น้ำตานาคราช

     น้ำตานาคราช เกิดจาก หยดน้ำตาครั้งสุดท้ายก่อนที่นาคราชตนนั้นจะสิ้นใจ  นาคราช 1 ตัว  จะหลั่งน้ำตาได้เพียง หยดเดียวในชีวิตเท่านั้น

      สำหรับความงดงามยิ่งกว่าอัญมณีใดในโลก  แต่ถ้าจะนำไปเปรียบเทียบกับความแข็งแรงแล้ว น้ำตานาคราช จะมีความแข็งแกร่งกว่าเพชรเป็น 10 เท่ามีความใส  ยิ่งกว่าแก้ว  และสามารถเปล่งประกายได้ถึง 3 สี  

     หล่อนผู้ที่ได้ครอบครอง  น้ำตานาคราชเม็ดนั้นและหล่อนเองเป็นผู้หลังน้ำตาแห่งความเสียใจนั้น จากการที่ถูกคนรักปันใจให้หญิง อื่นทั้งที่เคยให้คำสัตย์ต่อกัน  กับมาในชาตินี้หล่อนเองกับต้องมาช่วยเหลือเขา  ชายที่ทำให้เธอเจ็บซ้ำตั้งแต่ ก่อนกาล ชายที่ทำให้เธอต้องร่ำไห้จนขาดใจตาย ชายที่ผิดสัตย์ สมควรแล้วหรือที่เขาจะได้รับการอภัยจากหล่อน

       ชายหนุ่มก็ได้หยิบของสิ่งนั้น มาวางไว้บนฝ่ามือของหญิงสาว มันใดนั้นก็ได้ก็แสงประกาย สีชมพูระเรื่อ ออกมาปกติการเกิดขึ้นของน้ำตานาคราชนั้นแต่ละเม็ดนั้นอาจใช้เวลาเป็น  ร้อย ๆ ปีเลยก็ได้และแสงที่สะท้อนออกมานั้นมีด้วยกันทั้งสิ้น  3 สี คือ ขาว  ชมพู  และแดง

       "อรุณวดี   อรุณวดี  ตื่นเถิด  ตื่นเถิด  อรุณวดี" หล่อนรู้สึกตัวแล้วลุกขึ้นตามเสียงเรียกปริศนา  นั้นแล้วโดยรอบตัวเธอทุกอย่างก็เปลี่ยนไป  

     เอ๊ะนี่เธอกำลังอยู่ที่ไหนนี่มาแล้วรึ  แม่อรุณวดี หล่อนหันไปทางต้นเสียงที่ยังกังวานแว่วอยู่ในหูของเธอคุณเรียกฉันเหรอค่ะ

       ถ้าไม่ให้ข้าเรียกเจ้า แล้วจะเป็นใครไปไดเล่า  ในที่แห่งนี้เห็นจะมีเพียงเจ้ากับข้าเท่านั้นเอง มาเถิด  จงมาหาเรา  อรุณวดี  มาเถิด  จงกลับมาหาดวงใจของเจ้า อรุณวดี ยอดดวงใจของข้า  

     ท่านรักแกข้าอีกแล้วข้าเปล่ารังแกเจ้า แต่นี่คือมัดจำของข้า ซึ่งถือว่าให้สัตย์สัญญานี้แก่เจ้าหากวันใด ใจข้านั้นแปรเปลี่ยนไป เกิดชาติหน้าฉันใดขอให้ข้านิทราไม่รู้ตื่น   จนเมื่อเจ้าอภัยให้ข้าเมื่อใดนั้นข้าถึงจะตื่นจากนิทราที่ยาวนานในทันที อรุณวดี  ข้ารักเจ้าเหลือเกินข้าเองก็รักท่าน ท่านอนันต์ภุชงค์ ข้าขอให้คำสัตย์แก่ท่านเช่นกันว่าข้าจะรักเพียงท่านผู้เดียวและจะรักเพียงท่านตลอดไปไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน ๆ

