พยายามข่มความหวาดหวั่นไม่ให้มันแตกกระเจิง หลุบเปลือกตากังวลมองเพียงพื้นกระเบื้องห้อง ด้านหนึ่งถูกปูด้วยพรมสีขาวสะอาดตา ส่วนอีกด้านยังคงโชว์ลวดลายพื้นกระเบื้องที่เจ้าของสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษ
-----------------------------------------------
ผลงานอื่นๆ ของ มาศอุไร ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มาศอุไร
ความคิดเห็น