พ่ายรักนายเลขาฯเถื่อน (จบ) Ebook.Meb+Tan+Fic
ใคร ๆ ต่างก็ว่านัชชา ธนทรัพย์สกุล เป็นผู้ดีตีนแดง ตะแคงตีนเดิน จะเป็นอย่างไรต่อไปหากผู้ดีตีนแดงมาเจอกับเลขาฯ เถื่อน อลัน แบรดฟอร์ด ลูกครึ่งหนุ่มไทย-บราซิล สัญชาติอเมริกัน
ผู้เข้าชมรวม
4,478
ผู้เข้าชมเดือนนี้
41
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
**บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องใด ๆ กับนิยายเป็นเพียงอิมเมจเท่านั้น**
Credit: Pinterest
ลูกครึ่งหนุ่มไทย-บราซิล
สัญชาติอเมริกัน
มิสเตอร์อลัน แบรดฟอร์ด เลขาฯ มือหนึ่งของตระกูล
เขาเกิดที่บราซิล โตที่แคลิฟอร์เนียร์ สหรัฐฯ
แต่กลับต้องมาเป็นทาสในเรือนเบี้ยอยู่ในเมืองไทย!
นักศึกษาสาวดาวคณะบริหารธุรกิจ
ใคร ๆ ต่างก็ว่าเธอเป็นผู้ดีตีนแดง ตะแคงตีนเดิน
ก็แน่ล่ะ นัชชา ‘ธนทรัพย์สกุล’
ฉายาจากผองเพื่อน ‘อีปริม’ ไฮโซปากตลาด
ทายาทคนเดียวของเจ้าแม่ปลากระป๋อง
แรงตัวแม่มันต้องเบอร์นี้!
: สปอยล์ 1
:
“ไป... คุยกันหน่อย”
“ฮะ? ว่าไงคะ...” นัชชาได้แต่ทำหน้างุนงงแต่ก็ยอมลุกขึ้นเดินตามเจ้าของฝ่ามืออุ่นไปอย่างไม่ขัดใจ
ด้วยกลัวว่าเขาจะไม่เลิกทำตัวเป็นผู้ชายขี้โมโห
หลังจากที่เธอได้นั่งใช้ความคิดว่าตัวเองคงมีนิสัยยอดแย่อย่างใครว่าซึ่งมันคงเปลี่ยนกันไม่ได้ง่ายๆ ไวน์สองแก้วไม่ได้ทำให้เมา แต่เธอก็ยังไม่มีสติมากพอทำตัวดีอยู่วันยังค่ำ
กระทั่งมาถึงระเบียงด้านนอกบริเวณชั้นสองถัดจากหัวเรือไปเล็กน้อยมีคู่รักกระหนุงกระหนิง ครอบครัวตัวอย่างคุณพ่อคุณแม่คุณลูกออกมาถ่ายรูป
ขนาดว่าโต๊ะบาร์เครื่องดื่มที่ดูท่าทางว่าแสงไฟจะกระพริบเปลี่ยนสีไปตามอารมณ์ของบาร์เทนเดอร์ยังเต็มไปด้วยคู่รัก...
“ดีจัง... นี่มันวันผัวเมียแห่งชาติหรือไง จะพาฉันมาพลอดรักเหมือนพวกพี่ๆ เขาหรือคะ? คุณอลัน”
“...”
เขาไม่ได้ตอบอะไร แต่ละฝีเท้าลงอย่างพอดีไม่ให้คนข้างหลังลำบากกับการเดินเรื่อย ๆ ด้วยส้นสูงเกือบสามนิ้ว
“ถามก็ไม่ตอบ ทีตอนด่างี้ด่าฉอด ๆ” บ่นพึมพำ ตามองตามแผ่นหลังกว้าง ก่อนที่เขาจะหยุดลงตรงทางคับแคบเดินได้เพียงสองคน มันสามารถเห็นทิวทัศน์อันสวยงามเงียบสงบกว่าข้างบนที่มีเสียงดนตรี
ชายหนุ่มดันแผ่นหลังบางเบา ๆ เธอก็จับราวเหล็กด้วยมือทั้งสองข้างอย่างแน่นและระวัง เชยคอมองวงหน้าหล่อเหลาสะท้อนแสงสีนวลของไฟจากในตัวเรือ
“เอ่อ... คือ... ขอบคุณนะคะที่จะพามาเซลฟี่ แต่ฉันต้องกางแขนแบบโรส ร้องเพลงไททานิคด้วยไหมอ่ะ?”
เสียงหวั่นๆ ถามพลันสัมผัสได้ถึงแผงอกกว้างกำยำที่แนบลงบนแผ่นหลังของเธออย่างย่ามใจ ฝ่ามือหนาวางลงติดกันกับมือเล็กเกาะราวเหล็กไว้ ขณะที่เขาโน้มตัวลงพูดทีละถ้อยคำ
“เป็นความคิดที่ดี… ถ้าคุณอยากถูกแจ็คถีบส่งลงแม่น้ำเจ้าพระยานะ”
|
ผลงานอื่นๆ ของ พันพราย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พันพราย
ความคิดเห็น