ตอนที่ 24 : [Love Dormitory] 23 !!((((100%))))!!
เสียงเหมือนคนกำลังเดินอยู่ตรงทางเดินของชั้นที่พวกผมอยู่
“…”ผมเงียบก่อนจะหันไปมองไอ้เจลโล่ที่กำลังทำหน้าผวา
ตึก ตึก ตึก
เสียงคนเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนทำให้ไอ้เจลโล่ที่ตอนนี้หน้าซีดเป็นไก่ต้มมาคว้าแขนผมไปเกาะ จริงๆเหมือนไอ้เจลโล่มันจะวิ่งเข้าห้องผมอยู่นะ แต่มันขาแข็งมั้งเลยวิ่งไม่ได้ = =
ตึก ตึก ตึก
เหมือนเสียงคนเดินจะมาหยุดอยู่ตรงแถวๆหน้าห้องไอ้เจลโล่ที่อยู่ห่างจากตรงที่ผมยืนมี่ก้าว ซึ่งนั่นคือห้องของผมเอง (เปลี่ยนจากฟิควายเป็นฟิคสยองขวัญดีกว่ามั้ย? = =)
“ฮึก… ฮืออออออ”แล้วเสียงคนร้องไห้ก็ตามมา
“=[]=”ผมยืนค้างทันที
“ยะยะยะยะยงกุก กะกะกะกะกูกลัว T__________T”ไอ้เจลโล่พูดแล้ววิ่งเข้ามากอดผมอย่างรวดเร็ว
…ผีนี่ก็ช่วยได้แฮะ -////////-…
“ฮึก…ฮืออออ พี่บังขา~”
…ฉิบหายล่ะ…
เสียงร้องไห้ปนสะอื้นๆของผู้หญิงวัยกลางๆคนดังขึ้นมาทำให้ผมต้อง…
“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”แหกปากตะโกนแล้วรีบลากไอ้เจลโล่เข้ามาในห้องทันที
พอผมเข้ามาในห้องผมก็รีบพนมมือท่องนโมสามจบ ส่วนคนร่างแหมบ(?)ที่อยู่ข้างๆก็กอดผมแน่นเหมือนจะไม่ยอมปล่อยซะด้วย -////////////////-
“เห้ย ผีไปแล้วโว้ย -/-”ผมเขย่าคนร่างแหมบที่เอาแต่กอดเอวผมแล้วหลับตาปี๋ไม่สนใจโลกภายนอกเลย
“กูกลัวววววววว T^T”ไอ้เจลโล่พูดแล้วกอดผมแน่นกว่าเก่า
“ผีไปแล้วจะกลัวอะไร = =”
“ฮือออ ก็กูกลัวนี่ T^T”พูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยอย่างน่ารัก -////////-
ถ้าไอ้นี้มันกอดเอวผมแล้วเอาหน้าซบไหล่ผมจะว่าไปอย่าง แต่นี่…
กอดเอวผมไม่พอมีการเอาหน้ามาซุกอกผมอีก
T/////////////////T
แถมมีการย่อตัวให้ดูตัวเตี้ยกว่าผมด้วยนะ 55555555
“ผีไปแล้วววววววว กลัวอารายยยย -/-”
“ก็กลัวผีอ่ะแหละ T^T”
“ก็ผีไปแล้ว มานอนได้แล้ว -///////-”
“ไปแล้วจริงๆหรอ…?”คนร่างแหมบเงยหน้าขึ้นมาถามผม
…น่ารักอีกแล้วอีดอกเอ้ย T///////////T…
“ไปแล้ว… มึงไม่เชื่อกูหรอ?”ผมพูดกับอีกคนอย่างโรแมนติก T//////T (?)
