ร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ mira [ ^0^ ]

ลำดับตอนที่ #58 : ส่งงาน : Secret Love ❤ กลับมาได้มั๊ย ความทรงจำนั้น

สวัสดีค่ะ ท่านมู่หลาน ขออภัยที่ล่าช้าไปครึ่งเดือนนะคะ 

 

ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะ ไมเป็นพวกที่จริงจังกับเรื่องภาษาที่ใช้ในการเขียนนิยายมากๆ ด้วยความที่เป็นคนจริงจัง จึงอาจจะสับแหลกไปสักนิด ถึงท่านจะขอให้วิจารณ์ระดับกุหลาบขาวก็เถอะ แต่ที่ไมพูดไปทุกอย่าง เพราะอยากให้นิยายของท่านมีคุณภาพดียิ่งๆขึ้นไปนะคะ

 

ไมอ่านถึงแค่ตอนที่ 10 นะคะ เรามาเริ่มวิจารณ์กันเลยเนอะ 

 

1.ชื่อเรื่อง 2/5

  ถามว่าทำไมต้องหัก? มีชื่อทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทยมันดีก็จริงค่ะ แต่ก็ต้องมีความหมายตรงกัน เขียนถูกต้อง รวมถึงชื่อเรื่องต้องตรงกับพล็อตและเนื้อหาของนิยายเรื่องนั้นๆด้วย ชื่อเรื่องของนิยายเรื่องนี้นั้น ไมขอติสักเล็กน้อยค่ะ ตรงคำว่า secert love มันแปลว่า ความรักลับๆ นะคะ ซึ่งไม่ตรงกับชื่อภาษาไทยเลย แล้วก็ชื่อภาษาไทย โอเคดีค่ะ แต่ไมอยากให้เปลี่ยนคำว่า "มั้๊ย" เป็น "ไหม" นะคะ เพราะควรใช้ภาษาเขียนในการเขียนนิยาย หรือแม้แต่ชื่อเรื่อง ก็ควรคิดถึงจุดๆนี้ด้วยค่ะ

 

2.บทนำ(ตอนแรก) 11/15

  ไมเอาเป็นตอน Intro นะคะ ถามว่าน่าติดตามไหม ก็น่าติดตามพอสมควรนะคะ แต่มันยังไม่มากพอค่ะ ไมอยากให้ท่านเพิ่มเติมเนื้อหาบางส่วนให้มันดูน่าสนใจ น่าติดตามมากกว่านี้อีกสักหน่อยน่ะค่ะ เรื่องสำนวนภาษา ไมก็อยากติอีกค่ะ เพราะมีคำผิดอยู่สามสี่คำนะ ไมจะชี้แจงอีกครั้งในส่วนคำผิดค่ะ

 

3.พล็อตเรื่อง 16/30 

  เอาตรงๆเลยนะคะ ไมคงต้องพูดว่า พล็อตเช่นนี้ มีคนนำไปแต่งเยอะมากเลยค่ะ นิยายเรื่องนี้มีพล็อตที่ยังไม่ค่อยน่าสนใจนัก ไมอยากให้ท่านเพิ่มปริศนาไปมากกว่านี้ ให้มันดูน่าสนใจ น่าติดตามมากขึ้นอีกนะคะ เพราะจากที่ไมอ่านมาสิบตอน ซึ่งก็ถือว่าหลายตอนอยู่ ไมยังไม่เห็นปริศนาอะไร นอกจากการที่พระเอกพยายามให้นางเอกนึกเรื่องสมัยเด็กได้ ซึ่งเป็นพล็อตที่ค่อนข้างเบสิคค่ะ ไมอยากให้มันมีจุดเด่น ปริศนามากกว่านี้ ส่วนเนื้อหาโดยรวม อืม คงต้องพูดกันตรงๆว่า โอเคที่ส่งนางเอกไปอยู่ญี่ปุ่น ไปเรียนที่นั่น แต่ว่า แต่ว่านะคะ ก่อนหน้านั้น มันมีแต่ฉากเดิมๆน่ะ อย่าง นางเอกเล่นโทรศัพท์ หรือคุยกับเพื่อน ไปหาเพื่อน เหตุการณ์เหล่านี้มันยังไม่ดึงดูดผู้อ่านเท่าไหร่ค่ะ ถึงแม้ว่าจะมีการถามว่าจำเด็กผู้ชายที่เคยเล่นด้วยกันได้ไหมกับเพื่อนๆก็ตาม มันก็ยังไม่เพียงพออยู่ดี ทั้งนี้ ไมไม่ได้ต้องการให้ท่านเปลี่ยนพล็อตแบบฉับพลัน ค่อยเป็นค่อยไปก็ได้ค่ะ เพิ่มปริศนาเข้าไปหน่อย นิยายเรื่องนี้ก็ต้องสนุกมากกว่านี้แน่ๆ!

