ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The necropolic ดินแดนมหัศจรรย์

    ลำดับตอนที่ #2 : ประตูประหลาด

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 50



     --------- ยามท้องฟ้าสาดส่องในปลายแสงทองสดใส  เมื่อยามเช้านี้ได้มาเยือนสู่การเริ่มต้นวันใหม่อีกครั้ง ในชายป่าแท็คร์ได้มีหมู่บ้านหนึ่งซึ่งมีความสุขสงบ ร่มเย็น เช้าวันนี้ทุกคนต่างตื่นเช้าออกไปทำงานของตน   หมู่บ้านนี้มีตระกูลเวลเลอห์เป็นผู้นำ และมีเพื่อนบ้านตระกูลต่างๆอีก  คือตระกูลรีวิสกับลูซ และตระกูลอื่นๆ

      อลิสเป็นลูกคนเดียวของตระกูลเวลเลอห์ เทอมีเพื่อนคือรอน รีวิส กับซาฟี ลูซ

                            

         "ทางนี้ก็ไม่มี ทางนั้นก็ไม่มี 55+ สงสัยพ่อกับแม่ออกไปทำงานแล้ว เย้ๆๆเราออกไปเล่นข้างนอกดีกว่า"

             อลิสได้ออกไปเล่นข้างนอก เทอได้เดินทางมาหารอนที่บ้าน

    "สวัสดียามเช้าค่ะคุนป้ามิซ รอนอยู๋ไหมค่ะ"
    "สวัสดีจ๊ะนู๋อลิส  รอนออกไปข้างนอกแล้วจ๊ะ "
    >0<  "แล้วรอนไปไหนหรอค่ะ"
    "ป้าก็ไม่รุซิ"
    "ไม่เป็นไร ขอบคุนค่ะ"

                 ขณะที่ อลิสกำลังจะเดินออกจากบ้านรีวิสนั้น เสียงป้ามิซก็ดังขึ้น

    "เด๋วนู๋อลิส"
    "ค่ะป้ามิซ"
    "ป้าจำได้แล้วว่า รอนบอกว่าจะไปหาซาฟี"
    "ขอบคุนค่ะป้ามิซ"
    "จ้าไม่เป็นไร"

              อลิสจึงได้รีบวิ่งไปที่บ้านซาฟี

       *** ก๊อกๆๆๆๆๆ

          ทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งร่างเดินมาเปิดประตู

    "คุนลุงฮาดี้ค่ะ ซาฟีอยู่ไหมค่ะ"
    "ซาฟีออกไปข้างนอกกับรอนแล้ว"
    "แล้วซาฟีบอกรึป่าวค่ะว่าจะไปไหน"
    "ได้ยินซาฟีบอกแว่วๆว่าจะไปที่สะพานมาส"
    "สะพานมาสหรอ แล้วมันอยู่ที่ไหรหรอค่ะ"
    "อยู่ชายป่าด้านตะวันออกของป่าแท็คร์น่ะ"
    "ขอบคุนค่ะ"
    "จ้า ไม่เป็นไร"

                                      

               อลิสได้เดินออกจากบ้านซาฟีแล้วมุ่งไปยังสะพานมาส ระหว่างทางเทอได้เหลือบไปเห็นต้นไม้ต้นหนึ่งมีประตูด้วย

     *-* " แปลกจังต้นไม้อะไรหน่าทำไมมีประตูด้วย "

             ด้วยความสงสัยจึงเอื้อมมือไปเผื่อที่จะเปิดประตู ขณะที่อลิสกำลังจะเปิดประตูอยู่นั้น  -------------

                         " อลิสเทอทำอะไรน่ะ "    เสียงซาฟีตะโกนดังขึ้น

             อลิสตกใจจึงยังไม่ทันได้เปิดประตูและหันมาหาซาฟี

    "เทอทำอะไรหรออลิส"
    ป่าวๆชั้นแค่...........
     
