My heart for uหัวใจฉันหั้ยเทอร์คนเดียว

ลำดับตอนที่ #3 : ทหารน้อย

"โอ๊ย!!!...เจ็บ" เด็กผู้หญิงผมเปียพูดขึ้นพลางจับผมเปียของตัวเองด้วยสีหน้าเซ็งๆ เพราะเธอโดนเพื่อนของเธอแกล้งดึงผมเปียเป็นประจำ

"ใครดึงผมเปียเมย์" เด็กผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆเธอหันหน้าไปมองแทบจะพร้อมกับเสียงร้องของเจ้าของผมเปียนั้น

  แล้วเขาก็เห็นเด็กผู้ชายวัยเดียวกันสามคนนั่งอยู่ข้างหลังหัวเราะกันคิกตักพร้อมกับชี้ไปที่ผมเปียของเด็กสาว

"ทำไมข้าดึงเองแหละ มีปัญหาอะไรดึงแค่นี้ไม่ได้หรอ ไปฟ้องแม่ซะสิ..แง้ๆ" หนึ่งในเด็กผู้ชายสามคนพูดพลางเอานิ้วชี้มาที่ตัวเอง แล้วทำถ้าการร้องไห้ย้อนแนนและเอ

"ก็ไม่มีอะไรหรอกนะ แค่อยากจะถามว่ารู้ป่าวว่าการแกล้งผู้หญิงเค้าเรียกว่าอะไร" เอยืนขึ้นถาม

"อืม?? เค้าเรียกว่าอะไรนะ"เด็กชายคนหนึ่งถามเพื่อนพลางคิด

"เค้าก็เรียกว่าไอ้หน้าตัวเมียไง แล้วเข้าใจยังหรือยังไม่รุเรื่องอีก" เอยืนขึ้นชี้หน้าเด็กชายสามคนนั้น

"เออ ก็ได้พวกข้านะ จะไม่ทำตัวเป็นไอ้พวกหน้าตัวเมียแล้ว" เด็กชายอีกคนพูดแล้วเด็กทั้งสามก็มายืนอยู่หน้าเอ และก็เริ่มถีบโต๊ะ เก้าอี้จนกระจัดกระจายไปทั่วห้อง

"ไม่เอาเออย่าไปยุ่งกะพวกมัน" เมย์พูดพลางเกาะแขนเอเอาไว้

"ไง หรือไม่กล้า..อ๋อแฟนข้อร้องแล้วนะสินะ"เด็กชายคนหนึ่งกล่าว

  ปั้ง..หนึ่งมัดจากเอได้ปล่อยออกไปแล้วในห้องก็เหมือนการประกาศสงครามระหว่างสองพวกได้เริ่มขึ้นแล้ว เด็กชายทั้งสามจึงกรูกันเข้ามารุมเอคล้ายกับหมาป่ากำลังรุมเหยื่อ โต๊ะเรียนที่กระจักกระจายแล้วข้าวของในห้องได้แยกออกเป็นคนละทิศคนละทาง

"หยุด!!!"

  เสียงหนึ่งที่ดูเหมือนจะมีอำนาจพอที่จะทำให้คนทั้งสี่คนหยุดได้...ดังมาจากด้านหลัง ทั้งสี่คนจึงเลิกการตะลุมบอนกัน

"พวกเธอ ทำอะไรกันนะ อันธพาลใหญ่แล้ว พ่อแม่ส่งมาเรียนหนังสือหรือส่งมาทำตัวอย่างนี้?? ถ้าพวกท่านรู้เธอคิดไม๋ว่าท่านจะรู้สึกยังไง?? ฉันบอกแค่นี้แหละ หวังว่าคงเข้าใจกันนะที่ฉันพูดไป"

 ครูประจำชั้นเข้ามาห้ามทัพไว้ แม้จะห้ามทัพหมาป่าขยุ้มเหยื่อนี้ไว้ได้ แต่ก็ได้ปรากฏเลืดไหลซิบๆที่คิ้วและโหนกแก้มของเอแล้ว

"เอ เจ็บมั้ย"เมย์วิ่งเข้ามาดูเอหลังจากที่ครูได้เดินออกไปแล้ว

"ไม่เจ็บหรอก"เอพูดพลางหลบสายตาของเมย์

"ไม่เจ็บอะไร ดูสิเลือดไหลใหญ่แล้ว ไปห้องพยาบาลนะ"เมย์พูดพลางดึงตัวเอลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป ตอนนี้เลือดไหลเป็นทางลงมาจากคิ้วและโหนกแก้มเปรอะเปื้อนเสื้อนักเรียนสีขาวของเอ

"โอ๊ย..เจ็บ อย่าจับสิ" เอพูดโพร่งขึ้นขณะที่เมย์กำลังกดดูแผล

"ถ้าไม่กด ไม่จับแล้วจะทำได้ป่าว" เมย์แย้งขึ้นบ้างด้วยความหมั่นไส้

"โอ้ย..แสบ" เอโอดครวญด้วยความเจ็บปวดเมื่อเมย์ค่อยๆกดสำลีชุบแอลกอฮอร์ลงบนแผลของเอ..แต่เมย์กลับยิ้มออก

"แสบก้ต้องทน อยากหาเรื่องเค้าดีนัก" เมย์พูดพลางยิ้ม แล้วค่อยๆเช็ดแผลบนใบหน้าเออย่างระมัดระวัง

"ก็พวกนั้นมาแกล้งเมย์ก่อนทำไม เอบอกแล้วไงว่าเอจะเป็นทหารคอยดูแลเจ้าหญิงองค์นี้ไงจำไม่ได้แล้วหรอ" เอบอกกับเมย์เรื่องระหว่างเขาทั้งสองในตอนเด็ก

"ถึงแม้ว่าเอ จะเป็นยังไงเจ้าหญิงของเอก็ต้องปลอดภัย" เอพูดเสริม แล้วเมย์ก็ยิ้มออกมาเพราะความน่ารักของทหารคนนี้

  และทุกครั้งที่ที่มีคนแกล้งเมย์ เอก็ต้องก็จะยืดอกปกป้องเมย์เสมอถึงแม้ว่าตนเองนั้นต้องตกอยู่ในอันตรายหรือแม้แต่ตนเองอยู่ในภาวะเป็นรองก็ตามที....

ตอนเน้ก้จบแล้วนะค่ะ..ตอนเน้เมย์กะเอเริ่มโตกันแล้วและเพื่อนๆคิดว่าพวกเขารุจักคำว่ารักยัง เพื่อนๆช่วยเม้นให้หน่อยนะ เพราะว่าเราเปงมือใหม่ยังทำดี

ซะเท่าไร แต่ยังไงก้จะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้นนะ