 

4.การบรรยายเนื้อหา 15/30

  จริงๆก็ไม่ได้อยากหักมากขนาดนี้นะคะ แต่เรื่องนี้มีภาษาวัยรุ่น ภาษาวิบัติ มากเกินไปค่ะ ไม่ว่าจะเป็น "เป้น" "ก้" หรืออื่นๆอีกมากมาย ไมขอให้เปลี่ยนนะคะ เปลี่ยนเป็นภาษาเขียนให้หมดเลยจะดีมากๆค่ะ ไมเข้าใจนะว่านิยายรักหวานแหววแบบนี้มันก็ต้องมีภาษาวัยรุ่นบ้าง เเต่ก็ขอให้มีพอสมควรนะคะ ไม่มากเกินไป และภาษาวิบัติ ไมขอร้องว่าอย่าใช้เลยนะคะ มันไม่เป็นผลดีต่อนิยายของท่านเลย เปลี่ยนเถอะนะคะ นอกจากแนะนำแล้ว ไมยังอยากขอร้องด้วย (ไมเป็นคนที่จริงจังกับเรื่องภาษามากๆ ถ้าใช้พูดคุยกับเพื่อนฝูงไมก็ไม่ได้ติอะไรค่ะ เพราะเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ว่า นี่คือการเขียนนิยายค่ะ ต้องใช้ภาษาเขียนนะ)ถ้าเปลี่ยนต้องมีคนอ่านมากกว่านี้แน่ๆค่ะ เพราะมันจะมีคนแบบไม ที่พออ่านแล้วเจอภาษาวิบัติ จึงไม่อยากเปิดอ่านต่อน่ะค่ะ ไมจึงแนะนำให้เปลี่ยนค่ะ ส่วนเรื่องการบรรยายนั้น ท่านบรรยายได้โอเคค่ะ แต่ก็มีหลายประโยคที่ไมอ่านแล้วรู้สึกว่ามันแปลกๆ ซึ่งไมจะชี้แจงอีกครั้งในส่วนของคำผิดค่ะ เพราะส่วนของการบรรยายยาวเกินไปแล้ว เหอๆ แล้วก็ในตอนที่ 5 น่ะค่ะ ส่วนที่นางเอกนึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ไปสนามบินครั้งล่าสุด คำพูดที่พูดกันในอดีตตอนนั้น ไมอยากให้เปลี่ยนเป็นตัวเอียงนะคะ ไม่อย่างนั้นคนอ่านจะงงได้

 

5.บทความ(การตกแต่ง สีสัน) 7/10

  ธีมที่ใช้เข้ากับเนื้อหานิยายดีค่ะ ไมไม่ขอติอะไร แต่ส่วนตรงแนะนำเรื่องย่อๆน่ะ ไมอยากให้ท่านเปลี่ยนจากภาษาวิบัติเป็นภาษาเขียนด้วยนะ แล้วก็หน้าบทความน่ะค่ะ ตรงที่ท่านเขียนเกี่ยวกับตัวละครหลักทั้งสองคน ไมรู้สึกว่าตัวอักษรมันใหญ่ไป ทำให้หน้าบทความดูรกค่ะ อยากให้ลดขนาดตัวอักษรลง หรือไม่ก็ย้ายตรงส่วนนั้นมาอยู่ในตอนย่อยไปเลยน่ะค่ะ แต่ในส่วนนี้ ท่านมู่หลานก็ลองนำไปพิจารณาดูก่อนก็ได้ค่ะ