        อลิสหันไปมองประตุต้นไม้อีกครั้ง แต่เทอก็ต้องประหลาดใจเมื่อประตูต้นไม้นั้นมันหายไปแล้ว

    "มันๆหายไปแล้ว  มันหายไปแล้ว"

             อลิสพูดเสียงสั่นด้วยความตกใจ

    "อะไรหายหรออลิส"
    "ก็ประตูต้นไม้น่ะซิ เมื่อกี้ชั้นเห็นมัน ประตูต้นไม้น่ะ"
    "555+ เทอจะบ้าหรอประตูต้นไม้มีที่ไหนกัน มีแต่พวกคนบ้าที่สร้างประตูต้นไม้อาศัยกัน"
    "แต่เมื่อกี้ชั้นเห็นจริงๆน่ะ"
    "เฮ้อออชั้นว่าเรากลับบ้านกันเถอะ น่ะอลิส"
        แต่...............
    "น่ะเรากลับไปที่หมู่บ้านเถอะ"
    "อืม แต่ที่ชั้นพูดเทอต้องเชื่อชั้นน่ะซาฟี"
    "อืมๆๆเชื่อก็เชื่อ"
    "เทอเชื่อชั้นแล้วใช่ไหม"
    "อืมมมมม "     ( เทอเป็นอะไรของเทอน่ะอลิส )  ซาฟีครุ่นคิดอยู่ในใจตลอดทางกลับบ้าน

                                       

         ----------- ดวงอาทิตย์ได้กำลังโบกลาช่วงเวลาของวันนี้ และพร้อมเคลื่อนที่ลงสู่เบื้องใต้เพื่อให้ดวงจันทร์ขึ้นมาแทนที่ในยามค่ำเป็นการเริ่มเวลามืดอีกครั้ง

               อลิสได้กำลังคิดว่าเหตูการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ความจิงแล้วมันคืออะไรกันแน่ ภาพที่เห็นมันเป็นภาพลวงตาจิงหรือ ????  แต่เทอรู้สึกเหมือนมันคือความจริง

    "โอ๊ยยยยยยยย*-* ตกลงประตูต้นไม้นั้นมันมีจริงไหมเนี่ย"

             อลิสได้ตะโกนร้องออกมา

    "เป็นอะไรหรออลิส"
    "ค่ะแม่"
    "ก็แม่ได้ยินเสียงนู่ร้องเอะอะโวยวาย"
    "ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ อลิสแค่ปวดหัวนิดหน่อย"
    "แล้วลูกกินยารึยัง เด๋วแม่ไปเอายามาให้น่ะ"
    "ไม่ต้องหรอกค่ะแม่ นู๋หายแล้ว"

               อลิสพูดจบได้ทำท่าคิดอะไรบางอย่างพร้อมกับพูดว่า

    "แม่ค่ะ แม่เคยเห็นประตูต้นไม้ไหมค่ะ"
    "เคยซิ"
    "จริงหรอค่ะ  แม่เคยเห็นด้วยหรอ"
    "ก็จริงซิ แม่เคยเห็นในหนังสือเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยของคนประหลาด"

    "โอ๊ยยยไม่ใช่ค่ะแม่   แบบว่าต้นไม้นั้นมีประตูจริงๆน่ะค่ะ"
    " 555+ ลูกถามตลกจัง ต้นไม้ที่ไหนจามีประตู  มีแต่พวกคนบ้าที่สร้างประตูต้นไม้อาศัยกัน"
    "แม่คิดงั้นจริงหรอค่ะ"
    "จ๊ะ"

          ทำไมแม่พูดเหมือนซาฟีเลย *-*  รึว่าจริงๆแล้วสิ่งที่เราเห็นเป็นแค่ภาพลวงตาจริงๆ

                                            

