ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักซึ้งกินใจของสาวหวานใสกับนายยากูซ่า

    ลำดับตอนที่ #1 : พบรักนายยากูซ่าหน้าหล่อ >Q

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 49


    วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของฉัน หลังจากที่นอนอุตุสงบเสงี่ยมอยู่ที่บ้านตลอดปิดเทอม เพราะว่า พ่อ แม่ไปทำงานกันหมดส่วนฉันก็กลายเป็นคนที่ถูกลืม แต่ไม่เป็นไร เพราะว่าตอนนี้ฉันดูสวย ดูดีขึ้นมากคงจะเป็นเพราะ ฉันโตขึ้นแล้วล่ะมั้ง  อุ๊ย ! บ่นซะนานลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ นานามิจัง อายุ 16 ขวบแล้ว แต่ทั้งๆที่หน้าตาฉันก็อยู่ในขั้นน่ารัก แต่ทำไมถึงไม่มีแฟนซักที เฮ้อ ~~

    " นานามิจัง มานี่สิไปยืนหาหนอนกินตรงนั้นหรือไง "ในที่สุดเพื่อนที่น่ารักของฉันก็เรียกฉันซักทีหลังจากที่ฉันยืนเหมือนไก่หาหนอนกินอยู่หน้าประตูห้องอยู่นาน

                    " ยูมิจัง อายคนอื่นเค้า พูดเบาๆหน่อยสิ วันนี้ไปคาราโอเกะกันป่ะ ไม่ได้ร้องตั้งนานจะได้ปลดปล่อยซักที 555+  "ฉันตอบยูมิพลางเดินหน้าแดง พลางชวนเทอไปร้องเพลง ตอนหลังเลิกเรียน

                    ไปดิ แล้วเทอจะได้รู้ว่า นักร้องดังอย่างฉันจะโกอินเตอ แล้วโว้ย 555+ ยัยยูมิบ้าไปแล้ว 555+       

    พอเริ่มต้นคุยกันปั๊ป ก็คุยกันไม่หยุดปาก จนเพื่อนหันมามองว่าทำไมมันมีเรื่องคุยไรกันนักกันหนา ก็คนมันเหงามาตั้ง 1 เดือนอ่ะ ขอคุยให้หายคิดถึงหน่อยเหอะ

                    ว้าว ~~ OoO ~~ วันนี้จะมีนักเรียนชายเข้าใหม่นี่นา แต่มีข่าวมาว่า เขาเป็นลูกชายมาเฟีย

    แถมเป็นยากูซ่าอันดับ 1 อีกตะหาก แต่ช่างเหอะมีแฟนเปนยากูซ่าดีออกจะได้ปกป้องเราได้ อิอิ ยังไงเปิดเทอมนี้ ฉันก็ต้องหาแฟนให้ได้ และแฟนฉันก็ต้องเป็นยากูซ่าคนนี้ด้วย 555+

                    อ้าว นี่พวกเทอจะคุยกันอีกนานมั้ย วันนี้ครูมีนักเรียนชายเข้าใหม่มาแนะนำ เอ้า เทอแนะนำตัวกับเพื่อนซะสิ ครูสิงโตสุดดุ พูดกับนักเรียนใหม่อย่างเย็นชา พูดดีๆหน่อยก็ไม่ได้

    สวัสดีครับ ผมชื่อ เรนคุง ฝากตัวด้วยนะครับ ถึงแม้คำพูดเขาจะสั้น แต่มันก็กินไปทั้งใจฉันแล้ว โอ้ยยยยยยยย ...  มีความสุขจังเวลาเห็นหน้าเรนคุงเนี่ย

    นานามิจัง ยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้ ครูสิงโตดุฉันอ่ะ ฉันยังไม่ทันทำไรผิดเลยนะ

                    เรนคุงไปนั่งข้าง นานามิจังแล้วกันนะ ดีใจจังเลย บรรยากาศเป็นใจ ได้นั่งข้างกันด้วย >O<

                พอเรนคุงมานั่งที่ปั๊ป เขาก็เอาแต่นั่งเงียบ ไม่ยอมคุยกับฉันเลย สงสัยเขาเขินฉันแน่ๆเลย อิอิ เดี๋ยวฉันเริ่มคุยก่อนก็ได้

                    หวาดดีเรนคุง ฉันชื่อนานามินะ ยินดีที่รู้จัก มีอะไรไม่เข้าใจถามฉันได้เลยนะ ฉันพูดแล้วทำเสียงอ่อนเสียงหวานใส่เขา แล้วทำตาเหมือนกันว่าเปนแฟนกับฉันเหอะ อิอิ