 

6.คำผิด 2/10

  อาจมีหลุดรอดสายตาไมไปได้ค่ะ แนะนำให้ท่านมู่หลานลองอ่านทวนอีกสักรอบนะคะ เพื่อความชัวร์ และเมื่อเขียนตอนใหม่เสร็จ ก็ลองหาเวลาอ่านทวนแล้วแก้คำผิดดูนะคะ หากมีคำไหนที่ท่านไม่ทราบว่ามันเขียนอย่างไร อากู๋ช่วยท่านได้ค่ะ 

 

ตอนที่ 0

  นี้! = นี่

  ตหวาด = ตวาด

  ไอ = ไอ้

  มน = มัน

ตอนที่ 1

  ประครอง = ประคอง

  เอ้ะ = เอ๊ะ

  ใจป่ะ = ใช่ป่ะ/ใช่ไหม

  เวอร์ = เว่อร์

  เจ้าเลห์ = เจ้าเล่ห์

ตอนที่ 2

  เป็นถึงลูกใคร = เป็นลูกใคร (กระชับกว่าค่ะ)

  แต่จริง = แต่ที่จริง

  เก่ว = เก่ง

  เลิศนัย = เลศนัย

  คงาม = ความ

  ขอโทด = ขอโทษ

  หรือเปล่าเเหะ = หรือเปล่าเเฮะ

ตอนที่ 3

  น่า = หน้า

  ข้างซ้ายและข้างขวา = ทางซ้ายและขวา

  เมื่อไร่ = เมื่อไหร่/เมื่อไร

  บรรยายบ้านก็ฉันเอง = บรรยายเรื่องบ้านของตัวเอง

  โทรศัพย์ = โทรศัพท์

  ฮ่ะ = ห๊ะ

  และ = แหละ

ตอนที่ 4

  อยู = อยู่

  เชิดๆ = เชิ่ดๆ

  สมบูณร์ = สมบูรณ์

  แกล้ง = รังแก (แนะนำค่ะ)