              -----------เมื่อสิ้นเวลาทำงานของดวงอาทิตย์ดวงจันทร์จึงเข้ามาทำหน้าที่อีกครั้ง

    "เทอเพี้ยนไปแล้วหรออลิส "   รอนถาม
    "จริงๆน่ะรอนที่ชั้นเล่าให้เทอฟังคือเรื่องจริง"
    "แล้วเทอรู้ได้งัยล่ะอลิส"
    "ใช่แล้วเทอรูได้งัยอลิส "    ซาฟีย้ำถามเหมือนรอน
    "ชั้นไม่รู้อ่า   แต่ชั้นเห็นจริงๆ "    อลิสตอบ
    "ถ้างั้นเราไปพิสูจน์กันไหมล่ะ"    รอนถาม
    "พิสูจน์อะไร" 
      ** ซาฟีกับอลิสพูดพร้อมกัน**

    "พวกเราก้ไปดูให้เห็นเต็มตาเลยว่าประตูประหลาดนั้นมีจริงรึป่าว"  รอนถาม
    "อ่อ ชั้นเห็นด้วย แล้วเทอว่าไงอลิส "   ซาฟีถาม
    "ตกลง"    อลิสกล่าวตอบ

                                        

                ---------ทั้ง3คนได้เดินทางมุ่งไปยังชายป่าทางตะวันออกของป่าแท็คร์อีกครั้ง   ระหว่างทางได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้น เรียกชื่อของซาฟี

    "เอ๊ะ เทอเรียกชื่อชั้นหรอรอน"  ซาฟีกล่าวถาม
    "ป่าวน่ะ เราไม่ได้พูดเลย"
    "อ้าวงั้นก้เทอน่ะซิอลิส "  ซาฟีถาม
    "และก้ไม่ใช่ชั้น"   อลิสกล่าวตอบ

             ------------และเสียงนั้นก้ดังขึ้นอีกครั้งและเรียกชื่อของเด็กทั้ง 3 คน

    "ใครเรียกชื่อพวกเราน่ะ "  ซาฟีกล่าว
    "เด๋วก่อนน่ะ เสียงมันมาจากทางด้านนู้นน่ะ เราไปดูกันเถอะ " อลิสกล่าว

                   อลิสได้จูงมือซาฟีและรอนพร้อมกับได้วิ่งไปตามเสียงนั้น

    "ไม่มีใครเลยอลิส นอกจากต้นไม้ "ซาฟีกล่าว

                 *****ดูนั่นซิพวกเทอ

                       -------รอนกล่าวพร้อมกับชี้มือไปทางด้านหนึ่ง

              ทั้ง3 คนก้ต้องตกใจเมื่อเห็นต้นไม้ใหญ่ขนาดมหึมา และที่สำคันมันมีประตู

    "เทอเห็นเหมือนชั้นใช่ไหม ซาฟี,รอน "  อลิสถาม
    "ใช่ชั้นเห็นเต็มตาเลย"   ซาฟีกล่าว
    "เราเข้าไปดูกันเถอะว่าในนั้นมันมีอะไร"   อลิสกล่าว
    "จะดีหรออลิส "  ซาฟีกล่าว
    " เราว่าก้ดีเหมือนกันจะได้รู้ว่าข้างในประตูประหลาดนั้นมันมีอะไรกันแน่ "  รอนพูด

                                          

                       ทั้ง3 คนจึงได้จูงมือกัน  โดยเข้าไปใกล้ประตูนั้น  อลิสได้เอื้อมมือไปเปิดประตู   ทันใดนั้นก้มีลำแสงส่องจากข้างในออกมาปิดบังทั้ง 3คน   พลันร่างทั้ง 3คนจึงได้หายไปกับลำแสงนั้นในทันที -------------

                                          
    *-+ +-*
    new
    pretty
                                                    
         DressUpMyspace.com - Glitter Graphics, Myspace Icons, MySpace Graphics, MySpace Codes, MySpace Layouts, Piczo Icons, Glitter Words  P$* ห้ามลืมเม้นให้ด้วยน่ะจ๊ะ ขอบคุนล่วงหน้าค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×