       เอมอร  อมาตย์สกุล  หญิงสาวผู้มีใบหน้ารูปไข่ คิ้วเข้มโกงเป็นคันศร  ริมฝีปากบางรูปกะจับ นัยน์ตามีประกายสดใสสีดำสนิท  หล่อนผู้มีรูปร่างระหงส์รับกับ ผิวพรรณสีเหลือนวล จึงไม่ต่างกับนางอับสรสวรรค์ ที่มีภาพวาดติดอยู่ตามโบราณสถานทั่วไปนัก หล่อนจบการศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาอักษรศาสตร์  แต่กลับได้งานเป็นผู้จัดการร้านจิวเวลรี่ที่กำลังจะเปิดตัวที่จังหวัดหนองคายแห่งนี้ เป็นสาขาที่3  ของ  World diamond  

     เนื่องด้วย เจ้าของร้านนั้นเป็นเพื่อนของมาดารของหล่อน จึงได้ของร้องให้หล่อนมาช่วยดูแลและบริหารร้านให้ เพราะสาขานี้อยู่ไกลจากกรุงเทพมากนัก  จึงไม่มีใครอยากจะมาทำงานที่นี่และที่นี่เองทำให้เธอได้พบกับอดีตที่แสนจบปวดของเธอเองถึงแม้นว่ามันจะผ่านมาเป็นร้อย ๆ ปีแล้วก็ตามที่ทั้งที 

     และหล่อนได้รักกับชายหนุ่มเจ้าของร้านนาคิน  พร้อมกับคำขอร้องให้ช่วยเหลือน้องชายของเขาคือหนึ่งบดินทร์  นาคอนันต์ 

     ชายหนุ่มเจ้าสำราญรูปร่าง งดงามราวกับเจ้าชายในฝันของผู้หญิงหลาย ๆ คน แต่นิสัยติดเป็นหนุ่มเจ้าสำราญและที่สำคัญ เขาจัดเป็นเพลย์บอยที่สุดด้วยเช่นกันผิด             ภุชงค์  นาคอนันต์ ชายหนุ่มรูปร่างแข็งแรงบึกบึนหน้าตาคมเข้มนัยน์ตาดุ ดุจดั่งเช่นนักรบโบราณ เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเก็บมาเลี้ยงจากทายาทของเวียงนาคิน 

     เขาได้เป็นผู้ดูแลกิจการทั้งหมดของร้านนาคินเนื่องจากน้องชายของเขาหรือบุตรชายเพียงคนเดียวของผู้มีพระคุณของเขาได้กลายเป็นเจ้าชายนิทรา พร้อมกันเขาต้องหาหญิงสาวที่เป็นเจ้าของน้ำตานาคราชเม็ดนั้นให้เจอก่อนที่ หนึ่งบดินทร์จะอายุ ครบ 25 ปี บริบูรณ์ 

     และเมื่อหญิงสาวจะจะเลือกที่จะช่วยให้เวรกรรมที่มีต่อกันมาจากอดีตชาติของตนและหนึ่งบดินทร์สิ้นสุดลงด้วยการตัดสิ้นใจที่จะช่วยให้ชายหนุ่มกลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง โดยการอโหสิกรรมให้แก่เขาในเรื่องราวอดีตที่ 

     หนึ่งบดินทร์เองได้เกิดเป็นพญานาคชื่อ อนันตนาคราช แต่ตนเองเป็นพญานาคตัวเมียชื่ออรุณวดี  แต่ต้องตายลงเพราะจำได้ว่าอนัตต์นาคราชแอบไปมีสัมพันธ์สวาทกับมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งจนมีลูกด้วยกัน

     ก่อนสิ้นใจนางได้หลั่งน้ำตานาคราชไว้นั่นเองส่วนอนัตตภุชงค์ เองเสียใจอย่างนักกับการกระทำที่นอกใจของเขาที่ทำให้นางอันเป็นที่รักต้องจากไปเขาเสียใจจนตายตามนางไปนั่นเองและก่อนตายเขาได้สั่งเสียงภุชงค์พิทักษ์น้องชายของเขาให้เก็บน้ำตานาคราชนั้นไว้และมอบให้แก่บุตรชายคนแรกของตระกูลเพื่อตามหาหญิงสาวเพื่อจะมาแก้คำสัตย์สาบานที่ตนเคยให้ไว้นั่นเอง 

