[ คลังเก็บความเพ้อเจ้อ ]

ลำดับตอนที่ #21 : [นิยายโรแมนติกคอมเมดี้] เล่ห์ร้ายรัก (ภาคต่อทัณฑ์ลวงรัก) บทนำ

เล่ห์ร้ายรัก บทนำ

เพชรน้ำหนึ่งตื่นมาพร้อมอาการปวดศีรษะอย่างแรง

"อือ..."

เขาไม่ได้ดื่มหนักขนาดนี้มานานมากแล้ว อย่างน้อยก็ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย ทว่าเมื่อคืนคงต้องเป็นข้อยกเว้น เพราะน้องหยกสุดที่รักของเขาเพิ่งจะเข้าพิธีวิวาห์กับเจ้าทึ่มที่หาอะไรดีไม่ได้และสู้เขาไม่ได้ไปเมื่อวาน เพชรน้ำหนึ่งคิดเสมอว่าเขาทำใจได้แล้วแต่ก็เปล่า ในฐานะพี่ชายผู้ทุ่มเทและรักน้องยิ่งชีพ การปล่อยหยกมณีไปสู่อ้อมกอดของชายอื่นดูจะเป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำใจได้ตลอดกาล

เพราะฉะนั้นในปาร์ตี้หลังแต่งซึ่งเต็มไปด้วยเสียงเพลง คนคุ้นเคยและแอลกอฮอล์ เพชรน้ำหนึ่งจึงจัดหนักจัดเต็ม กรอกเครื่องดื่มทุกชนิดที่มีลงคอแบบไม่ไว้หน้าการทำงานของตับแม้แต่น้อย

เขาจำได้ว่าเมามากและก็คงทำอะไรขายขี้หน้าไว้เยอะมากเช่นกัน ไอ้ที่วิ่งไปกอดน้องหยกแล้วร้องอ้อนวอนให้หย่าเสียแต่เดี๋ยวนั้นนี่เป็นเรื่องจริงหรือเขาแค่คิดไว้ในหัวกันนะ? แล้วที่ไปกระชากคอเสื้อรวิพลข่มขู่ให้ดูแลน้องน้อยของเขาให้ดีๆ นี่ก็เหมือนกัน เขาคงไม่ลืมว่าต้องทำใช่ไหม อุตส่าห์ร่างบทและซ้อมดัดเสียงเข้มมาตั้งนาน

โอย...ปวดหัว

"อือ..."

เพชรน้ำหนึ่งขยับตัวส่งผลให้เสียงครางฮือดังขึ้น และมันไม่ใช่เสียงของเขา

เสียงนั้นฟังดูแว่วหวานแต่ก็เจือไปด้วยความหงุดหงิด คล้ายกำลังรำคาญที่ถูกรบกวนการนอน เพชรน้ำหนึ่งหันไปยังที่มาของเสียงอย่างเชื่องช้า ในใจภาวนาซ้ำไปมาขอให้ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เขาคิด

แต่สงสัยเทวดาท่านจะอยากลงโทษอดีตจอมเจ้าชู้อย่างเขา

บนเตียงกว้างที่ยับย่นจึงมีร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวคนหนึ่งนอนคว่ำหน้าอยู่ข้างกัน

ชิบหาย!!!

ชายหนุ่มดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดถึงคอเยี่ยงสาวน้อยผู้กำลังเหนียมอายโดยอัตโนมัติ เขาค้นพบว่าตนเองอยู่ในสภาพไร้เสื้อผ้าไม่ต่างกัน

ความทรงจำของค่ำคืนหลั่งไหลเข้ามาประหนึ่งสายน้ำเชี่ยว อาจจะเลือนลางแต่ในขณะเดียวกันก็ชัดเจนเกินจะปฏิเสธ ยิ่งมีร่างบางมานอนโชว์ผิวขาวเนียนซึ่งแดงเป็นจ้ำด้วยฝีมือเขาเช่นนี้ยิ่งกลายเป็นหลักฐานมัดตัวชั้นดี

ซวยแล้วไง ซวยแล้ว ซวยโคตรๆ

ทั้งที่เขาให้สัตย์ปฏิญาณกับน้องหยกว่าจะเลิกสำส่อนและรักษาพรหมจรรย์(?)ไว้สำหรับเจ้าสาวตัวจริงของเขาแล้วแท้ๆ ไหงถึงได้พลาดท่าให้เมรัยแล้วมาลงเอ่ยบนเตียงกับสาวแปลกหน้าได้กัน

หรือเพราะเก็บกดมานาน?