ตอนนี้เหมือนผมกำลังเล่นฉากโรแมนติกยังไงๆไม่รู้ -/////////-
“ไม่เชื่อ T^T”
…ไม่โรแมนติกและ = =…
“เอาหน่าๆ ผีไม่มาแล้ว ไปนอนๆเร็วๆ พรุ่งนี้รุ่นพี่จะมาตรวจหอนะเว้ย”
“อื้ม -3-”พยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียงผมอย่างรวดเร็ว
…ไม่ขอกูสักคำเลยนะมึง = =…
“มึงนี่แม่ง ลงมาเลยๆ นั่นที่กู - -”ผมพูดแล้วดึงแขนอีกคนที่ตอนนี้กำลังนอนบนเตียงผมอย่างสบายแถมมีการแย่งหมอนข้างตุ๊กตาทิ้กเกอร์ผ้าห่มของผมไปอีกต่างหาก
จริงๆผมให้นอนได้อยู่หรอกบนเตียงผมน่ะ แต่ผมแค่อยากหาเรื่องแกล้งไอ้แหมบเล่นเฉยๆหรอก -/-
“ไม่ลง! -3-”ไอ้เจลโล่พูดแล้วสะบัดแขนอย่างแรงทำให้มือผมหลุดออกจากแขนของมัน
“จะลงไม่ลงห้ะ!? = =”
“ไม่ลง! ขอนอนหน่อยไม่ได้ไง? -3-”พูดจบก็ยู่ปากอย่างหงุดหงิดแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียงผมอีกครั้งก่อนจะหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่ม
“ไม่ต้องเลยมึง ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ = =”
“ม่ายเอา ง่วงแล้ว ขอนอนหน่อยหน่านะ~”
“มะมะไม่ได้เว้ย! ลงมา!”
“ไม่เอา งืมมมมมมม!! -3-”
“มึงนี่แม่ง… -//-”
“อะไรเล่า ทำไมมึงหน้าแดงๆ…ป่วยอ่อ? -0-”
“ป่าว… มึงลงมาเลยๆ เดี๋ยวนี้ !!”
“ชิชะ ก็ได้ -3-”ไอ้เจลโล่พูดก่อนที่จะกระโดดลงมาจากเตียงผมและไม่ลืมที่จะหยิบ ตุ๊กตาทิ้กเกอร์ หมอนข้าง ผ้าห่ม ของผมลงมาด้วย =_________=
“เห้ยๆ อะไรๆ อย่าเอาของกูไปดิวะ -0-”ผมพูดแล้วรีบแย่งตุ๊กตาทิ้กเกอร์ตัวโปรดของผมมาจากมือไอ้เจลโล่
“ไม่เอา แบ่งกันกอดบ้างจิ อย่างก! -3-”หันมาพูดให้พลางทำหน้าบูดเหมือนเด็กเอาแต่ใจก่อนจะแย่งตุ๊กตาทิ้กเกอร์จากมือผมไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างรวดเร็ว -.-
“เฮ้อ มึงนี่แม่ง -.- งั้นเอาหมอนข้างกูมา…”ผมพูดแล้วแบมือ
“ไม่! -3-”
“อะไรของมึงเนี่ย โตเป็นควายแล้วยังจะกอดหมอนข้างอีกรึไง? - -”
“มึงนั่นแหละ โตจนเหงือกบานแล้วยังจะกอดหมอนข้างอีก -3-”
“ไม่ต้องมาย้อนกูเลยมึง เหงือกกูไม่เกี่ยว =_=”
“เกี่ยวดิ ห้ามเถียงด้วย! -3-”
“ตามใจ แต่กูอยากจะบอกไว้ก่อนนะว่า หมอนข้างนั้นน่ะ มีน้ำลายกูด้วย ถ้าไม่รังเกียจก็เชิญกอดไปเถอะนะ…”
“ยี๋!!!! –[]-”พอผมพูดว่าหมอนข้างมีน้ำลายเท่านั้นแหละไอ้เจลโล่มันก็โยนหมอนข้างใส่หน้าผมทันที
“เหอะ - -”
“ชิชะ นอนแล้ว ไม่คุยด้วยแล้ว! -3-”หันมาแลบลิ้นให้ผมก่อนจะนั่งลงบนพื้นที่อยู่ใกล้ๆเตียงแล้วเอาตุ๊กตาทิ้กเกอร์ของผมไปหนุนเป็นหมอน
“เห้ยๆ ผ้าห่มกูเอาคืนมาเลย = =”ผมพูดแล้วดึงผ้าห่มที่ไอ้เจลโล่เอาไปห่มกลับมา
“ขอห่มหน่อยไม่ได้ไง? -3-”
“ไม่ได้เว้ย = =”
“งกว่ะ…”
“เออกูงก เอาคืนมา!”