                    อืม เขาตอบฉันแค่เนี่ย ฉันพูดซะยืดยาว แต่เขาตอบฉันว่า อืม แต่เอ๊ะ ! สงสัยยังเขินฉันอยู่แน่ๆเลย

                    ตอนกลางวันฉันนั่งรอจนรากแก้วรากฝอยงอกออกมาจากเก้าอี้ เพราะว่า ฉันนั่งรอให้เขามาชวนฉันไปกินข้าวกลางวัน แต่เห็นเขานั่งอยู่ที่เก้าอี้พร้อมกับสาวสวยรายล้อมอยู่

                    เรนคุงไปกินข้าวกับฉันนะ

                ขอเรียกเรนเฉยๆได้ป่ะ จะได้ดูสนิทกันไง

                เรนคุงมีแฟนยังหรอ ถ้ายังไม่มีก็ดูๆ ฉันไว้หน่อยนะ

                    ฉันดูๆสาวพวกนี้แล้ว เหมือนแมลงวันตอมขี้ยังไงก็ไม่รู้  เห่อ ของใหม่กันจิงๆ เลิกยุ่งกับว่าที่แฟนฉันได้แล้ว เขากำลังจะเดินมาชวนฉันไปกินข้าว พวกเทอรุมกันอย่างนั้นเขาจะเดินมาได้ยังไงเล่า เฮ้อ ~ หิวจังเลย

    ไม่ๆๆๆๆๆ ไม่ทั้งนั้นแหละ เลิกยุ่งกับฉันซักที รำคาญจะตายอยู่แล้ว อิอิ สมน้ำหน้าเขารักฉันคนเดียว พวกเทอน่ะไม่มีทางหรอก 555+

    กิ๊ง.........ก่องในที่สุดออดเข้าเรียนก็ดังขึ้น หลังจากที่อยู่ดีๆ เรนคุงก็เดินออกไปจากห้องเฉยๆเลย ฉันก็นึกว่าจะไปซื้ออาหารให้ฉันซะอีก แล้วเขาก็กลับมาตอนออดดังพอดี ฉันเลยต้องอดอาหารมื้อสำคัญเลยอ่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ

    นี่ นานามิ ทำการบ้านให้หน่อยสิ ฉันขี้เกียดทำโอ้...พระเจ้าทอดกล้วย คำแรกที่เขาพูดกับฉันหรอเนี่ย เขาใช้ฉันอ่ะ ไม่จีบฉัน ไม่ชวนฉันไปกินข้าว แล้วยังมาใช้ฉันทำการบ้านอีกอ่ะ มันจะดูถูกกันมากไปแล้ว

    นายก็ทำเองสิ หรือไม่ก็ไปให้สาวๆของนายทำให้สิ ทำไม ฉันต้องทำการบ้านให้นายด้วย ฉันตอบกลับไปอย่างเย็นชา ( พยายาม ฝืนเย็นชาให้มากที่สุดทั้งที่อยากจะหวานแทบตาย)

    ก็เทอชอบฉันก็ต้องทำการบ้านให้ฉันซิ เผื่อฉันอาจจะคบกับเทอก็ได้นะ เขาเอาปากมากระซิบที่หูฉัน จนฉันเผลออายจนหน้าแดงออกนอกหน้า

    ค...ใค.....ใคร ชอบนาย จ.....จะบ้าหรอ ฉันไปบอกนายเมื่อไหร่ ฉันไม่มีทางชอบคนอย่าง เอ่อ.....อย่าง  ช่างมันเถอะ ฉันเขินจนพูดลิ้นพันกัน ไม่รู้ว่าจะแกะลิ้นออกจากกันได้ป่าว

    เทอไม่ได้ชอบแล้วทำไมต้องร้อนตัวด้วยอ่ะ ชอบฉันก็บอกว่าเหอะ เขาทำหน้าหล่อใส่ฉัน โอ้ยยยยยยยยยยยยย  ใจแทบละลาย

    ไม่ได้ร้อน ฉันหนาวจะตายไม่เห็นหรอไง ไม่คุยกับนายแล้ว คุยแล้วโมโห ฉันรีบตัดบทเพราะ เขายิ่งพูดก็เหมือนยิ่งแทงใจแดงของฉัน

     

    สนุกรึป่าวจ้ะ เพื่อนๆ ยังไงก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะ เราเริ่มเหนื่อยแล้ว พิมจนมือหงิกเลย นี่เป็นเรื่องแรกของเรานะ  สนุกหรือไม่สนุกก็ติชมกันตามสบายเลยนะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×