หรือจริงๆ แล้วเขาถูกวางยา?

หรือว่าอีกฝ่ายมายั่วให้เขาตบะ...

Holy shit!!!

เพชรน้ำหนึ่งจำได้แล้ว เขานั้นแหละที่เป็นฝ่ายดึงเจ้าหล่อนเข้ามาจูบหลังผ่านไปสิบห้าแก้ว แต่หล่อนก็จูบตอบเขาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?! แถมยังโอบคอเขาอีกต่างหาก ถ้าหล่อนตบหน้าหรือขัดขืนสักนิดเขาคงได้สติแล้วไม่ลากหล่อนขึ้นเตียงแบบนี้หรอก

หรือว่านี่เป็นแผนหลอกจับผู้ชายรวยๆ ??

ใช่แน่ๆ จริงๆ แล้วในมาร์ตินีแก้วที่สิบห้าอาจจะมียาปลุก...

"คุณเพชร..."

ร่างที่ยังคงนอนคว่ำหันศีรษะมาทางเขา ผมสีน้ำตาลยุ่งเหยิงปรกหน้า เธอหยีดวงตามอง ทำราวกับกำลังปรับภาพให้ชัดขึ้นในขณะที่ยันตัวลุกขึ้นมานั่ง

เพชรน้ำหนึ่งอ้าปากค้าง ชี้มืออันสั่นระริกไปทางเธอพร้อมดึงผ้าห่มปิดผิวเนื้อเสียมิดชิดยิ่งกว่าเก่าทั้งที่การกระทำนั้นควรจะเป็นของอีกฝ่ายมากกว่า

"วะ...วะ...วะ..."

"กี่โมงแล้วคะ" มือบางเอื้อมไปหยิบแว่นตากรอบบางที่ข้างเตียงขึ้นมาสวมและหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดดู ท่าทางไม่แยแสแม้แต่น้อยว่าร่างกายของตนกำลังเปลือยเปล่า และสายตาอีกคู่กำลังจ้องมองมาอย่างตื่นตะลึง "แย่จริงสายป่านนี้แล้วเหรอเนี่ย"

"ทำไมวดีถึงอยู่ในสภาพนี้ได้!!!!"

ดาราวดีเอียงคอพร้อมขมวดคิ้ว สายตาสื่อชัดว่าคำถามช่างไร้สาระ

เดี๋ยวสิ!!?? จะไม่ตกใจหน่อยเหรอ

"ก็คุณเพชรเป็นคนลากฉันขึ้นเตียงเองไงค่ะ จำไม่ได้เหรอ"

"ว๊ากกกกกกกกกก"

แล้วทำไมถึงมีแค่เขาที่ร้องเสียงหลงอยู่คนเดียวกันวะ!!!

##########

Talk : เนื่องจากจำนวนแฟนคลับของคู่นี้มีเยอะมาก บวกกับทนเสียงเรียกร้องอยากเห็นความรั่วของพี่เพชรอีกไม่ไหว เลยจัดปายยยย 555 ยังอยู่ในระหว่างขั้นตอนการร่างพล็อตค่ะ คิดว่าอาจจะแอบแต่งไปพลางๆ ระหว่างแต่งเรื่องรักษ์นาราเพื่อเปลี่ยนอารมณ์เล่น แต่เมื่อไหร่จะได้กลายมาเป็นเรื่องหลักนั้น 

//เชิญท้ายแถวค่ะ 55555