Tuan Family

ลำดับตอนที่ #42 :

Black day (love) story :: รับสมัครตัวละครช/ญ

Aplication

Part I :: ว่าด้วยเรื่องรูปร่างหน้าตาลักษณะภายนอก

รูป ::

อิมเมจ:: คิม ฮยอนอา

Part II :: ว่าด้วยเรื่องข้อมูลส่วนตัว

ชื่อ :: วัณพัสรา (วัน-นะ-พัด-สะ-รา)

นามสกุล :: พัสนียติวงศ์ (พัด-สะ-นี-ยะ-ติ-วง)

ชื่อเล่น :: ณพัส (นะ-พัด)

อายุ :: 13 (อันนี้ไรท์กำหนอดหรือเปล่าค่ะ ถ้าไม่กำหนอดขอ 17 นะค่ะ)

นิสัย :: น่ารัก ใจดี ร่าเริง เข้ากับคนง่าย สบายๆ ติงต๋อง บ้าบอ เฮฮา พูดมาก ไร้สาระ หื่น((?)) แต่เวลาพูดชอบวกเข้าเรื่องเกย์มากเป็นพิเศษ เพราะเธอเป็นสาววายนั่นเอง เธอได้รับฉายาว่าสาววายตัวแม่ และนักถ่ายรูปประจำ (มันช่างขัดกันเหลือเกิน) ที่มาของฉายาคงไม่ต้องอธิบายก็เพราะเธอเป็นสาววายที่ชอบและถ่ายรูปเก่งมาก

ชอบ ::  การถ่ายรูป

ไม่ชอบ :: เล่นน้ำ 

กลัว :: น้ำ

อัญมณีจี้สร้อย :: ผู้ให้พรขวดแก้ว::อความารีน

ของติดตัว :: กล้องถ่ายรูป

ความสามารถพิเศษ :: ถ่ายรูปได้สวยมาก

พลังพิเศษ :: มีปีกสีขาวสองข้างข้างละ 5 แฉก สามารถใช้ได้วันละ 2 ครั้งเท่านั้น และการถ่ายรูปเปลี่ยนร่าง เปลี่ยนชุด

อื่นๆ ::  เธอเป็นสาวช่างฝันและอ่านการ์ตูนเกย์จับเพื่อนชายในห้องมาจิ้นให้หมดและชอบถ่ายรูปเพื่อนชายที่จิ้นไว้เพื่อเก็บไว้แบล็คเมล์ แถมยังได้รูปที่ชวนฟินสุดๆอีกด้วย 

บท :: The Goddess of the :: Wishes Sea by little Glass Bottle

Part III :: Interviwe

 

สาวน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาท่ามกลางผู้คัดเลือก
เธอยิ้มกว้างให้คณะกรรมการผู้คัดเลือกแล้วเริ่มแนะนำตัว

"สวัสดีค่ะ ชื่อวัณพัสรา  พัสนียติวงศ์ หรือจะเรียกว่าณพัสก็ได้นะค่ะ"
เธอพูดแล้วยกมือไหว้รอบวง แล้วต่อด้วยโค้ง 90 องศา

คณะกรรมการถามถึงงานอดิเรกและนิสัยที่เธอพอจะบอกได้

"ก็เป็นคนเฮฮา บ้า เกรียน ณพัสชอบถ่ายรูปมากๆ ค่ะ
ถ้าต้องการเรียกใช้ให้ไปถ่ายรูปหรืออยากได้รูปอะไรแนวไหน บอกได้นะค่ะ
แล้วจะรีบไปถ่ายให้ไวที่สุด ภายใน 2 วิได้แน่นอน
ส่วนเรื่องของนิสัยจริงๆณพัสว่าน่าจะรู้จักกันดีกว่าจะค่ะ จะได้รู่อะไรมากกว่านี้"

เธอพูดพรางยิ้มโชว์ฟันเขี้ยวทั้งสองข้าง
คณะกรรมการอ่านประวัติของเธอคร่าวที่ได้ส่งไปก่อนหน้านี้แล้วเงยหน้ามองเธอวูบหนึ่งก่อนจะเอ่ยคำถามที่ทำให้เธอแทบจะหงายเงิบไปเลย ...เรื่องครอบครัว...

"คือ พ่อและแม่ของณพัสทิ้งณพัสไว้ที่บ้านของคุณปู่ตั้งแต่ณพัสอายุ 3 ขวบนะค่ะ
ตั้งแต่นั้นมาณพัสก็ไม่เคยเจอพวกท่านอีกเลย"

เธอพูดด้วยสีหน้าและแววตาที่เศร้าลงทันทีจนเห็นได้ชัด ใครจะรู้บ้างมั้ยว่าเธอเขียนจดหมายฉบับเล็กๆ และม้วนใส่ขวดแก้ว แล้วปล่อยให้มันล่องลอยไปสู่ทะเลกว้างเผื่อคนที่พบอาจจะเป็นพ่อและแม่ของเธอ

คณะกรรมการเห็นดังนั้นจึงหยุดการสอบถามและบอกกับเธอว่าจะรับไปพิจารณา เธอหวังว่าการมาคัดเลือกในครั้งนี้จะทำให้เธอไม่ผิดหวัง เธอจะต้องติดให้ได้

BlackForest