พิธีกรรมจำอวด(ผี) Prank (รวมเรื่องสยอง ของ เขมปัณณ์)

            สวัสดีครับทุกท่าน ผมจะนำนิยายชุดนี้มาลง ให้อ่านกันเรื่อยๆ นะครับ ยกเว้น เรื่อง รอยยิ้มของโมนา ที่ขออนุญาตลงไม่จบ 

 เนื่องจากลงขายใน เมพ แล้ว ส่วนเรื่องอื่นๆ ทยอยอ่านได้เลยครับ 

  คำผิด และ การแก้ไข ผมจะเข้ามาตรวจเช็คอยู่ตลอด ดังนั้นอาจสะดุดบ้าง ขออภัยครับ     

 

ส่วนหนึ่งจาก ด้วยรักและกลืนกิน 

วินาทีต่อจากนั้นดีแลนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน  เขาทิ้งไม้ตีพริกในมือ และก้าวอาดๆ ไปคว้าไม้หน้าสามที่วางอยู่บนพื้นห้อง เขาเงื้อมันขึ้นสุดแขน ก่อนจะหวดมันไปข้างหน้าเต็มแรง    

            เลือดสดสีแดงไหลเปรอะกระสอบสีขาวขุ่น แทนที่หนุ่มหล่อจะหยุดมือ เขากลับสนุกกับการเป็นเพชฌฆาตใจโฉด

           ดีแลนยิ้มและหัวเราะอย่างคนบ้าคลั่ง ผิดแต่ดวงตาเขาเหม่อลอยคล้ายหลุดเข้าไปอยู่ในภวังค์ดำมืด

           ฉันตกใจสุดขีดกับภาพที่เห็น แต่ขณะเดียวกันกลับมีความสุขลึกลับอาบซ่านทั่วร่าง

          จากนั้นฉันก็ยิ้มและหัวเราะไปกับดีแลน พลางสอดมือขวาเข้าไปในกระโปรงทีละนิด กระทั่งสัมผัสถึงความนิ่มลื่นของกางเกงชั้นใน

           ยามนี้ใบหน้าบิดเบี้ยวของดีแลนดูหล่อเหลากว่าภาพที่ฉันฝันถึง และกระตุ้นแรงปรารถนาให้ฉันอยากจะร่วมรักกับเขา หลังจากนั้นก็ถลกผิวหนังสีขาวที่มีกลิ่นตัวหอมๆ ออก เพื่อชิมรสหวานล้ำของเนื้อสดๆ ด้านใน

  ส่วนหนึ่งจากรอยยิ้มของโมนา 

รถคันเล็กขับไปตามทางอย่างช้าๆ ใจผมอยากเหยียบคันเร่งให้เร็วกว่านี้ แต่หวั่นภัยที่มองไม่เห็น

          “กลับกันเถอะเฮีย มันเงียบฉิบ”

           ผมขอร้องแจ็ค แต่เขายังสนุกในการถ่ายคลิป เดี๋ยวหันกล้องมาจับภาพผมสลับดีแลน

          “ยัง มันยังไม่ถึงจุดพีค” แจ็คตอบเสียงเย็น แล้วกดกระจกรถฝั่งตัวเองลง

          “ขับไปข้างหน้าอีกหน่อย ก็ถึงโค้งโมนา” เขาส่งยิ้มให้ผม รอยยิ้มนั้นชวนฉงนและแฝงด้วยเจตนาร้าย

           “โค้งโมนา โค้งโมนา...” ผมทวนคำด้วยใจตุ้มๆ ต่อมๆ  

           ผมได้ยินเรื่องนี้จากการค้นข้อมูลในอินเตอร์เน็ท และสอบถามเพื่อนๆ ที่ชอบเรื่องลึกลับ  โค้งดังกล่าวมีตำนานดังนี้ หลายสิบปีก่อนลูกครึ่งสาวสวย ชื่อโม (แต่คนเรียกกันว่า โมนา ซึ่งย่อจาก โมนาลิซ่า)  โมนากระโดดตึก 9 ชั้น เสียชีวิตคาที่ แขนขาหัก ใบหน้ากระแทกขอบปูนอย่างแรง จนเป็นที่สยดสยอง เพราะบริเวณปากด้านล่างฉีกเป็นทางยาวไปจนถึงใบหู ถึงคนแต่งศพจะช่วยเย็บให้เข้าที่ แต่ยังเห็นฝีเย็บเป็นทางยาว ฝ่ายญาติจึงช่วยกันแต่งหน้าโมนาอย่างสวยงาม และทาลิปสติกสีแดงสดอย่างที่เธอชอบเพื่อปกปิดแผล 

          ในคืนสุดท้ายก่อนฝังศพ คนที่เข้าไปรดน้ำศพลือว่าโมนาแสยะยิ้มให้  ภาพดังกล่าวติดตาหลายคนจนเป็นอีกเรื่องที่ถูกพูดถึง

          ศพโมนาถูกนำมาฝังที่วัดป่าคุณตาของเธอเคยเป็นเจ้าอาวาสที่นี่  ตามธรรมเนียมทางวัดจะติดรูปผู้ตายไว้บนกำแพง  มารดาเธอเป็นแม่ม่ายได้รับมรดกจากสามีหลายสิบล้าน นางถวายเงินให้ทางวัดเป็นจำนวนมาก โมนาจึงได้ฝังตรงมุมกำแพงในจุดโค้งหักศอก รูปถ่ายเธอมีขนาดใหญ่ กรอบรูปสวยงามโดดเด่น ใครเห็นก็ชมว่าสวย

          สิ่งที่ผมได้ยินไม่น่าจะสร้างตำนานสยองขวัญ หากรูปโมนาไม่สร้างอาถรรพ์ร้าย หนึ่งในนั้นคือรอยยิ้มเธอ  รอยยิ้มปริศนาที่รอให้ทุกคนคลี่คลายคำตอบ...และเป็นที่มาของชื่อ โมนาลิซ่า

          เสียงหนึ่งดังก้องในหัวผม...โมนาไม่ได้ฆ่าตัวตาย!!!  

