รัก เต่า เต่า

รัก เต่า เต่า

ในตอนเป็นเด็กผมเคยมีโอกาสได้ไป ‘ โรงอนุบาลเต่า’

แต่ภาพในความทรงจำก็เลือนลางจนจำไม่ได้แล้วว่า

มันอยู่ส่วนไหนของโลก

มีเพียงรูปถ่ายใบเก่าๆที่มีผมและเด็กผู้ชายตายิ้มยืนคู่กันในรูป

มีใบหน้าของเขาในรูปถ่ายที่เลือนลางไปตามกาลเวลา

เขาเคยบอกผมว่า

“ถ้านายคิดถึงเราให้มองหน้าเต่า”

ตอนนี้ผมเลยเป็นแค่ไอ้บ้าคนหนึ่งที่นั่งมองหน้าเต่าอยู่ทั้งวัน

แต่ไม่รู้สิ มองหน้าเต่าต้วมเตี้ยมตัวเดิมมานี่ก็หลายปีแล้ว

ผมไม่เห็นจะหยุดคิดถึงเขาได้เลย

ทำยังไงดี

.

.

.

.

ได้แต่หวังว่าสักวัน

เต่าจะพาเรามาเจอกันอีก

พายัพ

“เขาก็แค่เด็กที่บังเอิญเจอกันตอนเด็กๆ 

แต่ทำไมผมยังไม่เคยลืมเขาได้เลย”

ซออู้

“ผมเชื่อว่าเราจะได้เจอกันอีกครั้ง 

และผมรอวันนั้นอยู่เสมอ”

  

CR.SQW

 

มาแอบลงไว้ก่อนสักนิดหน่อย ฝากพี่พายัพกับน้องซอเขาหน่อยนะคะ