เผลอใจรักอสรพิษ(จบแล้ว) - นิยาย เผลอใจรักอสรพิษ(จบแล้ว) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เผลอใจรักอสรพิษ(จบแล้ว)

    ลำตัวใหญ่ยักษ์โอบรัดร่างบอบบางเอาไว้แน่น ก่อนที่ลำตัวที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำจะแปรเปลี่ยนเป็นผิวหนังของมนุษย์ ดวงตาดำขลับจ้องมองคนใต้ร่างด้วยแววตาลุ่มลึกก่อนที่ฝ่ามือร้อนจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของนาง

    ผู้เข้าชมรวม

    8,750

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    52

    ผู้เข้าชมรวม


    8.75K

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    173
    จำนวนตอน :  25 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  10 พ.ย. 67 / 19:20 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


     

    ลำตัวใหญ่ยักษ์โอบรัดร่างบอบบางเอาไว้แน่น ก่อนที่ลำตัวที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำจะแปรเปลี่ยนเป็นผิวหนังของมนุษย์ ดวงตาดำขลับจ้องมองคนใต้ร่างด้วยแววตาลุ่มลึกก่อนที่ฝ่ามือร้อนจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของนาง

    "ทำไมถึงหลับลึกเช่นนี้" เสียงทุ้มต่ำกระซิบที่ข้างหูของร่างบางแต่ไม่มีวี่แววว่าคนในอ้อมกอดจะตื่นเลยแม้แต่น้อย เมื่อเห็นเช่นนั้นมุมปากของคนตัวโตก็ยกยิ้มขึ้นก่อนที่ริมฝีปากหนาจะอ้าออกแล้วงับลงมาที่ติ่งหูของนาง

    "อื้อ!" เสียงครางประท้วงดังขึ้นมาแทบจะทันที นางพยายามบิดกายหนีแต่ก็ไม่สำเร็จ

    "หากข้าทำมากกว่านี้..เจ้าจะรู้สึกตัวหรือไม่" รอยยิ้มร้ายกาจผุดขึ้นมาที่มุมปากของคนตัวโต

    "อืมม.."

    "ข้าอยากกลืนกินเจ้าแทบจะขาดใจอยู่แล้ว"

    _________________

    -คุยกันก่อนน้าาา-

    นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนและแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ

    บางตอนอาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านน้าา

    หากมีตรงไหนผิดพลาดหรือมีข้อเสนอแนะอะไรบอกกันได้เลยนะคะ

    ปล. เรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์ไม่อิงสถานที่ใด ๆ ทั้งสิ้น ทุกอย่างที่แต่งขึ้นเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ห้ามคัดลอกหรือนำไปดัดแปลงโดยเด็ดขาดและไม่อนุญาตให้นำภาพปกไปใช้นะคะ

    ฝากติดตามด้วยน้าาาาา

     

    ขออนุญาตฝากอีบุ๊คนะคะ

    #สามีข้าคือโจรป่า

    เพราะสนใจในตัวนางทำให้เขาตัดสินใจจับนางมาทำเมีย แรกๆ ก็กลั่นแกล้งนางได้อยู่หรอกแต่หลังๆ มาคนที่โดนข่มเหงกลับเป็นตัวเขาเสียเอง

    "อย่าเรื่องมากแค่นี้ไม่ตายหรอก" เฉิงไห่เริ่มโมโหขึ้นมาจริงๆ เสียแล้ว นางเอาแต่เถียงเขาทุกคำเลย

    "งั้นเจ้าก็ไปนอนข้างนอก แค่นี้คงไม่ตายหรอกใช่ไหม" แต่นางก็ยังคงเถียงเขาฉอดๆ จนเขาเริ่มจะหมดความอดทน

    "ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น!"

    "งั้นก็นอนที่พื้นหากยังเถียงไม่เลิกก็เชิญออกไปนอนข้างนอก!"

    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMjg0NjAwNCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE5MjQ1NSI7fQ

     

    #สามีข้าคือคนเถื่อน

    หนิงเอ๋อและมารดาถูกใส่ร้ายและโดนขับไล่ออกจากจวน มารดาของนางกลัวว่านางจะลำบากจึงหาชายหนุ่มมาแต่งงานกับนาง แต่ท่านแม่จะรู้ไหมว่าชายหนุ่มที่ท่านหามาทำให้ข้าลำบากยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

    “เลิกมองข้าเดี๋ยวนี้เลยนะ”

    “เจ้างดงามขนาดนี้จะให้ข้าละสายตาได้อย่างไร”

    “เลิกไว้หนวดซะทีมันขูดผิวข้าจนเจ็บไปหมดแล้ว”

    “ไม่เอา”

    “แต่ข้าเจ็บ”

    “เดี๋ยวก็ชิน” …

    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMjg0NjAwNCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE3ODE1NSI7fQ

     

     

     


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น