“ใจร้าย -3-”
“เฮ้อ…มึงนี่แม่ง… งั้นมานอนกับกูมาๆ”
“ไม่เอา! -3-”
“เรื่องมากจริง งั้นก็ไม่ต้องห่ม นอนไปเลย = =”ผมพูดแล้วดึงผ้าห่มมาแล้วก็เดินขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างสบายๆ
“ชิ ไม่ง้อหรอก! -0-”ไอ้เจลโล่พูดแล้วหันมาเบ้ปากใส่ผม
…เหอะ อย่าให้เห็นว่าง้อและกัน โด่ว -.-…
[ผ่านไปสิบห้านาที]
ตอนนี้ผมยังไม่หลับหรอครับ ผมกำลังจับตาดูคนร่างแหมบที่เอาแต่นอนกลิ้งไปกลิ้งมา แถมมีการหันมามองผมด้วยนะ แต่ผมก็ทำเป็นแกล้งหลับ 555555
“ชิ ไอ้เหงือกบาน ไอ้คนใจร้าย…”หันมาบ่นใส่ผมในขณะที่ผมกำลังแกล้งหลับอยู่
“…”
“ชิ ไม่คิดจะเดินมาห่มผ้าให้หน่อยรึไง ใจร้ายที่สุด นี่ถ้าใครได้ไปเป็นสามีนะ โชคร้ายตายเลย”บ่นกระปอดกระแปดไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
…คนที่จะได้กูไปเป็นสามีก็มึงนั่นแหละไอ้แหมบเอ้ย…
“…”
“ไม่ง้อหรอก ไอ้เหงือกบานเท่าจานบิน!”บ่นใส่ผมได้สักพักก็นอนหันหลังให้ผมอย่างรวดเร็ว
…สงสัยผมต้องเป็นคนง้อแล้วซะมั้ง…
แต่ก็คงไม่ใช่แบบนั้น…
“ย๊า…”เสียงเรียกอย่าแผ่วเบาที่ผมคุ้นเคยดังขึ้นพลางเขย่าตัวผมที่แกล้งหลับอยู่บนเตียง
“…”
“ย๊า ไอ้เหงือกบาน!”คนร่างแหมบไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเรียกเลยสักนิด
“…”
“เฮ้… ตื่นเดี๋ยวนี้นะ! -3-”
“…”
“ตื่นเซ่ ตื่นนนนนนนน”
“…”
“นี่ บังยงกุก ตื่นสิวะ! บอกให้ตื่นนนนนนนน”คนร่างแหมบตะโกนใส่หูผมเสียงดัง
“อะไรอีกเนี่ยห้ะ?”ผมลุกขึ้นมาถามไอ้เจลโล่ที่เอาแต่เขย่าตัวผมไม่เลิก
“กูนอนไม่หลับ -3-”
“ก็นอนให้มันหลับสิ = =”
“ก็นอนไม่หลับง่ะ”
“=_= แล้วจะให้กูทำยังไง”
“เล่านิทานให้ฟังหน่อย -0-”
…
…
…
…
…
แป๊ปนะ…
…เด็กมหาลัยบอกให้ผมเล่านิทานให้ฟัง…
มันขำมั้ยให้ทาย…
“55555555555555555555555555555”ผมหัวเราะรัวๆใส่หน้าไอ้เจลโล่เป็นร้อยๆครั้ง
“อะไรเล่ามันน่าขำมากรึไง มันตลกตรงไหนห้ะ!? -3-”.