  ทาน = ท่าน

  สถานการ = สถานการณ์

ตอนที่ 5

  ปีศาส = ปีศาจ

  โอกาศ = โอกาส

  อะ = อะไร

  วิญญาน = วิญญาณ

  กันย่ะ = กันยะ

  เวอร์ = เว่อร์

ตอนที่ 6

  บรืสุทธิ์ = บริสุทธิ์

  ว่ะ = วะ

  คู้หมั้น = คู่หมั้น

  ควจ = ควร

  และ = แหละ

  อนุญาติ = อนุญาต

  ชะฉาน = ฉะฉาน

  และ = แหละ

  ยกภูเขาฉกจากอก = ยกภูเขาจากอก

  นี่ = นี้

  ฉก = ออก

ตอนที่ 7

  และ = แหละ

  หนึง = หนึ่ง

  และ = แหละ

  หนึง = หนึ่ง

  ไม่น่าไว้ใจได้ = ไม่น่าไว้ใจ

  ไม้ = ไม่

  ขี้เลื้อย = ขี้เลื่อย

  คั่งหู = คั่นหู

  ผ็ชาย = ผู้ชาย

  ชมัด = ชะมัด

  สมเป็นจริงๆ มิวสิค = สมเป็นเธอจริงๆ มิวสิค

  น่าเกียจ = น่าเกลียด

  แพรง = แพลง

  ฉัร = ฉัน

  ร้อง = ร้อน

ตอนที่ 8

  สัญญาลักษณ์ = สัญลักษณ์

  แหะ = แฮะ

  ผลุ = พลุ

  หนึง = หนึ่ง

  ขอลายเซ็นกันทั้งนั้น กับขอถ่ายรูปกันทั้งนั้น = ขอลายเซ็นกับขอถ่ายรูปกันทั้งนั้น

  ว่ะ = วะ

  เจ้าเลห์ = เจ้าเล่ห์

  เรียนร้อย = เรียบร้อย

  ปฟน = แฟน

  ฮะๆ = ฮ่ะๆ

ตอนที่ 9

  เมื่อวานเย็น = เมื่อวานตอนเย็น

  อุส่า = อุตส่าห์

  แหะ = แฮะ

  อย่างนั่น = อย่างนั้น

  น่าจ = น่าจะ

  ว่ะ = วะ

  ตโกน = ตะโกน

  ฮะๆ = ฮ่ะๆ

  ชั่ง = ช่าง

  แซก = แทรก

  ปริปากเริ่มพูด = ปริปากพูด

  อยู่ดีๆมันก็ปริปากพูดออกมา = อยู่ดีๆมันก็ออกมาจากปาก (แนะนำ)

  ล่ะกัน = ละกัน/แล้วกัน

  อ่าว = อ้าว

  เลื้องลือ = เลื่องลือ

  ชมัด = ชะมัด

  ใส = ใส่

  สถานการ = สถานการณ์

  สัญชาตยาน = สัญชาตญาณ

  แต่กลับ = แต่ก็

  ชมัด = ชะมัด

  พึมพัม = พึมพำ

  อนุญาติ = อนุญาต

  ชมัด = ชะมัด

ตอนที่ 10

  น้ำนี้ = น้ำนี่

  มาพาดขอไหล่ฉัน = มาพาดกับไหล่ของฉัน

  พึมพัม = พึมพำ

  ฉันเลยสังเกตดี = ฉันจึงลองสังเกตเธอดีๆ

  ที่นี้ = ที่นี่

  เธอจะกลับ = เธอจงกลับ (เหมาะสมกว่า)

  กลับออกมา = กลับออกมาได้

  ไอ = ไอ้

  ตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ = ตั้งแต่แรกเลย

  หนึง = หนึ่ง

  และ = แหละ

  ฉันไม่ไหวหรอกนะ ที่จะวิ่งตามเธอ = ฉันวิ่งตามเธอไม่ไหวหรอกนะ

  เกลียจ = เกลียด

  ไอ = ไอ้ 

  อุส่า = อุตส่าห์

  แหะ = แฮะ

  อา = เอา

  และ = แหละ

  เกรียจ = เกลียด (มีเพียงสองคำนะคะ คือ เกียจ กับ เกลียด เวลาใช้ เช่น เกลียด น่าเกลียด ขี้เกียจ ค่ะ)

  บนน = บน

  อุส่า = อุตส่าห์

  อ๋อ = เหรอ (แนะนำ)

  สนธนา = สนทนา

  เกลียจจจลง = เกลียดจบลง

 

   

คะแนนรวม 53/100

พัฒนาฝีมือด้านงานเขียนของท่านให้ดียิ่งๆขึ้นไป ไมเป็นกำลังใจให้ค่ะ^^

หากมีข้อผิดพลาด หรือไมพูดอะไรรุนแรงไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ

อย่าลืมมาเซ็นรับงานที่ร้านเน้อ~

แบบฟอร์มการเซ็นรับงาน (ก็อบตั้งแต่ชื่อร้านลงไปเลยจ้า)

***ร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ mira***

การวิจารณ์ของไมเป็นอย่างไรบ้างคะ :

ให้คะเเนนการวิจารณ์ไมกี่คะแนน (เต็ม 10) :

มีอะไรจะเสนอแนะให้การวิจารณ์ของไมดียิ่งขึ้นไหมคะ :

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ :

 

JJ♕