คุณอาเจ้าเอย

"คุณอาคะ” สาวน้อยเรียกคนที่นอนประกบกอดอยู่ด้านหลัง

“หืม … ว่าไงคะเจ้าเอย ตื่นนานแล้วเหรอ” โยธินถามแล้วจูบต้นคอขวัญเอย

“สักพักค่ะ ฝนตกค่ะคุณอา”

“จริงด้วย มายังไงนะ นี่หน้าร้อนไม่ใช่เหรอ”

“ดีจังค่ะ ตอนอยู่อังกฤษถ้าฝนตกแบบนี้เอยเหงามาก”

“จากนี้เจ้าเอยไม่ต้องทนเหงาอีกแล้วนะเพราะอาจะไม่ปล่อยเจ้าเอยไปไหนอีกแล้ว”

“แล้วถ้า …” ขวัญเอยพูด

“ไม่มีถ้าค่ะ เมื่อวานอาถามแล้วว่ามั่นใจใช่ไหมที่จะทำเรื่องนี้ด้วยกัน เจ้าเอยตอบเองนะคะว่ามั่นใจ ตอนนี้อามีสิทธิ์ในตัวหนูเต็มที่เพราะเป็นทั้งอาและสามี”

“แหม … ให้หนูพูดก่อนไม่ได้เหรอคะ”

“โอเคค่ะ ขอโทษนะคะ ก็อาไม่อยากอยู่ไกลกับหนูอีกแล้ว”

“หนูจะบอกว่าแล้วถ้าหนูจะอยู่กับคุณอาไปทั้งชีวิต คุณอาจะเบื่อไหมคะ”