“มึงนี่แม่งโตเป็นควายยังจะให้เล่านิทานให้ฟังอีกหรอ? 55555555555555555”
“ก็เออดิ -3-”
“55555555555555555555555”
“ย๊า มัวแต่หัวเราะอยู่นั่นแหละ เล่าให้ฟังเซ่!!! -0-”
“55555555555555 อยากฟังเรื่องอะไรล่ะค้าบ คุณชเวจุนฮง…??”
“อืม…เอาเรื่องอะไรก็ได้ แล้วแต่มึงเลย ^+++++++^”
“งั้นเอาเรื่อง…ลูกหมูสี่ตัวและกัน…”
“มันมีแต่ลูกหมูสามตัวนะ -0-”
“เออๆ ก็นั่นแหละ จะฟังรึป่าวล่ะ? -..-”
“ฟังสิ -3-”
“งั้นมานอนตรงนี้ๆ”ผมพูดแล้วกวักมือเรื่องไอ้เจลโล่แล้วเอามือที่ว่างอีกข้างนึงตบเตียง
“ก็ได้ -3-”ตอบตกลงเสร็จก็หอบตุ๊กตาทิ้กเกอร์ของผมขึ้นมานอนบนเตียงด้วย
“จะเล่าแล้วนะ…”
“อื้ม -3-”พูดจบก็เอาหัวทุยๆหนุนกับหมอนของผมซึ่งมีอยู่ใบเดียว -.- ผมกับไอ้เจลโล่ก็เลยได้นอนหนุนหมอนใบเดียวกัน
“อะอื้ม…มีวันหนึ่งลูกหมูตัวแรกซึ่งเป็นคนรับใช้ของแม่เลี้ยงใจร้าย…”พอผมเริ่มเล่าเท่านั้นแหละไอ้เจลโล่ก็…
“เฮ้ๆ มีแม่เลี้ยงใจร้ายด้วยหรอ? -3- ตอนนั้นที่แม่เล่าให้กูฟังมันไม่มีแม่เลี้ยงใจร้ายนะ =0=”
“เอาเหอะหน่า เล่าให้ฟังก็บุญเล้วนะไอ้แหมบ = =”
“ชิชะ ก็ได้ -3-”
“อะอื้ม…จริงๆแล้วลูกหมูตัวแรกก็ไม่ได้เป็นคนรับใช้หรอก แต่ลูกหมูตัวแรกนั้นเป็นลูกของคุณแม่ของคุณแม่อีกคนและก็ของคุณแม่อีกคน… แต่คุณแม่ของคุณแม่ของคุณแม่อีกคน…”
“โว้ย ไม่ฟังแล้ว ไม่เห็นจะสนุกเลย =3=”
“=_= ไม่ฟังก็นอนซะ ไอ้แหมบดื้อ”
“ก็ได้ =3=”ไอ้เจลโล่พูดก่อนจะนอนแล้วลับตาลงอย่างรวดเร็ว และก็ไม่ลืมที่จะแย่งผ้าห่มของผมไปห่มด้วย =_=
…คืนนี้อีกยาวไกล(?)…
________________________50%_______________________
ณ.เวลาเที่ยงคืนตรง…
ตอนนี้ผมหลับแล้วครับ แล้วผมจะบอกทำไมเนี่ย? = = เอาเป็นว่า มันกำลังมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ผมนอนไม่หลับ…
มันกำลังจะมาโดยไม่รู้ตัว…
ก๊อก ก๊อก ก๊อก…
เสียงเคาะประตูที่ผมได้ยินเป็นครั้งแรกก็รู้สึกสยิวขึ้นมาทันใด
ใครมาเคาะประตูห้องผมตอนดึกๆปานนี้ =_=
ผมได้นอนคิดว่าหมาตัวไหนแม่งมาเคาะประตูห้องกูวะ ถ้าไอ้ฮิมชานก็คงไม่ใช่หรอก เพราะเวลามันมาเคาะประตูห้องผมนะ มันจะไม่เคาะช้าๆเหมือนเต่าเคี้ยวเอื้องแบบนี้ ส่วนยองแจมันจะเคาะแบบร่าเริง(?)ส่วนไอ้จงออบกับไอ้แด้เวลามาเคาะประตูห้องผมเสียงเคาะมันจะคล้ายๆกัน(?) (อุ้ย เนื้อคู่ -/-)
ว่าแต่…
กูจะมาอธิบายให้รีดเดอร์ฟังทำไมว่ะครับ =__________=
ไม่รู้แหละ ผมรู้สึกไม่คุ้นกับเสียงเคาะแบบนี้เลย…
ปึง ปึง ปึง!
เสียงเคาะเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจึงทำให้ไอ้เจลโล่ที่กำลังนอนกอดผมตื่นขึ้นมาทันใด
อ๊ะๆ ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมไอ้เจลโล่มันถึงกอดผม ก็เพราะมันกลัวผีอ่ะดิ มันเลยขอผมกอด -///-
“เฮ้ ใครมาเคาะประตูน่ะ?”เสียงเจลโล่เอ่ยถามผมอย่างแผ่วเบาใต้ความมืด ตอนนี้ห้องผมมืดตึ้บเลย ไม่มีแม้แต่แสงเลย
“ไม่รู้ดิ…”ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะพยายามข่มตาหลับ แต่ไอ้คนข้างๆผมนี่ดิ อยู่ๆก็กอดผมแน่นกว่าเก่าแถมมือไม้สั่นไปหมด
อย่าบอกนะมันเจอของดี…?
“เห้ย เจลโล่มึงเป็นอะไร ทำไมมึงมือสั่นๆ?”ผมหันไปถามอีกคนที่เอาแต่หลับตาปี๋ไม่สนใจโลกภายนอก
“เมื่อกี้ กะกะกะกูเจอ…”ไอ้เจลโล่พูดเสียงสั่นๆก่อนจะแย่งผ้าห่มของผมไปคลุมทั้งตัว
“เจออะไร เห้ย มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนดิมึง…”ผมเขย่าตัวเจลโล่
“ไม่เอา กูกลัว ฮืออออออ”ไอ้เจลโล่ตอบผมพลางดิ้นไปดิ้นมาอยู่ใต้ผ้าห่ม
มันกลัวอะไร?
แล้ว
มันเห็นอะไร?
