เขาบังคับให้หนูร้าย

เขาบังคับให้หนูร้าย

โปรยเอาฤกษ์เอาชัย เล่นใหญ่เข้าไว้นะมธุรดานะ 5555

“รู้ไหมคะว่าชื่อมธุรดาหมายถึงอะไร”

เขาส่ายหน้า ใครจะไปรู้ไม่ใช่พจนานุกรมสักหน่อย

“เป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่งค่ะ ทางจีนใช้เป็นยาสมุนไพร” มธุรดาบอกด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเป็นการเป็นงานอย่างยิ่ง

โคลอี้ได้แต่ยืนฟังใจรัวเพราะกลัวเหลือเกินว่าแม่เจ้าประคุณรุนช่องจะพูดอะไรให้เจ้านายเธอโมโหจนเลือดขึ้นหน้าอีก

คนที่เลขาฯ เป็นห่วงคิ้วขมวดแล้วเอ่ยถามเมื่ออีกฝ่ายมีสีหน้าคล้ายว่าให้เขาถามต่อ “แล้วมีสรรพคุณไว้ทำไม”

“ขับเสมหะค่ะ”

เลขาฯ สาวกลั้นขำไว้จนใบหน้าแดงก่ำ พยายามทำเป็นมองโน่นนี่เพื่อรักษาอาการ

“ถ้าอยาก ‘ขับเสมหะ’ ไปให้ไกลต้องใช้บริการฉันนี่แหละถูกที่สุดแล้ว”

คนที่หลวมตัวจ้างและต้องการยกเลิกสัญญาหน้าตึง มองไปทางเลขาฯ ก็เห็นว่าไม่น่าจะไหวแล้วรายนี้ เขาจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ยินดียินร้ายเอง “งั้นก็ไปเก็บของ วันนี้ต้องไปเข้าหอ ไม่เข้าก็ไม่จ้าง ไปไม่ไป”

คนที่ ‘ขาย’ ตัวเองด้วยสรรพคุณขับเสมหะแทบจะตบปากตัวเอง เอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ “เข้าหอนี่ก็ปลอม ๆ เหมือนเมียปลอม ๆ ใช่ไหมคะ”

ดวินถลึงตาใส่ “ใครได้เป็นเมียจริง ๆ ชาตินี้คงปวดหัวตาย!”

แจ้งก่อนอัพนิยายจ้า

1. เรื่องนี้อัพ 60-70 เปอร์เซ็นต์ตามที่เราเคยทำกันเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้เนอะ

2. ห้ามก๊อปห้ามคัดลอก ห้ามทุกอย่างที่เป็นการทำซ้ำ ทำใหม่นะจ๊ะ เรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของกนกนุช, จินห์จุฑาคนเดียวเท่านั้น

3. เรื่องนี้ผู้เขียนเขียนจากจินตนาการ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใด ๆ ทั้งสิ้น 

4. รบกวนสักนิดกดแอด หรือเม้นต์ หรือโหวตให้ไร้ท์ด้วยเนอะ จะได้เป็นกำลังใจปั่นเรื่องอื่น ๆ และอัพให้อ่านเรื่อย ๆ

สุดท้ายนี้ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม และให้กำลังใจไรท์ กราบบบบที่อกงาม ๆ จ้า ^^

ฝากนิยายที่ผ่านมาด้วยนะจ๊ะ สามารถดาวน์โหลดอีบุ๊คได้ที่เว็บเมพค่ะ และติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/jinjuta18091987/ 

และล่าสุด