      

   ส่วนหนึ่งจาก หลอนซ่อนร่าง 

“หยี…..ในลิฟต์มีกล้องนะ ผมไม่อยากเป็นข่าวหน้าหนึ่ง!” เขาหัวเราะร่วน ชอบใจความกล้าของหญิงสาว

           เมื่อครู่เขาแกล้งใช้มารยาหลอกล่อให้หล่อนตัดทุกสิ่งออกจากหัวและตกเป็นทาสเขา น้ำหน้าผู้หญิงเห็นแก่เงินเพียงแค่ปั่นหัวนิดหน่อยก็สยบแทบเท้า

          สาวพรหมจรรย์คนนี้ไม่ได้มีดีแค่ความสวย หล่อนคือเพชรเม็ดงามที่รอการเจียระไน เผด็จศึกจะขังไว้ในห้องลับฝึกให้เป็นนางบำเรอสักคืนสองคืน ขี้คร้านจะร่ำร้องหาเขาไม่ขาดปาก หลังจากนั้นก็ตักตวงความสาวความสดจนหนำใจ เบื่อเมื่อไหร่ก็โละทิ้งเหมือนที่ผ่านมา พนักงานเงินเดือนราคาถูกกว่ารองเท้าที่ใส่จะมีปัญญาเรียกร้องอะไร!

          คีย์การ์ดถูกแตะตรงบานประตูห้องพัก ประตูเปิดเข้าไปกลิ่นจากเทียนหอมอบอวลทั้งห้อง มอบความสดชื่นและเติมราคะให้เขา

           ขณะที่ร่างซึ่งอ่อนปวกเปียกปานขี้ผึ้งถูกไฟลนถูกพาเข้าไปด้านใน ดวงตากลมโตหวานฉ่ำพลันเบิกกว้าง ความเย็นเยือกห่อคลุมหัวใจ หญิงสาวตกเป็นเป้าสายตาความเครียดแค้น มันตามไล่ล่าหล่อนอย่างกระเหี้ยนกระหือรอ!

          ‘ข้าคือผู้ชำระ…’ คราวนี้หาใช่เสียงหัวเราะหึๆ แต่เป็นเสียงดุกร้าวมาพร้อมถ้อยคำชวนครั่นคร้ามใจ มันดังหวีดก้องในหัวหล่อน…ดุลยา

          ‘ข้าคือผู้ชำระ!’

     

    นิยายเรื่องนี้ ประกอบด้วย เรื่องสั้น หลายเรื่องที่เขียนร้อยกันไป 

  เริ่มต้นด้วย 

 รอยยิ้มของโมนา 

 ด้วยรักและกลืนกิน 

 หลอนซ่อนร่าง 

 เปิดบ้านเชือด  

 หลงเงารัก 

 และ อื่นๆ ที่กำลังจะตามมาครับ 

  ลำดับเรื่องอาจมีการปรับเปลี่ยนครับ 

    ฝากด้วยครับ 

   

พิธีกรรมจำอวด...ผี เขมปัณณ์ www.mebmarket.com เล่นสนุกบนความทุกข์ของคนอื่นระวัง ‘เวรกรรม’ จะย้อนคืน ความสยอง!!! โมนากระโดดตึก 9 ชั้น เสียชีวิตคาที่ แขนขาหัก ใบหน้ากระแทกขอบปูนอย่างแรง จนเป็นที่สยดสยอง เพราะบริเวณปากด้านล่างฉีกเป็นทางยาวไปจนถึงใบหู ถึงคนแต่งศพจะช่วยเย็บให้เข้าที่ แต่ยังเห็นฝีเย็บเป็นทางยาว ฝ่ายญาติจึงช่วยกันแต่งหน้าโมนาอย่างสวยงาม และทาลิปสติกสีแดงสดอย่างที่เธอชอบเพื่อปกปิดแผล   ในคืนสุดท้ายก่อนฝังศพ คนที่เข้าไปรดน้ำศพลือว่าโมนาแสยะยิ้มให้  ภาพดังกล่าวติดตาหลายคนจนเป็นอีกเรื่องที่ถูกพูดถึง ศพโมนาถูกนำมาฝังที่วัดป่าคุณตาของเธอเคยเป็นเจ้าอาวาสที่นี่  ตามธรรมเนียมทางวัดจะติดรูปผู้ตายไว้บนกำแพง  มารดาเธอเป็นแม่ม่ายได้รับมรดกจากสามีหลายสิบล้าน นางถวายเงินให้ทางวัดเป็นจำนวนมากโมนาจึงได้ฝังตรงมุมกำแพงในจุดโค้งหักศอก รูปถ่ายเธอมีขนาดใหญ่ กรอบรูปสวยงามโดดเด่น ใครเห็นก็ชมว่าสวย สิ่งที่ผมได้ยินไม่น่าจะสร้างตำนานสยองขวัญ หากรูปโมนาไม่สร้างอาถรรพ์ร้าย หนึ่งในนั้นคือรอยยิ้มเธอ  รอยยิ้มปริศนาที่รอให้ทุกคนคลี่คลายคำตอบ...และเป็นที่มาของชื่อ โมนาลิซ่า เสียงหนึ่งดังก้องในหัวผม...โมนาไม่ได้ฆ่าตัวตาย!!!

ขอบคุณธีม  

 
https://writer.dek-d.com/Adum/story/viewlongc.php?id=1127686&chapter=16

T
B