…
…
= = ผมรู้สึกไม่ดีแล้วสิ ผมรู้สึกขนลุกยังไงๆไม่รู้
ปึง ปึง ปึง ปึง ปึง!!!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อยๆๆๆ จนประตูผมเกือบจะพัง…
“ฮึกฮืออออ ยงกุกกูกลัว…”ไอ้เจลโล่พูดเสียงแผ่วก่อนจะค่อยขยับเข้ามาใกล้ๆผมแล้วกอดผมไว้
…ไอ้เสียงเคาะประตูแบบนี้แม่งโครตช่วยกูเลยT////////T…
เห้ยๆ บ้าหน่า มันไม่ใช่เวลามาดีใจนะเว้ยไอ้ยงกุก ว่าที่แฟนในอนาคตมึงกำลังกลัวจนดั้งหด(?)แล้วนะเว้ย! = =
“มะมะมึงไปดูดิ ว่าใครเคาะ ฮึก ฮือออออ T_T”
“กูจะดูได้ยังไงก็มึงเล่นกอดกูซะแน่นเป็นปลิงขนาดนี้ มึงปล่อยกูดิวะ = =”
“ฮือออ อือ T^T”พูดจบก็ปล่อยผมให้เป็นอิสระ
…จริงๆแล้วผมอยากนอนเฉยๆให้ไอ้เจลโล่กอดแบบนี้ทั้งคืนเลยล่ะ…
ผมหายใจเข้าออกตั้งสติสักสามนาทีก่อนที่ผมจะลุกออกจากเตียงแล้วเดินตรงไปยังประตูห้องผมซึ่งเป็นต้นเหตุของเสียงเคาะสยิวๆนั่น
ผมหายใจเข้าออกอีกสองสามครั้ง ก่อนจะยื่นมืออีกข้างนึงไปบิดกลอนประตู…
แต่พอผมกำลังจะบิดกลอนประตูเท่านั้นแหละ ก็มีพลังงานบางอย่างที่ทำให้ผมต้องหยุดชะงักทันที
“คิกๆๆ”เสียงหัวเราะแหลมๆดังขึ้นมาจากหน้าห้องผม…
แต่ทำไมผมไม่รู้สึกกลัวเสียงหัวเราะนี้เลยนะ? = =
ผมว่าเสียงหัวเราะนี้มันคุ้นๆแฮะ… - -
ผมพยายามตั้งสติไว้ให้ดีที่สุดก่อนจะยื่นมือไปบิดกลอนประตูอีกครั้งจนกระทั่งประตูห้องผมเปิดขึ้น แต่พอเปิดประตูออกมาผมก็เจอกับ…
…
…
…
…
…
ความว่างเปล่า??
หรือว่าที่ผมได้ยินเสียงเคาะประตูกับเสียงหัเราะนั่นผมคิดไปเอง?? = =
ผมเดินออกมาจากห้องหนึ่งก้าวก่อนจะมองไปรอบๆทางเดินของหอที่ผมอยู่ มันก็ไม่ได้มีอะไรที่แปลกไปนี่…
ผมว่าผมคงเครียดเรื่องกล้จะเปิดเทอมจนผมเบลอแล้วมั้ง =_=
เบลออะไรรู้มั้ย…
เบลอว่ารักแถบ แบบว่ารักเธอ ฮิฮิ -////////////////////////-
เฮ้ๆ ผมไม่ได้บอกรีดเดอร์หรอกนะ ผมบอกไอ้เจลโล่ต่างหาก =/////////=
แล้วผมจะมาร่ายยาวให้รีดเดอร์ฟังทำไมฟร๊ะ =_= เข้าห้อง นอนๆๆๆๆๆ
ผมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆของผมออกจากสมองก่อนจะเดินเข้าห้องแล้วปิดประตูล๊อคกลอนอย่างดีก่อนจะเดินกลับมาที่เตียงแล้วล้มตัวนอนลงข้างๆคนร่างแหมบที่ตอนนี้หลับไปแล้ว
…ตอนมันหลับแม่งน่ากด เอ้ยยยย น่าปล้ำ เอ้ยยยยย น่ารักว่ะ -/////-…
“เฮ้ นี่มึงหลับจริงๆหรือมึงแกล้งหลับเนี่ย”ผมพูดเบาๆก่อนจะเอานิ้วชี้ไปจิ้มแก้มไอ้เจลโล่หนึ่งที
“…”ไม่มีเสียงตอบรับ สงสัยจะหลับจริงๆ
แม่ง แก้มมันแม่งน่าจุ๊บฉิบหายเลย T//////////////////////T
ถ้าผมจุ๊บหนึ่งทีมันจะตีผมมั้ย?
ไม่หรอเน๊อะ… เพราะมันไม่รู้ไง เพราะผมแอบจุ๊บตอนมันหลับ
แต่เฮ้ ถ้ามันตื่นตอนที่ผมจุ๊บละ ซวยเลย =_=
จุ๊บหรือไม่จุ๊บดี จุ๊บไม่จุ๊บจุ๊บไม่จุ๊บ ?