     แต่เมื่อชายหนุ่มพื้นแล้วได้พบกับเอมอรอีกครั้งก็เกิดหลงรักทันทีและเข้าเองคิดว่าจะต้องได้นางกลับมาครองอีกครั้งหนึ่ง เขาจึ้งพยายามให้เอมอรจำชาติภพที่เป็นนาคราชให้ได้เพื่อให้นางคิดถึงคำสัตย์สาบานที่เคยให้กันไว้และถึงเวลาที่เอมอรต้องเลือกระหว่างเสียคำสัตย์และจะแต่งงานกับชายที่ตนรัก หรือจะรักษาคำสัตย์แล้วแต่งงานกับคนที่ตนไม่ได้รักนั่นเอง 

     ส่วนหนึ่งบดินทร์เอง ระหว่างนั้นก็ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ่งกับเลอลักษณ์ จนเธอตั้งท้อง และเมื่อวันที่เขาจะรับฟังว่าเอมอรนั้นตัดสิ้นใจอย่างไรจู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงจากพระรูปหนึ่งที่เคยบอกเขาไว้ดังขึ้นจนเขาเองตัดสิ้นใจที่จะแก้ไขในสิ่งผิดของตนเองก็คือการแต่งงานกับเลอลักษณ์แทนและยอม ปลดปล่อยบ่วงกรรมที่เคยได้ทำไว้ด้วยการผูกสัญญาสาบานโดยการถอนคำสาบานจนสิ้นนั้นเอง

       “คุณตัดสินใจอย่างไรค่ะหนึ่ง” เลอลักษณ์หันมาถามบุคลที่ได้ชื่อว่าสามีของหล่อนอีกครั้ง  ชายหนุ่มได้แต่นิ่งแต่แล้วก็มีกระแสเสียงหนึ่งดังเข้ามาในความรู้สึกของเขา            “บ้างครั้งอดีตก็แสนจบปวดจนเราเอง  ไม่อยากจะจดจำ แต่เรานั้นก็ยั้งคงจำได้อย่างไม่มีวันลืม”เสียงของพระองค์นั้นดังขึ้น 

     “ หรือแม้นบ้างครั้งที่เราเองอยากจะลืมมันไป แต่ก็ยิ่งทำให้จำได้ขึ้นใจนั้นเอง ”  ชายหนุ่มนิ่งอยู่อย่างนั้นพร้อมกับแววตาที่เริ่มอ่อนลง 

     “หรือบ้างครั้งมันก็แสนสุขใจอย่างที่เราไม่อยากจะลืม แต่เราเองบ้างครั้งก็หลงลืมความสุขนั้นไปได้เช่นกัน  เพราะฉะนั้นในโลกนี้ไม่มีความสุขที่แท้จริงหรอกนะ มันก็ต้องมีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป เพียงแต่เรานั้น จะหยิบอดีตขึ้นมาเพื่อจดจำจะได้ไม่ทำผิดอีกหรือเปล่าเท่านั้นเอง 

     สำคัญเวลานี้อยู่ที่ปัจจุบันนะโยม เพราะต่อไปมันก็จะเป็นอดีตที่โยมเองอาจอยากกลับไปแก้ไขอีกครั้งหนึ่ง”  ครับหลวงพ่อ เข้าเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาขึ้น

ผมยินดีที่จะถอนคำสัตย์สาบานที่เคยให้ไว้แก่ อมรวดี และคำสัตย์สาบานที่อมรวดีเคยมีต่อผม ขอให้จบสิ้นกันแต่เพียงภพภูมิเก่าเถิด” ชายหนุ่มพนมมือขึ้นอธิฐานเพื่อถอนคำสัตย์สาบานทันที