โว้ยยยยย ใจนึงก็อยากจุ๊บแต่กลัวมันด่า ใจนึงก็ไม่อยากจุ๊บแต่ก็เสียดายโอกาสแบบนี้หายากนะเว้ย = =
เอาวะ จุ๊บเลย! ถ้ามันด่าก็จับปล้ำแม่ง! = = (เถื่อนว่ะเฮีย =_=)
ผมลุกขึ้นมานั่งบนเตียงก่อนจะนั่งมองหน้าไอ้เจลโล่สามวินาทีก่อนจะโน้มตัวลงไปใกล้ๆหน้ามัน
ลมหายใจอุ่นๆที่ผมรู้สึกว่ามันใกล้ชิดกับใบหน้า(อันหล่อเหลา)ของผมมาก
ริมฝีปากของผมกับไอ้เจลโล่ห่างกันแค่ไม่กี่นิ้ว… จนกระทั่งแตะกันโดย(ไม่)บังเอิญ
มันอาจจะเป็นจูบที่ผีบ้า? แต่ผมรับประกันว่า ไอ้เจลโล่มันคงชอบ -/////////////-
ผมถอนจูบออกมาอย่างช้าๆ ก่อนที่ผมจะลุกขึ้นมานั่งอย่างปกติ
“(.///////.)”พอผมหันไปมองคนที่นอนข้างๆผมถึงกับสะพรึงกันเลยทีเดียว
…ก็แม่งผมทำให้มันตื่น!…
…ฉิบหายแล้ว ผมต้องโดนด่าแน่… = =
“…”ผมเงียบก่อนจะมองหน้ามันนิดๆ
“ไอ้บ้า…”ไอ้เจลโล่แก้มแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศพูดเบาๆก่อนจะฟาดมาที่แขนผมหนึ่งทีแล้วรีบนอนหันหลังให้ผมอย่างรวดเร็ว…
…บร๊ะเจ้า มันเขินผมหรอ?…
T/////////////////////////////////////T
___________________________100%____________________
น้อยมาก..... ขออภัย พอดีรีบปั่น
พรุ่งนี้!!!!!! สาวกเเด้ออบเตรียมตัวไว้ให้ดี
ฮุฮุ -/////////////- เดี๋ยวจะจัดเเด้ออบให้หนึ่งตอนเต็มเลยเอ้า
55555555555555555555555555555555555555555
เม้นนนนนๆๆๆๆๆ เดี๋ยวให้เมนจุ๊บเเก้ม อิอิ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แต่ยังไงซะผีก็ไม่ใช่ประเด็น*อ่าว*ประเด็นคือเฮียจุ๊บโล่แล้ว!!!
แอร๊ยยยยยยคือจิงๆชิปบังชานนะแต่พออ่านเรื่องนี้คือฟินอะว้ายๆ-/////////-
น่ารักที่สุดเลยคู่นี้ ;_______________;
โอ๊ะ เฮียจูบแล้ววววววววววววววววว!!!! แอร๊วววววววววววว
ยังคงเชียนร์ฮิมให้ได้แจไวๆจนถึงเม้นนี้555555555
ให้ตาย ทำฉันกลัวไปด้วยเลยอ่ะ5555
ฮ้าา โล่เขิลบังด้วย อ๊ายยย>///<
เพื่อนๆคนอื่นมันแกล้งใช่มั้ย ฮ่าๆๆ
จัดเต็มเลยค่าาาา บังโล่หนักๆ><
รออีกครึ่งค่ะ
อยู่ดีๆก็โผล่มาพาร์ทนี้เลย ไว้จะค่อยๆ ย้อนอ่านทีละพาร์ทนะคะ
อยากฟังนิทานลูกหมูสี่ตัวบ้างจัง
มันมีที่ไหนวะเฮีย
55555